روز ملی کشتی
کشتی بهعنوان ورزش ملی ایرانیان، قدمتی باستانی دارد. در تعداد فراوانی از کتیبههای مکشوفه از دوران باستان، رواج این ورزش در میان مصریان و آشوریان نیز دیده میشود.

کشتی بهعنوان ورزش ملی ایرانیان، قدمتی باستانی دارد. در تعداد فراوانی از کتیبههای مکشوفه از دوران باستان، رواج این ورزش در میان مصریان و آشوریان نیز دیده میشود. بعدتر یونانیان این ورزش را فرا گرفتند و مسابقات کشتی به مواد پنجگانه بازیهای المپیک باستان افزوده شد. در ایران اما نام این ورزش از کمربندی به نام «کستی» گرفته شده که زرتشتیان هنگام غروب آفتاب به کمر خود میبستند و در برابر کانون آتش به دعا خواندن میپرداختند.
بدینترتیب کشتیگرفتن بهمعنی کمر یکدیگر را گرفتن است. کشتی و ورزش باستانی در دوران صفویه و زندیه رونق زیادی در ایران یافت و در هر شهر دهها پهلوان وجود داشت. در دوران ناصرالدینشاه «صاحبالدوله»، مأمور توسعه ورزش کشتی شد و در تمام روزهای تعطیل پهلوانان در میدانهای شهر به کشتیگرفتن میپرداختند. بعدتر و از سال ۱۳۱۸ نیز با قرارگرفتن کشتی در سیاهه مسابقات جهانی، تعلیم مدرن این ورزش مورد توجه قرار گرفت. باتوجه به پیوند کشتی و پهلوانی در فرهنگ ایرانی، رسول خادم در زمان ریاست فدراسیون کشتی، موافقت شورایعالی انقلاب فرهنگی را برای نامگذاری پنجم شهریورماه، زادروز جهانپهلوان تختی، بهعنوان روز ملی کشتی جلب کرد.