دُردانه حسن کبابی
روزنامه هممیهن ، منتشر کننده آخرین و بروزترین اخبار داخلی و خارجی.
درباره قهرمانی کامران قاسمپور و رفتار جیدن کاکس
کامران قاسمپور کشتیگیر وزن 92 کیلوگرم تیم ملی ایران است. سالها پشت خط حسن یزدانی در وزن 86کیلوگرم ماند. وزنش را زیاد کرد و به وزن بالاتر رفت. دو سال پیاپی طلای جهانی گرفت. طلای جهانی که در روزگار شکستهای پیاپی حکم کورسوی امید داشت. یکی دو روز گذشته اما آنقدر مردم کامشان تلخ بود که حتی شیرینی برد کامران هم نتوانست زهر این تلخی را کم کند. اما مسالهای که ذهنم را مشغول کرده است، واکنش تلویزیون و شهرداری و وزارتخانهها و حتی مقامات لشکری و کشوری به این قهرمانی بود. همه بزرگان آنقدر تمرکزشان را روی قهرمانی حسن یزدانی گذاشته بودند که هیچ بعید نیست بنرهای اتوبانهای همت و نیایش(آیتالله هاشمی) را هم چاپ کرده باشند و الان روی دستشان باد کرده باشد. تلویزیون به خانه پدری یزدانی، واحد سیار اعزام کرده بود. تمام تایم کشتی، با تصور جذابیت بیشتر، نصف صفحه مانیتور روی مردمی که جلوی خانه یزدانی جمع شده بودند، سوئیچ میشد، نه میگذاشت کشتی را ببینیم، نه ریاکشن تماشاچیها را. آخرش هم مایه یک «آخ» شد. نمیگویم نباید این کارها را میکردند. خیلی هم خوب که برای جذابتر شدن برنامهها خلاقیت به خرج دهند. اما خوب نیست با کامران، شبیه بچه سرراهی برخورد شود و با حسن، همچون دُردانه حسن کبابی.