| کد مطلب: ۱۱۱۷

پایان عصر پادشاه ویمبلدون

روزنامه هم‌میهن ، منتشر کننده آخرین و بروزترین اخبار داخلی و خارجی.

راجر فدرر در 41سالگی تصمیم گرفت از دنیای تنیس خداحافظی کندراجر فدرر از معدود ورزشکارانی است که حتی وقتی از دوران اوجش فاصله گرفته هم، می‏تواند با «خداحافظی از دنیای حرفه‏ای» بازهم حسرت را به‌دل هوادارانش بگذارد. فقط او می‏توانست کاری کند تا لئو مسی، برای یک غیرفوتبالیست چنین متن جذابی بنویسد و نادال باوجود چندین‌شکست مقابل او، از رفتنش ابراز ناراحتی کند. فدرر که در سال 2020، دو عمل‌جراحی را پشت‌سر گذاشته بود و بازگشتی محتاطانه به رقابت‏های تنیس داشت، به‏طوری‌که اوپن استرالیا را هم رد کرد، بعد از رقابت سه‌ساعته با حریف آلمانی در دورسوم رولان گاروس گفت: «ممکن است تصمیم بگیرم از مسابقات کنار بروم تا از زانوی خود محافظت کنم». خلاصه که راجر فدرر سوئیسی، ملقب به «پادشاه ویمبلدون»، در 41سالگی تصمیم گرفت از دنیای حرفه‏ای تنیس کنار برود. تصمیم او جدی است و دیگر قصد بازگشت ندارد. او در بهترین زمان‌ممکن می‏خواهد کنار برود و با خانواده‌اش بیش از قبل وقت بگذراند.

تنیسور چندزبانه که پادشاه شد

راجر مثل خیلی از بچه‏های شش، هفت‌ساله که در ابتدا تصور می‏کنند باید فوتبال را دنبال کنند، در مدرسه، فوتبال بازی می‏کرد اما استعدادیاب‏های مدرسه با بررسی بدن او و البته علاقه خودش، به این نتیجه رسیدند که او باید سراغ علاقه‌اش یعنی ورزش تنیس برود. به همین خاطر در ۱۳سالگی با ترک زادگاهش، برای تحصیل در آکادمی حرفه‏ای تنیس سوئیس، عازم شهر زوریخ شد. فدرر تا ۱۶سالگی مدام مصدوم بود و نمی‏توانست خوب و مرتب به تمرین بپردازد. اما سرانجام با بهبود مصدومیت‏هایش توانست در سال ۱۹۹۸ به دنیای حرفه‏ای تنیس وارد شود و به اتحادیه تنیسورهای حرفه‏ای «اف8» جهان بپیوندد. رویارویی وی با بیون بورگ در اوایل ورودش به جمع حرفه‏ای‏ها که با شکست راجر همراه بود، درس‏های بزرگی به او داد و پس از شکست از این قهرمان پرآوازه آن سال‏ها، فدرر در مسیر پیشرفت قرار گرفت. راجر در سال ۱۹۹۸ وارد تیم جام دیویس سوئیس شد و درحالی‌که کم سن‌و‌سال‏ترین عضو تیم سوئیس بود به‌عنوان بهترین تنیسور تیم برگزیده شد. رقابت‏های تنیس میلان، اولین رقابت‏های جهانی بود که فدرر توانست به قهرمانی در آن دست یابد. فتح این رقابت‏ها در سال ۲۰۰۱ برای راجر محقق شد و این آغازی برای قهرمانی‏های پیاپی او بود. آغاز مسیر قهرمانی فدرر از همان سال 2001 آغاز شد و دیگر کسی جلودارش نبود. به مرور نادال و جوکوویچ نیز به قهرمانی‏های این رشته اضافه شدند تا مثلث جذابی را با فدرر تشکیل دهند. فدرر اما تمام رکوردهای یک «ابر قهرمان» را زد. او تنها تنیسوری است که 10بار متوالی به فینال گرند‌اسلم‏ها رسیده است. او تنها ورزشکاری است که چهارسال متوالی جایزه لاروس را برده. او 311هفته، برترین تنیسور دنیا بوده است که 237هفته به‌صورت متوالی بوده است و چندین رکورد شگفت‌آور دیگر. راجر 30بار به فینال گرند اسلم رسید و 20بار قهرمان شد. او با هشت‌قهرمانی در تنیس ویمبلدون در این عرصه رکورددار است، به همین خاطر به او لقب پادشاه ویمبلدون را دادند.

تحسین بزرگان دنیا

به نقل از کیکر، دیوید فاستر والاس، نویسنده مشهور آمریکایی، در یکی از مشهورترین یادداشت‏های ورزشی دنیا در سال2006، تماشای راجر فدرر در دنیای ورزش را یک «تجربه مذهبی» دانسته و معتقد بود، زیبایی‏های نابغه در دنیای تنیس، انسان را در حالت خلسه قرار می‏دهد. برای هواداران جدی رشته تنیس، این مساله کاملا ملموس است و فدرر باردیگر توانست در سال 2017 این حالت «خلسه» را با نمایش‏های رقاصانه‌اش درون کورت، معنا کند. برد گیلبرت، تنیسور مشهور سال‏های دور می‏گوید: «از سال 1998 راجر فدرر را درون کورت تماشا می‏کنم و اعجاب‌انگیز است که او حتی از گذشته و دوران اوجش هم این روزها بهتر بازی می‏کند.» باورنکردنی است که فدرر تا این‌سن چنین دنیای تنیس را حیرت‌زده کرده است. رافائل نادال در واکنش به خداحافظی فدرر نوشت: «راجر عزیز، دوست و رقیب من. امیدوار بودم این روز هرگز نیاید. این یک روز غم‌انگیز برای من و برای ورزش در سراسر جهان است. برای من باعث لذت و افتخار بود که تمام این سال‏ها را با فدرر سهیم شدم و لحظات شگفت‏انگیز زیادی را در داخل و خارج از زمین تجربه کردم». لیونل مسی در صفحه خود در مورد خداحافظی راجر فدرر از میادین نوشت: «تو نابغه بی‏نظیری در تاریخ تنیس و یک الگوی واقعی برای هر ورزشکاری در دنیا بودی. با آرزوی بهترین‏ها در مراحل جدید زندگی برای تو.»

ورود به زندگی عادی

فدرر اما در گفت‌وگویی جذاب بعد از 40سالگی گفت، زمانی که از دنیای تنیس خداحافظی کند، می‏خواهد مثل یک انسان عادی همراه همسرش و دوقلوهای خود به‌دور از ورزش حرفه‏ای به کشورهایی برود که قبلا فقط به‌خاطر حضور در مسابقات رفته و لذت ببرد. او گفت، می‏خواهد «دکمه ریست» را بزند، بدون اضطراب به ژاپن برود و شکوفه‏های درختان گیلاس در این کشور را تماشا کند.

دیدگاه
آخرین اخبار
پربازدیدها
وبگردی