و فراموشی کیمیاست!

اگر فدراسیون فوتبال و تمام متعلقات آن را در حد یک وزارت‌‌خانه بدانیم که اصلا هم ادعا و گزاره غلطی نیست، سکان‌‌داران آن هم باید افرادی در قامت وزیر باشند. فدراسیون فوتبال ایران پس از اصلاح اساس‌‌نامه در سال 1399 به‌عنوان یک نهاد مستقل، غیرانتفاعی و غیردولتی تلقی شده اما این تعریف حقوقی به معنای جدایی کامل فدراسیون و تشکیلات اداره فوتبال از سیاست و دولت نیست. از همین روست که یک رئیس فدراسیون یا اعضای هیات‌رئیسه باید افرادی در قامت عضویت در هیات‌دولت و اداره یک وزارت‌‌خانه با تمام اعوان و انصارش باشد که حالا در آستانه انتخابات مهم هشت‌شهریورماه آتی، این الزام بیش از پیش در دسترس نیست. فقدان افراد بزرگ در هر لباس و از هر طیفی در فوتبال ایران باعث شده تا افرادی با کارنامه نه چندان مناسب، داعیه نجات فوتبال را داشته باشند و به عرصه انتخابات ورود کنند. پس از عزل شهاب‌‌الدین عزیزی‌‌خادم از کرسی ریاست فدراسیون فوتبال ایران، اختیار هدایت اسب سرکش فوتبال ملی و اداره آن به دست اعضای هیات‌رئیسه‌‌ای افتاد که به جرات کم‌‌ترین توان مدیریت بحران را نداشته‌‌اند و در فاجعه تراژیک و فراموش نشدنی استادیوم امام رضا (ع) مشهد، اوج ناکارآمدی و بی‌‌سوادی مدیریتی‌‌شان را به رخ کنفدراسیون فوتبال آسیا، فیفا و تمام بانوان هوادار فوتبال کشیدند. در عین ناباوری به‌‌جای این‌که مسببان هتک حرمت به بانوان هوادار تیم ملی به عقوبت دچار شوند و تحت محاکمه قرار بگیرند، همه‌چیز فراموش شد تا همان هیات‌رئیسه با همان دست فرمان کج، فوتبال را به سراشیبی سقوط و عدم، آن هم در آستانه جام جهانی 2022 سوق بدهد. همان‌‌هایی که در فاجعه مشهد نقش داشتند، حالا خودشان را عامل جلوگیری از تعلیق فوتبال ایران می‌‌دانند؛ آن هم بدون این‌که از انفعال و مرگ مدیریتی‌‌شان در ماجرای سلب میزبانی‌‌ها از فوتبال ایران یا بلوکه شدن بی‌‌مورد پول‌‌های فدراسیون در نهادهای بین‌‌المللی حرفی بزنند. اما همه این سوءمدیریت‌‌ها به فراموشی سپرده شد. مهدی تاج بدون هرگونه شک و تردیدی مهم‌‌ترین نامزد احراز کرسی ریاست فوتبال بر مملکتی ا‌‌ست که حداقل بیش از پنج‌میلیون یورو به پیکرش ضرر وارد کرده است. تاج احتمالا فجایع مدیریتی‌‌اش در فدراسیون را فراموش کرده که باز هم به تعبیر امیر حاج‌‌رضایی با وقاحت تمام پا به عرصه انتخابات گذاشته اما او باید بداند که جامعه فوتبال ایران نه می‌‌بخشند و نه فراموش می‌‌کنند؛ حتی اگر بهانه‌‌های این بیمار قلبی از شمارش موهای سرمان هم بیش‌‌تر باشد. او در حالی از کمیته بدوی انتخابات فدراسیون توانسته صلاحیت ابتدایی‌‌اش را بگیرد که این امر خالی از لابی‌‌ها و فشارهای گسترده نبوده و نیست. فردی که سابقه سه‌دوره عضویت در هیات‌رئیسه فدراسیون فوتبال را داشته و طبق اساس‌‌نامه مصوب فیفا اجازه ورود به انتخابات را نخواهد داشت، در برابر الزام استعلام از فیفا ایستاده و هم‌‌فکرانش را هم مجاب کرده تا این امر را در کمیته بدوی ملغی کنند و شاید هم فراموش. اگرچه مجلس بر نهادهای چهارگانه احراز صلاحیت نهایی نامزدهای انتخابات فدراسیون فوتبال تاثیر خواهد گذاشت و اکنون هم لااقل از سمت کمیسیون اصل 90قانونی اساسی هیچ وفاقی روی نام تاج نیست، اما تایید صلاحیت نهایی وی و پیروزی در انتخابات با اختلاف رایی حداقل بالغ بر 70درصدی را نباید دور از انتظار دانست. مجمع فدراسیون فوتبال مثل جامعه فوتبال یا طیف حداقلی از بدنه حاکمیت نیست که اهل بخشش و فراموشی نباشد؛ مجمع فدراسیون برای هرگونه فراموشی آماده شده و پی‌‌رنگ‌‌های این ادعا را هم می‌‌توان بین لابی‌‌های گسترده یافت.