وادی مقدس

درباره عکسی از درآوردن نعلین یک نماینده در مجلس شورای اسلامی

إِنِّيٓ أَنَا۠ رَبُّكَ فَٱخۡلَعۡ نَعۡلَيۡكَ إِنَّكَ بِٱلۡوَادِ ٱلۡمُقَدَّسِ طُوی

عکس را که دیدم نا‌خودآگاه یاد آیه 12 سوره طه افتادم. آنجا که خداوند به موسی گفت: منم پروردگار تو، نعلين (همۀ علايق غير مرا) از خود به دور كن كه اكنون در وادى مقدس طوى (و مقام قرب ما) قدم نهاده‌اى. می‌خواهم از آیه بالا وام بگیرم و بنویسم کل کره ارض وادی مقدس است. چند پله بالاتر بروم و بگویم هر تکه از ایران که روزگاری کهف اعتکاف شهدا و عارفان و بزرگان بوده، وادی مقدس به حساب می‌آید. حالا چند پله پایین‌تر بیاییم و مجلس را هم مکان مقدس به حساب بیاوریم. چراکه قرار است منتخبان یک ملت در آن جمع شوند تا گره از کار فروبسته مردم بگشایند، به همین اعتبار مجلس هم می‌تواند مکان مقدس باشد. این «می‌تواند» که می‌‌گویم از دل شکاک ما است یا رفتار مجلسیان چنین شکی به دلمان راه داده است. حدود دوماه است که مملکت با وضعیت پیچیده‌ای دست و پنجه نرم می‌کند. مردم حرف‌هایی دارند که باید از زبان نمایندگان‌شان به گوش مسئولان برسد. اما آیا صدای مردم از زبان نمایندگان به گوش کسی رسید؟

به کانال تلگرام هم میهن بپیوندید