نتایج جستجو : محمدحسین انصاری

  • عمده‌ی مشاغل اقتصاد دیجیتال چه در ایران و چه در جهان، بیشتر از آن‌که علم‌محور باشند، تجربه‌محور (Practice Based) هستند. یعنی بیشتر از آن‌که به دانشگاه و دروس نظری نیاز داشته باشند، به محلی برای مواجهه‌ی واقعی با مسئله‌ی آن‌ شغل نیاز دارند و کسی که بتواند تجربه‌ی حل مسئله در اختیارشان بگذارد.

  • فعالیت بنگاه‌های فناوری خصوصی در توسعه‌ی سرمایه‌های انسانی به توسعه‌ی اجتماعی منتج می‌شود، زیرا از یک‌طرف تقاضا برای نیروی توانمند در بازار کار نیروی انسانی ایجاد می‌کنند و از سوی دیگر، ظرفیت ارتقای طرف عرضه یعنی تربیت و پرورش نیروی انسانی را دارند. اما چطور یک بنگاه خصوصی می‌تواند هم کیفیت جذب خود را بهتر کند، هم سهمی از توسعه‌ی نیروی انسانی را بردارد؟

  • ارکان توسعه را معمولاً دو دسته می‌کنند، دسته اول: توسعه‌ از بالا؛ شامل سیاستگذاری، اهتمام و اولویت توسعه‌ در سطح کلان، بعد از آن ثبات سیاسی-اقتصادی میان‌مدت و بلند‌مدت، سرمایه‌گذاری کلان و درنهایت اتصال به زنجیره‌‌های ارزش جهانی که زمینه‌ساز توسعه‌ی هر کشوری است.

  • ورود به اقتصاد دیجیتال یک شیب اولیه دارد، شیبی که بسیاری از جوان‌های ما در این کشور را در شهرهای دور از مرکز از همان ابتدا منصرف می‌کند؛ شیب یادگیری و شیب ابزار. شیبی که می‌تواند با مشارکت بخش خصوصی IT ایران، به‌ نرمی طی شود. درعین‌حال فضا برای بنگاه‌های فناوری در ایران به‌مراتب مهیاتر است از آن‌جا که اولاً تشنگی زیادی در نسل جوان ایران، بیرون از شهرهای بزرگ وجود دارد و برخلاف‌ مرکزنشین‌ها، آن‌چنان هم گزینه‌ پیش‌روی‌شان نیست و در یک‌کلام؛ «استعداد مانا» هستند.

۱
آخرین اخبار