این حالم را دریاب

درباره خودکشی نهنگ در ساحل

عکس را که دیدم دلم برای نهنگ افتاده بر ساحل کباب شد. فکر کردم حکما به دلیل تنهایی و افسردگی خودش را به کام مرگ کشانده. بعد دیدم این نهنگ که نهنگ 52 هرتزی نبوده که کسی حرفش را نشنود. باید می‌رفت و خفت رفیقی را می‌گرفت و چهار کلام با هم حرف می‌زدند، شاید از خر شیطان پایین می‌آمد و بی‌خیال به ساحل زدن می‌شد. اصلا گور بابای رفقای نارفیق! حرف دلش را به دریا می‌زد، می‌رفت یک جای عمیقی را پیدا می‌کرد و می‌خواند «دریا دریا/ اومدم تنها/ تا که بشنوی تو درد و دلام رو/ دریا دریا/ این حالم رو دریاب...»
این ستون «اینسایکلوپدیا» نیست اما برای تو خواننده عزیز که ممکن است ندانی نهنگ 52 هرتزی چیست می‌نویسم. می‌نویسم که تنهاترین نهنگ جهان همان‌ گونه‌ی ناشناخته از نهنگ است که صدایی غیرمعمول دارد. فرکانس صدای نهنگ آبی بین 10 تا 39 هرتز و و نهنگ قهوه‌ای یا پره ماهی، همان نهنگ‌هایی که در سواحل اقیانوس اطلس آب‌تنی می‌کنند، 30 هرتز است. صدای نهنگ 52 هرتزی از اوایل دهه 80 میلادی به‌طور متناوب در نقاط زیادی شنیده و احتمالا تنها نهنگی است که در این فرکانس امواج صوتی تولید می‌کند. عکس را می‌بینم و با خود فکر می‌کنم تنهاترین نهنگ بودن همچین بد‌ هم نیست. نهنگ 52 هرتزی می‌تواند خودش را تافته جدابافته بداند و بابت این تمایز به خودش ببالد و باقی نهنگ‌ها را به بال چپش هم حساب نکند. اما درد وقتی جانکاه می‌شود که فرکانس صدایت با باقی اطرافیانت فرق نداشته باشد و صدایت را نشنوند. این‌ها را می‌گویم و دلم برای نهنگ افتاده بر ساحل کباب می‌شود.

به کانال تلگرام هم میهن بپیوندید