دنیا نیرزد آنکه پریشان کنی دلی

درباره عکس منتشرشده از روزبه چشمی در دیدار با رئیسی

قبل از اعزام تیم ملی فوتبال ایران عکس‌هایی از دیدار رئیسی و تیم ملی منتشر شد. در میان عکس‌ها عکسی از روزبه چشمی بود که جلوی رئیس‌جمهور تعظیم می‌کند. این عکس خاص البته یکی دو روز بعد از انتشار از پرتال ریاست‌جمهوری برداشته شد. اما در این جهان مجازی کافی است در حد چشم برهم‌زدنی دیتایی روی خط برود. آن‌وقت دیگر جلوی آب رفته را با فیل هم نمی‌شود گرفت. ذکر این نکته واجب است که در حقیقت آن عکس خاص خطای دیدی بود که در عکاسی به‌واسطه باز و بسته بودن دیافراگم و انتخاب لنز اتفاق می‌افتد. چراکه فیلم آن دیدار هم منتشر و مشخص شد که روزبه در واقع به‌تشویق حضار ادای احترام می‌کند. نکته دیگری که باید اینجا بگویم این است که خیلی اوقات شما ممکن است به میهمانی دعوت شوید که علاقه‌ای به رفتن نداشته باشید. ادب حکم می‌کند وقتی در چنین موقعیتی قرار می‌گیرید، احترام میزبان را حفظ کنید. ضمن اینکه توقع اینکه درد من درد رفیقم هم باشد، توقع زیادی است. عده‌ای که از تیم ملی می‌خواهند رفتار دیگری داشته باشد عین این است که در فامیل شما با خانواده دیگری قهر باشید. قهر شما باعث شود از خانواده برادرتان هم متوقع شوید که به میهمانی طرف قهر شما نرود یا اگر رفت برای میزبان قیافه بگیرد. نمی‌خواهم دردی را که در این مدت به ملت ایران تحمیل شده تقلیل دهم. متوجه موقعیت هستم. امیدوارم شیرینی این پیروزی دل دو طرف را نرم کند. آنهایی که باید به دلجویی مردم بروند آب دست‌شان است زمین بگذارند و تا دیرنشده عذرخواهی کنند و در جهت جبران مافات برآیند. می‌دانم که خیلی‌ها دردهایی کشیده‌اند که به سختی التیام می‌یابد. اما امید دارم که یک‌بار دیگر تک‌تک ملت ایران تیم ملی را تیم خودشان بدانند. با باختش ناراحت و با بردش خوشحال شوند. عکس زیر بعد از گل اول ایران به ولز گرفته شده است. بغض روزبه ترکیده است. شاید به خاطر هجمه‌های این چند وقت اخیر. ما برای دلجویی از او این عکس را منتشر می‌کنیم. دنیا نیرزد آنکه پریشان کنی دلی.