مردم بریتانیا شکرگزار باشند

جانسون به دنبال رسوایی، بی‌کفایتی و شورشِ حزبِ خود اعلام کرده که با پیدا شدن رهبر محافظه‌کار جدید، از سمت خود کناره‌گیری می‌کند. ممکن است انتخابات به این زودی‌ها برگزار نشود، اما نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که اگر انتخابات برگزار شود، حزب کارگر می‌تواند اکثریت را به‌دست بیاورد. ما همچنان شاهد یک دموکراسی کارا هستیم که رهبر پوپولیستِ توخالی‌اش را کنار می‌گذارد، چون بی‌صداقتیِ خودشیفته‌وار و بی‌اخلاقی‌اش خیلی زیاد شده بود. جانسون، این عوام‌فریبِ ناسیونالیست و دروغ‌گوی خودستا را غالبا با دونالد ترامپ مقایسه می‌کردند؛ پیروزیِ شوکه‌کننده رفراندوم برگزیت و پیروزیِ شوکه‌کننده‌ترِ ترامپ در انتخابات؛ هر دوی آنها با کمک رای‌دهندگانِ ناراضیِ طبقه کارگر، ائتلاف‌های انتخاباتی جدیدی ایجاد کردند. هر دوی آنها اقدامات ظالمانه‌ای در برابر مهاجران انجام دادند. با این حال، آمریکا و بریتانیا دو کشور متفاوت هستند. مردم بریتانیا هنوز هم به وضوح می‌توانند از آزار و اذیت جنسی مقامات و دروغ‌های بی‌شرمانه شوکه شوند. من که غرق در افتضاح سیاست‌های تضعیف‌کننده روحیه در آمریکا هستم، به عجیب بودن نسبی رسوایی‌ای که در نهایت جانسون را سرنگون کرد، حسادت می‌کنم؛ گرچه ماه گذشته از اینکه جانسون از پارتی‌گیت، رسوایی در مورد معاشرت‌های مخفی در زمان مقررات قرنطینه و رای عدم اعتماد، جان سالم به در برد، غمگین شدم. قوانین قرنطینه بسیار سخت‌تر از آمریکا بود و در سراسر کشور اِعمال می‌شد؛ برخلاف ترامپ که در سال 2020 مهمانی می‌گرفت، جانسون، قوانینی را نقض کرد که دولتش بر دیگران تحمیل کرده بود. این ریاکاری، مردم را عصبانی کرد. عدم تحمل ریا، متضمن حساسیت دموکراتیکی است که در آن، حداقل همه به سخت‌گیری‌ها مقید باشند. زندگی حرفه‌ای جانسون حداقل در حال حاضر، رو به پایان است. یان دانت، روزنامه‌نگار در پادکست خود می‌گفت که ما شایسته طبقه بهتری از افراد پست‌فطرت هستیم. اما من به عنوان یک آمریکایی به آنها می‌گویم، همه ما شایسته حکومت افراد بهتری هستیم، اما برای آنچه دارید، سپاسگزار باشید.