فعالیت بنگاه‌های فناوری خصوصی در توسعه‌ی سرمایه‌های انسانی به توسعه‌ی اجتماعی منتج می‌شود، زیرا از یک‌طرف تقاضا برای نیروی توانمند در بازار کار نیروی انسانی ایجاد می‌کنند و از سوی دیگر، ظرفیت ارتقای طرف عرضه یعنی تربیت و پرورش نیروی انسانی را دارند. اما چطور یک بنگاه خصوصی می‌تواند هم کیفیت جذب خود را بهتر کند، هم سهمی از توسعه‌ی نیروی انسانی را بردارد؟
ارکان توسعه را معمولاً دو دسته می‌کنند، دسته اول: توسعه از بالا؛ شامل سیاستگذاری، اهتمام و اولویت توسعه در سطح کلان، بعد از آن ثبات سیاسی-اقتصادی میان‌مدت و بلند‌مدت، سرمایه‌گذاری کلان و درنهایت اتصال به زنجیره‌‌های ارزش جهانی که زمینه‌ساز توسعه‌ی هر کشوری است.
ورود به اقتصاد دیجیتال یک شیب اولیه دارد، شیبی که بسیاری از جوان‌های ما در این کشور را در شهرهای دور از مرکز از همان ابتدا منصرف می‌کند؛ شیب یادگیری و شیب ابزار. شیبی که می‌تواند با مشارکت بخش خصوصی IT ایران، به نرمی طی شود. درعین‌حال فضا برای بنگاه‌های فناوری در ایران به‌مراتب مهیاتر است از آن‌جا که اولاً تشنگی زیادی در نسل جوان ایران، بیرون از شهرهای بزرگ وجود دارد و برخلاف مرکزنشین‌ها، آن‌چنان هم گزینه پیش‌روی‌شان نیست و در یک‌کلام؛ «استعداد مانا» هستند.
کنعانی:
رفتارهای جنون آمیز و وحشیانه اسرائیل یک تهدید عینی علیه صلح و امنیت بین‌المللی استسازمان امور مالیاتی:
کشف ۲۹ همت فرار مالیاتی از ابتدای سال تاکنونغریب آبادی:
انجام اقدامات حقوقی علیه اقدام تروریستی در لبنان، در دستور کار قرار داردنامه هیات مدیره خانه مطبوعات و رسانه‌های ایران به وزیر ارشاد:
فردی از جنس رسانه معاون مطبوعاتی شودعضو هیأت رئیسه مجلس خبرگان:
توبه شرط انتصاب محکومان امنیتی باشدمحمدرضا عارف:
با برچسب زدن به دانشمندان نمی‌توان دنبال دیپلماسی علمی بودناصر امانی:
۱۸ رایی که در شورا به زاکانی دادند، الان به ۱۱ رأی کاهش پیدا کرده است
