شاید پرستارم تو باشی

درباره عکسی به مناسبت روز پرستار

الهی تب کنم شاید پرستارم تو باشی. این مصرعی از ترانه‌ای است که با شنیدنش احساس خوشی پیدا می‌کنیم. در حقیقت عاشق دلسوخته حاضر است برای دیدن روی معشوق، مریض شود، سر درد بگیرد، تب کند و معشوق در لباس طبیب و پرستار به بالینش بیاید. ممکن است بگویید معشوقی که محل عاشق نمی‌دهد وقتی ببیند او تب کرده هم سراغش نمی‌رود. اما ظاهرا شاعر هنگام سرودن این شعر این فرض را در نظر گرفته است که معشوق مورد نظر در کار طبابت دستی دارد. چراکه در مصرع بعد می‌گوید: «طبیب حاذق این قلب بیمارم تو باشی». شاعر رندی کرده و عشق را با طبابت و پرستاری گره زده است. اینجاست که معشوق هر چقدر هم سفت باشد مجبور است به واسطه حرفه‌اش به دیدار عاشق بیمار برود.
کاری به مقدمه نسبتا طولانی ندارم. واقعیت این است که دیروز روز پرستار بود. این چند خط را نوشتیم که اگر پرستاری خواننده این ستون بود خنده‌ای گوشه لبش بیاید. و اینکه به همه پرستاران و طبیبان بگوییم که حواس‌مان هست که کار خیلی مهمی انجام می‌دهید. حواس‌مان هست که در این دو سه سال گذشته بعد از کرونا خیلی سختی کشیدید. حواس‌مان هست که خیلی‌ از کادر درمان جان‌شان را فدای ما ملت کردند. ما به نیابت از همه ملت ایران مخلص همه شما هستیم.