ضدحمله اوکراین به روسیه

نیروهای اوکراینی پل استراتژیک کریمه را منفجر کردند

گروه خبر: روز‌ گذشته، انفجاری روی پلی در شبه‌جزیره کریمه رخ داد و و بخشی از دهانه پل را در دریا فرو برد. این پل خاک کریمه را به روسیه وصل می‌کرد. به این ترتیب و با فروریختن این پل، مسیر اصلی تدارکات نیروهای روسی که در جنوب اوکراین می‌جنگند، به خطر افتاد. پل تنگه کرچ به طول حدود 20 کیلومتر یک پروژه سیاسی ارزشمند برای ولادیمیر پوتین بود و به نمادی قوی از ادعاهایی که پوتین در مورد شبه‌جزیره‌ای که نیروهایش به طور غیرقانونی در سال 2014 به خاک روسیه الحاق کرد، تبدیل شده بود. پوتین در سال 2018 این پل را افتتاح کرد و شخصاً با یک کامیون از روی آن عبور کرد. ارزیابی فوری میزان خسارت دشوار است. البته هرگونه مانعی برای تردد از روی پل می‌تواند تأثیر عمیقی بر توانایی روسیه برای جنگ در جنوب اوکراین داشته باشد. ویدئوها نشان می‌دهد که راه‌آهن در حال سوختن است و دو خط از چهار مسیر جاده به دریای سیاه فرو ریخته و امواج آسفالت را فرا گرفته است. شرکت راه‌آهن روسیه اعلام کرد تمام قطارها به مقصد و از مبدا کریمه به طور موقت لغو شده‌است.

این پل مسیر اصلی تدارکات نظامی روسیه است که روسیه را به شبه‌جزیره کریمه متصل می‌کند. بدون آن، ارتش روسیه در توانایی خود برای حمل‌ونقل سوخت، تجهیزات و مهمات به واحدهای خود که در نبردی فزاینده برای کنترل جنوب اوکراین می‌جنگند، به شدت محدود خواهد شد. روسیه همچنان جاده‌های مسیرهای زمینی از روسیه به جنوب اوکراین را کنترل می‌کند، اما این جاده‌ها در محدوده شلیک راکت‌های اوکراینی قرار دارند. شبه‌جزیره کریمه همچنین برای ولادیمیر پوتین که به مردم خود گفته است کریمه یک «مکان مقدس» و «سرزمین مقدس» روسیه است، معنای خاصی دارد. کمیته ملی ضدتروریسم روسیه در بیانیه‌ای اعلام کرد که یک کامیون روی پل منفجر شده و هفت مخزن سوخت مشتعل شده که توسط قطار در یک تقاطع راه‌آهن، موازی به سمت کریمه کشیده شده و باعث ریزش نسبی دهانه پل شده است. دیمیتری پسکوف، سخنگوی کرملین، روز شنبه در بیانیه‌ای از این رویداد به عنوان یک «وضعیت اضطراری» یاد کرد، کرملین هیچ ارزیابی دقیقی درباره اینکه چه کسی پشت این انفجار بوده، منتشر نکرد.

سرویس امنیت اوکراین، که با نام اختصاری اوکراینی S.B.U شناخته می‌شود، در یک اقدام کنایه‌آمیز، بیانیه‌ای را در قالب بیتی از شعری از شاعر ملی این کشور، تاراس شوچنکو، صادر کرد. این آژانس در توئیتر خود نوشت: «سپیده‌دم است و پل به زیبایی می‌سوزد. یک بلبل در کریمه با S. B. U ملاقات می‌کند.» یک مقام ارشد ارتش اوکراین وجود نیروهای اوکراینی در پشت صحنه این حمله را رد نکرد، اما آن را تایید نیز نکرد. این مقام که نخواست نامش فاش شود، گفت: «تنها چیزی که می‌توانم بگویم این است که یک رده با سوخت برای تامین نیروهای اشغالگر در جنوب اوکراین از روی پل عبور می‌کرد.» در هفته‌های اخیر، ترافیک ادوات نظامی از طریق پل به سمت کریمه افزایش یافته است، زیرا روسیه ارسال تانک‌ها و تجهیزات توپخانه‌ای را به خط مقدم در منطقه خرسون که کانون ضدحمله اوکراین علیه ارتش روسیه بوده است، افزایش داده بود. نیروهای روسی در حال عقب‌نشینی بوده و شهرها و روستاها را رها کرده و به سمت پایتخت منطقه خرسون عقب‌نشینی کرده‌اند.

حمله نمادین بود نه استراتژیک

محمد کردزاده‌کرمانی، سرکنسول سابق قازان روسیه درباره تخریب پل کریمه توسط اوکراین، به هم‌میهن گفت: «این اقدام نمادین و برای ضربه زدن به اعتبار روسیه بود. البته روسیه مناطق شرقی اوکراین را تصرف کرده و حتی در این مناطق رفراندوم برگزار کرده است و در حال حاضر چهار منطقه را به روسیه الحاق کرده است. بنابراین طبیعی است که اوکراین عمل متقابل کند. این اقدام اوکراین یک اقدام نمادین است، نه استراتژیک و ضربه جدی به روسیه تلقی نمی‌شود. طبیعتاً شرایط جنگی است و طرفین تلاش می‌کنند به یکدیگر ضرباتی وارد کنند. سه ماه پیش نیز اوکراین یکی از ناوهای بزرگ روسیه را که نماد نیروی دریایی این کشور محسوب می‌شد غرق کرد، اما این اقدام تاثیری در سرنوشت جنگ نداشت.»

او ادامه داد: «مجموع این اقدامات تاکنون استراتژی روسیه را تغییر نداده است و مواضع روسیه همچنان همان مواضعی است که روز نخست به اوکراین حمله کرده است. مناطقی که امروز ضمیمه خاک روسیه شده است، مناطقی هستند که مردمان آن هوادار ناسیونالیسم روسی هستند، برای همین از اینکه به خاک روسیه اضافه شده‌اند، خوشحال هستند و در انتخابات اخیر این موضوع اثبات شد.» کردزاده درباره مقاومت اوکراین در برابر روسیه و ریشه این میزان مقاومت نیز اظهار کرد: «روس‌ها هدف‌شان از حمله به اوکراین تصرف کل این کشور نبوده و نیست. قدرت روسیه را نباید نادیده گرفت. روسیه اگر به دنبال سرنگونی حکومت اوکراین بود با توان نظامی بیشتری حمله می‌کرد و قطعا این کار را انجام می‌داد، اما هدف این نبود. البته تصور پوتین این بود که این جنگ یک‌ماهه تمام خواهد شد و خواسته او از جنگ تامین می‌شود. اما در این میان کشورهای غربی به‌خصوص انگلیس و آمریکا به اوکراین کمک کردند تا قدرت نظامی اوکراین تقویت شود. برای همین قدرت نظامی روسیه لطمات بزرگی خورد، با این حال باید به این مهم توجه کنیم که روسیه از نظر نظامی کشوری قوی است. البته روسیه می‌خواهد که اوکراین به ناتو نپیوندد و نمی‌خواهد قدرت بگیرد.»

کارشناس حوزه اوراسیا در پاسخ به این پرسش که آیا ادامه جنگ اوکراین تله اطلاعاتی از طرف غرب برای گرفتار کردن روسیه نبود، چنین پاسخ داد: «غرب به‌ویژه انگلیس همواره به دنبال تضعیف روس‌ها هستند. در این میان آمریکا نیز مشارکت‌هایی دارد. سیاست تضعیف روس‌ها، سیاست چنددهه‌ای انگلیس است. تداوم این جنگ به نوعی خواسته غرب و آمریکا است، فقط یک نمونه کوچک بخواهم ذکر کنم، به بهانه جنگ کنونی اوکراین، سه تریلیون دلار از دارایی‌های روسیه در اکثر کشورها توقیف و مصادره شده است. با این اقدام ضربه سنگین اقتصادی به روسیه وارد شد و حتی تحریم‌هایی که علیه روسیه از سوی غرب و آمریکا اعلام شد نیز در همین راستا بود، اما نکته طلایی اینجاست که روسیه مانند ایران با تحریم‌ها تضعیف نشد.» به گفته کردزاده، ارزش پول این کشور در این دوران نه‌تنها کاهش نیافت، بلکه به دلیل داشتن اقتصاددانان مطرح افزایش هم یافت، زیرا روسیه خریداران گاز خود را ناچار کرد که بهای گاز خریداری‌شده را با روبل به این کشور پرداخت کنند و حتی محل تامین این ارز را نیز خودش از بانک‌های روسی تعیین کرد و همین موضوع باعث شد ارزش روبل تا میزانی افزایش پیدا کند که خود روسیه در برهه‌ای به خاطر بر هم خوردن معادلات داخلی اقتصادی ارزش روبل را کنترل کرد. روسیه از نظر اقتصادی در حداقل زمان ممکن بعد از اعمال تحریم‌ها سیاست‌هایی را تدوین و عملیاتی کرد که اقتصادش آسیب نبیند.»

سرکنسول سابق قازان روسیه با بیان اینکه اوکراین حملات نمادین خود را به بخش‌هایی که به تصرف روسیه درآمده است ادامه خواهد داد، تاکید کرد: «در این مسیر غرب نیز در کنار اوکراین است و برای همین منظور بارها غربی‌ها به این کشور کمک‌های نظامی، تسلیحاتی و مالی کرده است. در این میان با توجه به برگزاری رفراندوم در چهار منطقه تصرفی باید منتظر واکنش غربی‌ها بود. روسیه مایل است که جهان، تجزیه این بخش از خاک اوکراین را به رسمیت بشناسد اما نباید فراموش کرد که دنیای کنونی دنیای قرن بیست‌ویکم است و دوران قرن نوزدهم نیست که توسعه‌طلبی قدرت‌ها به سادگی برای جهان قابل پذیرش باشد. جهان، حاضر به پذیرش تغییر مرزها نیست. البته اگر امسال زمستان سختی برای اروپایی‌ها باشد و احیاناً شرایط سیاسی در اروپا سخت شود، ممکن است سیاست غرب نسبت به روسیه هم قابل تغییر باشد. اما نباید فراموش کرد که غرب با همراهی آمریکا بسیار قوی است.»