تساهل دیر هنگام

درباره عکس منتشرشده از خوشحالی بعد از برد تیم ملی ایران

نسل قبل از ما همیشه فخر می‏فروخت که خیلی چیزها بیشتر از ما دیده است. اما دو شب پیش تصاویری دیدم که نسل قبل که هیچ، برای سه نسل قبل هم قفل بوده است. خبرگزاری ایسنا بعد از پیروزی تیم ملی مجموعه عکسی از شادی مردم در خیابان‏های تهران منتشر کرده است. به عکس‏ها نگاه می‏کنم. به خبرگزاری‏ها و کانال‏های دیگر می‏روم و به چشم خویشتن می‏بینم که ماشین پلیس یگان ویژه رقص نور گذاشته است و موسیقی رنگ‌داری را پخش می‏کند و پلیس و غیرپلیس قر تو کمرم فراوونه... می‏خوانند و می‏زنند و می‏رقصند. تساهل و تسامح چنان در فیلم‏ها و عکس‏ها موج می‏زند که اگر روزی کسی بخواهد برای این دو کلمه مصداق عینی بیاورد، کافی است یکی از این فیلم‏ها را به نمایش بگذارد. اما در بین عکس‏های ایسنا حدود هشتاد عکس است که در 10تای آن زنان بدون حجاب در حال خوشحالی از برد تیم ملی هستند. این درصد بلکه بیشتر از این نسبت را هر روز در خیابان‏های شهر هم می‏بینم. به عکس‏ها که نگاه می‏کنم تلخی آمیخته با حسرت در جانم می‏نشیند. با خودم می‏گویم چه می‏شد اگر این تساهل دو ماه پیش اتفاق می‏افتاد؟

به کانال تلگرام هم میهن بپیوندید