لبخوانی علم است
درباره عکسی از مجتبی ذالنوری در مجلس شورای اسلامی

درباره عکسی از مجتبی ذالنوری در مجلس شورای اسلامی
حتما برایتان پیش آمده که در جمع شلوغی باشید و صدا به صدا نرسد. اگر به استادیومهای ورزشی یا میتینگ سیاسی رفته باشید چنین موقعیتی را درک کردهاید. خیلی از کسانی که هر روز گرفتار چنین وضعیتی هستند قابلیتهای ویژهای پیدا میکنند. مثلاً در ورزشگاهها برای ارتباط یکسری علامت مشخص میکنند که اگر صدا به صدا نرسید لااقل فحوا و منظور به مخاطب خاص برسد. نمونهاش را میتوانید در گفتوگوی اعضای کادر فنی با بازیکنان زمین ببینید. این قضیه در بعضی از موقعیتها پیچیدهتر میشود. آن وقت است که انسان به فکر ابداع میافتد که گفت همانا نیاز پدر اختراع است. این ابداعی که از آن حرف میزنم چیزی نیست جز علم لبخوانی. شما اگر لبخوانی بلد باشید در موقعیتهای دیگر هم به کارتان میآید. بهعنوان مثال ممکن است برایتان میهمان آمده باشد و توی خانه چیزی نداشته باشید، بعد به دور از چشم حاضرین در خانه از دور به همسرتان بگویید: پول داری که کباب سفارش بدیم؟ او هم تنها از روی حرکت لبهای شما متوجه منظورتان شود و سری به نشانه تایید یا انکار نشان میدهد و ادامه ماجرا...
یکی دو روز پیش اما در خبرگزاری ایرنا عکسی از مجتبی ذوالنوری در مجلس منتشر شده است که گرفتار همین همهمه و شلوغی و سروصداست اما ظاهراً ایشان از علم لبخوانی سررشته ندارد. به علاوه اینکه ایشان از علم صدا هم بیاطلاع است چراکه با قرار دادن دو دست در کنار گوش صدای «آمبیانس» زیاد میشود و امکان اینکه ایشان با این حرکت به منظورشان که همان شنیدن صدای طرف مقابل است برسد به حداقل میرسد.