تاج‌گذاری کوروش کبیر
پس از قدرت گرفتن کوروش هخامنشی و یورش به سرزمین بابل و تصرف آن، او در چهاردهم اکتبر سال ۵۳۹ پیش از میلاد، در پرستش‌گاه بابل تاج‌گذاری کرد.
پس از قدرت گرفتن کوروش هخامنشی و یورش به سرزمین بابل و تصرف آن، او در چهاردهم اکتبر سال 539 پیش از میلاد، در پرستش‌گاه بابل تاج‌گذاری کرد. از این زمان بود که پادشاهی سلسله هخامنشیان آغاز شد. کوروش به دو دلیل در بابل تاج‌گذاری کرد؛ نخست اینکه بابل در آن روزگار، کانون جهان شرق بود و همه مردمان مشرق زمین آن را کانون جهان می‌نامیدند و تاج‌گذاری کوروش در آن شهر این نکته را می‌رساند که کوروش پادشاه جهان شده است.
در کنار این، کوروش می‌خواست نشان دهد که از آن پس، بابل بخشی از خاک ایران است و از دید سیاسی، هماهنگ با شهرهای ایران عمل خواهد کرد. کوروش 30 سال بر تخت فرمانروایی نشست و سرزمین گسترده‌ای از آسیا زیر نگرش و سرپرستی او بود. سبک حکمرانی مداراجویانه کوروش، ستایش متفکرانی چون هگل را نیز در پی داشته است؛ به‌نحوی‌که او دراین‌زمینه می‌نویسد: «از دیدگاه سیاسی، ایران زادگاه نخستین امپراتوری راستین و حکومتی کامل است که از عناصری ناهمگن فراهم می‌آید. در اینجا نژادی یگانه، مردمان بسیاری را در برمی‌گیرد، ولی این مردمان فردیت خود را در پرتو حاکمیت یگانه، نگاه می‌دارند.»
