سیاستمداران

اضمحلال سیاست فرهنگی

نعمت‌الله فاضلی، جامعه‎شناس در نشست فرهنگ در برنامه‌های توسعه گفت: «ناسازه سیاست فرهنگی در ایران این است که ما سه سیاست فرهنگی داریم؛ یکی سیاست فرهنگی که تصویب می‌شود و در قانون اساسی و در اهداف فرهنگی جمهوری اسلامی مصوب شورایعالی انقلاب فرهنگی وجود دارد، دیگری سیاست فرهنگی است که محقق می‌شود و وزارتخانه‌های فرهنگ و آموزش و پرورش و صداوسیما در عمل اجرا می‌کنند و سوم سیاست فرهنگی است که تجربه می‌شود.» وی افزود:«یعنی چیزی که خود مردم دریافت می‌کنند؛ مثلا فرض کنید فیلم حضرت یوسف(ع) را می‌سازند و مردم زلیخای آن را دوست دارند. ناسازه بنیادی سیاست فرهنگی در ایران این است که این سه مورد هیچ سازگاری با هم ندارند. تا زمانی که در ایران دو اتفاق نیفتد، ما با اضمحلال سیاست فرهنگی روبه‌رو هستیم. حاکمیت باید اصل «تفکیک نهادی» را بپذیرد. حاکمیت باید بپذیرد که حوزه فرهنگی با حکومت ارتباط دارد اما ارتباط ارگانیک است.»

فرصت یک تفاهم برد-برد

مسعود سپهر، سخنگوی دفتر سیاسی حزب توسعه ملی درباره سفر اخیر رئیسی و نگاه حزب متبوعش به آن گفت: «نظر به موقعیت زمانی خطیر کنونی تاکید شد که در استمرار توافقات دوحه و در آستانه انتخابات در دو کشور چنانچه مذاکرات برجامی در نیویورک پیگیری شود، بهترین فرصت برای یک تفاهم برد_ برد در مذاکرات مستقیم و صریح و حل مسائل فی‌مابین و شکستن تابوهای ذهنی متقابل است.» سپهر تاکید کرد:«همچنین فرصت سخنرانی در مجمع عمومی نباید چون بسیاری مواقع پیشین به افزایش سوءتفاهم‌ها بینجامد، بلکه انتظار می‌رود این فرصت در مسیر تامین منافع ملی و اعتلای نام ایران عزیز باشد.» سپهر تصریح کرد: «از جمله این موارد ایجاد گشایش‌های جدید در روابط دوجانبه با همه کشورها به‌ویژه کشورهای مؤثر مانند اتحادیه اروپا است که نقشی متوازن‌کننده در سیاست خارجی ایران و دنیا داشته‌اند؛ ارتباطی که در ماه‌های اخیر به خاطر مسائلی همچون، جنگ روسیه و اوکراین و نیز مسئله هسته‌ای به قهقرا رفته، بازسازی شود. هرگام مثبت دولت برای رفاه و آسایش ملت باید مورد استقبال قرار گیرد.»

مداخله حداکثری دولت

سیدرضا صالحی‌امیری، وزیر فرهنگ و ارشاد دولت حسن روحانی در نشست فرهنگ در برنامه‌های توسعه گفت: «مداخله حداکثری دولت در امور فرهنگی مسبب انگیزه‌کشی و خلاقیت‌کشی است. رادیکالیسم فرهنگی ضدعقلانیت فرهنگی عمل می‌کند و به گفت‌‌وگو، تعامل و سازگاری باور ندارد؛ پویایی و نشاط را به رسمیت نمی‌شناسد و صرفاً در بستر انجماد و جزمیت می‌اندیشد.» وی افزود:«بنابراین در برابر تغییرات فرهنگی، مقاومت نشان می‌دهد. تمام تنش‌های موجود در جامعه ایران به‌خصوص در یک‌سال اخیر، ریشه در همین انجماد و انسداد فرهنگی دارد.» صالحی‌امیری ادامه داد: «نتیجه این انجماد و انسداد فرهنگی، جزم‌اندیشی در حوزه فرهنگ، تولید انزجار است. این گریز و حتی ستیز با سیاست‌های رسمی که در نسل جوان دیده می‌شود، نتیجه طبیعی انسداد و جزمیت در حوزه فرهنگ است.»

به کانال تلگرام هم میهن بپیوندید