ترامپ و فنتانیل/در پولیتزر ۲۰۲۵، نیویورک‏‌تایمز بیشترین جوایز را برد و ترور ترامپ و سوءمصرف فنتانیل بیشترین توجه‌‏‏ها را جلب کرد

با اعلام دانشگاه کلمبیا، برگزیدگان جایزه پولیتزر  2025 مشخص شدند؛ جایزه‌ای مختص حوزه‌های روزنامه‌نگاری، ادبیات، نمایش و موسیقی که از سال 1917 با نظارت این دانشگاه و به افتخار بنیانگذار آن، جوزف پولیتزر به روزنامه‌نگاران، نویسندگان، شاعران و موسیقی‌دانان اهدا می‌شود و بیراه نیست اگر آن را معتبرترین جایزه روزنامه‌نگاری جهان بدانیم. پولیتزر، روزنامه‌نگاری آمریکایی و مجاری‌تبار بود که با کمک‌های مالی خود در بنیان‌گذاری مدرسه روزنامه‌نگاری دانشگاه کلمبیا نقشی موثر داشت.

او  که سال 1911 درگذشت، در زندگی مطبوعاتی خود توانست با خرید روزنامه‌ها و تبدیل آن‌ها به روزنامه‌های پرتیراژ، ثروت قابل توجهی بیاندوزد. عشق او به روزنامه‌نگاری اما به حدی بود که در وصیتنامه خود، دو میلیون دلار  هم برای دانشگاه کلمبیا در نظر گرفت تا دانش خبرنگاری را گسترش دهد. بدین‌ترتیب بعد از مرگ او، هم مدرسه روزنامه‌نگاری راه افتاد که همچنان یکی از معتبرترین مدارس روزنامه‌نگاری جهان است، هم هرساله جوایزی به افتخار او به منتخبان خبرنگاری و البته چند رشته دیگر اهدا می‌شود.

نیویورک‌تایمز در صدر 

در فهرست رسانه‌های برنده این دوره جایزه پولیتزر نام نشریاتی چون «نیویورک‌تایمز»، «نیویورکر»، «واشنگتن‌پست» و «وال‌استریت ژورنال» در صدر تعداد جوایز دریافتی به‌چشم می‌خورد. «نیویورک‌تایمز» موفق شد چهار جایزه در بخش‌های عکاسی خبری فوری (لحظه عبور گلوله از کنار ترامپ)، گزارش توضیحی (نقش مخرب آمریکا در حمایت از شبه‌نظامیان افغانستانی)، گزارش محلی (بررسی بحران فنتانیل در بین مردان سیاهپوست مسن در بالتیمور) و گزارش بین‌المللی (جنایات و دخالت‌های خارجی در سودان و نقش تجارت طلا در آن) دریافت کند. 

هفته‌نامه ادبی «نیویورکر» نیز سه جایزه در پولیتزر 2025 دریافت کرد. در بخش «تفسیر» و برای یادداشت‌هایی درباره جنگ غزه، در بخش عکس و به‌خاطر عکس‌های سیاه و سفید مویسس سامان از زندان صیدنایا در سوریه و در رشته «گزارش صوتی» برای پادکست «در تاریکی» که درباره رازهای ارتش آمریکاست.

واشنگتن‌پست و وال‌استریت ژورنال نیز در میان رسانه‌های موفق این دوره پولیتزر قرار می‌گیرند. واشنگتن‌پست در رشته‌های گزارش فوری (پوشش ترور ترامپ با تحلیل‌های تصویری و صوتی) و گزارش و تفسیر تصویری (تهیه کارتون‌هایی درباره قدرت و سیاست) جوایز را برد و خبرنگاران وال‌استریت ژورنال در بخش «گزارش ملی» (رفتارهای شخصی و سیاسی ایلان‌ماسک و احتمال مصرف مواد او) درخشیدند.

از دیگر فعالیت‌های رسانه‌ای که به چشم داوران این دوره برجسته آمدند، می‌توان به گزارش «پروبابلیکا» درباره مرگ زنان باردار به‌دلیل ابهام در قوانین سقط جنین، گزارش نشریه «اسکوایر» درباره زندگی یک شهردار ـ کشیش که پس از افشاگری اینترنتی خودکشی کرد و گزارش تحقیقی خبرنگاران رویترز در زمینه سهولت و قانونی بودن دسترسی به مواد اولیه فنتانیل اشاره کرد. بدین‌ترتیب این ماده مخدر که قدرت آن صدها بار بدتر از هروئین تشخیص داده شده است و برخی گزارش‌ها آن را قاتل شماره یک جوانان آمریکایی دانسته‌اند، در کنار ترامپ بیشترین مضمون مورد توجه در گزارش‌های برگزیده پولیتزر 2025 است.

درنهایت در بخش خبرنگاری جوایز بخش‌های نقد هنری و سرمقاله‌نویسی نیز به الکساندرا لنگ از نشریه «بلومبرگ سیتی‌لب» و تیم تحریریه «هوستون کرونیکل» رسید؛ اولی برای گزارش درباره فضاهای عمومی و معماری حامی خانواده و دومی برای گزارش درباره عبور قطارها و خطرات آن برای جوامع.

 برندگان بخش‌های رمان، نمایش‌نامه و تاریخ

جز اینها، رمان «جیمز» نوشته پرسیوال اورت که بازنگری همه‌جانبه‌ای در داستان مشهور هاکلبری فین است و نمایشنامه درام و کمدی «هدف» به قلم براندن جیکوبز جنکینز که به زندگی خانواده‌ای آفریقایی‌آمریکایی از طبقه متوسط و درگیر در جنبش حقوق مدنی می‌پردازد نیز در فهرست برگزیدگان قرار گرفتند. 

در بخش تاریخ اما دو جایزه به کتلین دووال و ادا ال.فیلدز بلک اختصاص یافت؛ اولی برای نوشتن کتابی به‌نام «ملت‌های بومی: یک هزاره در آمریکای شمالی» که رندوم هاوس آن را منتشر کرده است و دومی به‌دلیل تألیف اثری درباره شورش بردگان و حمله آنها به رودخانه کومبی که هریت تابمن که یکی از مشهورترین فعالان زن سیاهپوست علیه برده‌داری در قرن نوزدهم بود، در آن نقشی اساسی داشت و این عملیات منجر به آزادی 756 برده در یک‌روز شد. در سال 2019 نیز فیلمی از زندگی تابمن ساخته شد و پیش از آن، در سال 2016 خزانه‌داری آمریکا تصمیم گرفت که پشت اسکناس‌های 20 دلاری تصویر او را جایگزین تصویر رئیس‌جمهور اسبق، اندرو جسکون کند که سوابقی در برده‌داری داشت. 

از دگراندیشان روس تا زنان چینی

در بخش ناداستان عمومی (General Nonfiction) جایزه پولیتزر اختصاص پیدا کرد به کتابی که انتشارات دانشگاه پرینستون به قلم مورخ مشهور، بنجامین ناتانز منتشر کرد و می‌توان آن را چنین ترجمه کرد: «به افتخار آرمان بی‌سرانجام‌مان». ناتانز در این کتاب به فرازوفرودهای پویای مخالفت‌های دگراندیشان روسی در دوره اتحاد جماهیر شوروی پرداخته است؛ جنبشی که هنوز و همچنان در عصر پوتینیسم نیز تداوم دارد.

در بخش زندگی‌نامه نیز جایزه پولیتزر 2025 دو برگزیده داشت؛ جیسون رابرتز برای کتاب «هر موجود زنده: رقابت مرگبار برای شناخت همه زندگی» و تسا هالز برای زندگی‌نامه خودنوشتی با نام «غذا دادن به ارواح». در این دومی، در طرحواره‌ای گرافیکی خاطرات آمیخته به عشق، غم و تبعید سه نسل از زنان چینی ـ از نویسنده تا مادر و مادربزرگش ـ زنده می‌شود. جیسون رابرتز اما در اثر برگزیده خود، به زندگی کارل لینه و ژرژ لوئیس دو بوفون، دو دانشمند فرانسوی در قرن هجدهم که زندگی خود را وقف شناسایی و توصیف اسرار طبیعت کردند، پرداخته است.

شعر و موسیقی در دستان زنان

برگزیدگان بخش‌های شعر و موسیقی، دو زن هستند. در بخش شعر ماری هاو ـ نویسنده و شاعر 75 ساله آمریکایی در فهرست جوایز متعددی که تاکنون دریافت کرده بود، جای یک جایزه پولیتزر خالی بود ـ برگزیده شد. او اینک این افتخار را نیز در کارنامه کاری خود دارد؛ به‌خاطر مجموعه شعرهای جدید و برگزیده‌اش که به‌نظر هیئت‌داوران «شواهدی از تنهایی، فناپذیری و تقدس مشترک ما» هستند.

برگزیده بخش موسیقی پولیتزر 2025 نیز یک زن بود؛ سوزی ایبارا، آهنگساز و نوازنده سازهای کوبه‌ای که در سبک‌های موسیقی جاز، کلاسیک و جهان شهرتی فراگیر دارد و او را یکی از 100 درامر برتر موسیقی آلترناتیو دانسته‌اند. ایبارا این‌بار اما به‌خاطر «جزایر آسمانی» برنده شده است؛ اثری به نمایش درآمده در انجمن آسیا در نیویورک در ژوئیه 2024 و درباره تنوع زیستی و اکوسیستم‌ها. آنگونه که در بیانیه دانشگاه کلمبیا آمده است، این اثر مفهوم آهنگسازی را با درهم‌آمیختن مهارت‌های نوازندگی عمیق و بداهه‌نوازی خلاقانه به چالش کشیده است.

تقدیر ویژه از چاک استون

تقدیر ویژه این دوره جایزه پولیتزر نیز به چاک استون، روزنامه‌نگار سیاهپوست فقید اختصاص داده شد. او  اولین ستون‌نویس سیاهپوست در فیلادلفیا دیلی‌نیوز بود. در جنبش حقوق مدنی به‌عنوان روزنامه‌نگار، خدمات شایان‌توجهی کرد و در تاسیس انجمن ملی روزنامه‌نگاران سیاه در نیم‌قرن پیش، مشارکتی موثر داشت. دو بار نیز نامزد جایزه پولیتزر شده بود. او در سال 2014 در 89 سالگی درگذشت. 

به کانال تلگرام هم میهن بپیوندید