آغاز فعالیت کتابخانه گندی شاپور
یازدهم ژوئن سال ۲۵۰ میلادی کتابخانه گندی شاپور در خوزستان که بزرگترین کتابخانه دنیای باستان و نخستین کتابخانه عمومی و پژوهشی جهان به‌شمار آورده شده است، آغاز به کار کرد اما تکمیل آن تا آوریل ۲۵۲ میلادی ادامه داشت.
بعدتر نیز در همین مکان، دانشگاهی به همین نام دائر شد که در آن استادان ایرانی، هندی، یونانی و رومی تدریس می‌کردند.
شاپور یکم توجه خاصی به تولید دانش در ایران داشت و علاوه بر بهره‌برداری از دانش‌های موبدان، به‌ویژه در دانش پزشکی از دانشمندان سریانی، یونانی، مصری و یهودی دعوت کرد تا در ایران حضور یابند. این دانشگاه از چند دانشمند چینی و هندی نیز بهره‌مند شد.
حتی از متصرفات ساسانی در سرزمین‌های سند، سه پزشک و گیاه‌شناس هندی را به گندی‌شاپور آوردند تا با پزشکان ایرانی همکاری کرده و این بخش را در حوزه‌های پزشکی دانشگاه گندی‌شاپور رونق دهند.
ده‌ها موبد دانشمند و ده‌ها آموزگار از خراسان و پارس هم به گندی‌شاپور آمدند و در یک هم‌زیستی فرهنگی با دانشمندان غیرایرانی به گسترش مرزهای دانش یاری رساندند. بدین‌ترتیب گندی‌شاپور به شهری علمی بدل شد.
