گذر سیاوش از آتش
درباره انتشار عکسی از سیدمحمد خاتمی در خبرگزاری میزان

درباره انتشار عکسی از سیدمحمد خاتمی در خبرگزاری میزان
به حق چیزهای ندیده. دیروز ظهر که صفحه خبرگزاری میزان را باز کردم و عکس سیدمحمد خاتمی را در کنار رئیس قوه قضائیه دیدم، بیمقدمه رفتم به روزی که در جلسه شورای تیتر روزنامه اعتماد نشسته بودم و کاسه چه کنم دست گرفته بودم. نیمه مرداد 97 بود و سه ماهی میشد که ترامپ از برجام خارج شده بود. کشور در وضعیت اقتصادی خوبی نبود و افسار دلار و سکه از دست در رفته بود و هر روز بالا و بالاتر میرفت. آن روزها خاتمی در دیدار با نمایندگان ادوار مجلس صحبتهایی کرده بود و ضمن انتقاداتی به دولت درباره وضعیت معیشت بر علیه براندازی و اصلاحات صحبت کرده و گفته بود: «تا اصلاحات زنده است، جایی برای براندازی نیست». در جلسه شورای تیتر بحث بالا گرفت و هر کس نظری میداد. گروهی معتقد بودند که با چاپ عکس خاتمی روزنامه توقیف میشود. گروهی دیگر میگفتند از سوی هیئت نظارت تذکر میگیریم و اگر توقیفمان هم نکنند روی روزنامه حساستر از قبل میشوند. به هر حال سردبیر و مدیرمسئول تصمیمشان را گرفتند و از من خواستند عکسی پیدا کنم که خیلی هم توی چشم نزند. وقتی به آن روز و آن ساعتها که در به در دنبال عکس از کسی میگشتم که روزگاری رئیسجمهور این مملکت بوده و در آرشیوم هزار عکس از او داشتم، دلم برای خودمان میسوزد. به هر جان کندنی بود عکس را پیدا کردم و توی صفحه گذاشتم و صفحه چاپ شد. فردای آن روز مدیرمسئول را خواستند و سرزنش و عتابش کردند و به خیر گذشت و روزنامه توقیف نشد. اما تجربه شبهایی که از این دست مطالب در روزنامه کار میشود تجربه غریبی است. تو به عنوان خبرنگار فکر میکنی بنا بر وظیفه و رسالت روزنامهنگارانه باید مطلبی را چاپ کنی و از آن طرف عدهای تصور دیگری دارند. عدهای که از اتفاق زورشان خیلی بیشتر از طرف روزنامهنگار است. تجربه شبهای اینچنین تجربه عجیبی است. چیزی شبیه گذر سیاوش از آتش است. تو پیش دل و وجدان خودت میدانی که جز حق کاری نکردی اما از آن طرف ترس گذر از آتش گوشت تنت را میلرزاند. دیروز که دیدم خبرگزاری قوه قضائیه عکس خاتمی را در کنار رئیس قوه منتشر کرده است، برایم این سوال پیش آمد که آیا دبیر عکس و سردبیر و مدیرمسئول میزان هم حالی شبیه آن شبها داشتهاند یا نه؟