شماره ۱۷۰ ماهنامه تحلیلی، آموزشی و اطلاعرسانی «مدیریت ارتباطات» ویژه تیرماه ۱۴۰۳ منتشر شد.
احترام برومند، بازیگر شناختهشده ضمن انتشار پستی اینستاگرامی، همزمان با سالگرد تولد داوود رشیدی، ضبط پاسپورت، موبایل و لپتاب دخترش لیلی رشیدی را رسانهای کرد و آنچه را نوشته بود با تشکر از محمدمهدی اسماعیلی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به پایان رساند که بهتازگی در گفتوگویی از آنچه «ایستادن به پای هنرمندان» و «هزینه کردن» برای آنها خوانده، خبر داده است.
مرگ تلخ است و مرگ جوان، تلختر. مرگ جوان، تلخ است و مرگ نوجوان تلختر. مرگ نوجوان تلخ است و مرگ نوجوانی که هزار امید و آرزو برای آینده دور و دراز خود داشته تلختر. تلخ است وقتی میشنوید بوکسوری ۱۷ ساله، یاسین موسیخانی در پایان مسابقات انتخابی جوانان استان همدان در پی کاهش هوشیاری، بهرغم تلاش ششروزه پزشکان، چشمانش را برای همیشه به روی رینگ بوکس بسته است.
عادل فردوسیپور با چنین سابقه درخشان و چنین جایگاهی در میان افکار عمومی، با تصویری که از خود بهعنوان کارشناسی خبره، کاربلد و مسلط به جزءبهجزء آنچه در حوزه تخصصیاش میگذرد ساخته بود، از ۵ خردادماه ۱۴۰۱ مسیر تازهای را آغاز کرد که حاصل آن برنامهای بهنام «فوتبال ۳۶۰» بود. یک اپلیکیشن فوتبالی که توسط تعدادی از عوامل قدیم و جدید تیم برنامه «۹۰» که پیشتر با عادل فردوسیپور کار میکردند، تهیه شد و اینروزها با ویژهبرنامهای تحت عنوان «ویژهبرنامه یورو ۲۰۲۴» میزبان مخاطبانش است.
تصویر مسعود پزشکیان، رئیسجمهور منتخب این روزها و پس از پیروزی او در چهاردهمین دوره انتخابات ریاستجمهوری به کرات در قاب تلویزیون مشاهده میشود اما آنچه روز دوشنبه، ۱۸ تیرماه از اخبار ساعت ۱۴ پخش شد و توجه برخی را به خود جلب کرد، تصویری از همنشینی پزشکیان در کنار سیدمحمد خاتمی، رئیس دولت اصلاحات بود. در این بخش خبری هرچند نام سیدمحمد خاتمی مستقیماً به میان نیامد اما با عنوان «رئیس دولتهای هفتم و هشتم» نام برده شد.
برگزاری کنسرت در مکانهای تاریخی و اما و اگرهای آن و طیف گسترده موافقان و مخالفانش ازجمله مناقشاتی است که دهههاست در موسیقی ایران بر سر آن بحث و گفتوگو میشود؛ مناقشهای که این روزها و در پی ترافیک برگزاری کنسرت در مکانهای تاریخی از تخت جمشید گرفته تا ایوان عطار و موزه آشپزخانه کاخ سعدآباد، همچنین کاخ نیاوران بار دیگر از سر گرفته شده است.
گروه فرهنگ: چند سال اخیر را میتوان روزگار به کما رفتن فرهنگ، هنر و اندیشه ایران دانست. تراکم بحرانهایی که از ۱۳۹۸ به اینسو در جامعه جمع شده بود، همه ساحات فرهنگ را در شوک فرو برده بود. انتخاب رئیسجمهور فقید و بعدتر اعتراضات سال ۱۴۰۱ بخش زیادی از عاملان فرهنگ را نه با این پرسش که چه کنند، بلکه با این مسئله مواجه کرد که اساساً باید کاری کنند یا نه و همین یک دوراهی همیشگی در تاریخ ما بهوجود آورد؛ دوراهیای که تهش هرچه باشد، هرگز بهبود وضعیت فرهنگ و اندیشه نبوده است. به مناسبت انتخابات زودرس در سلسلهمطالبی در گروه فرهنگ سعی میکنیم نگاهی به این مسئله و این دوران داشته باشیم.
محدودیتهای تازه برای عضویت در کتابخانه ملی خبری بود که روز یکشنبه، ۲۰ خردادماه ۱۴۰۳ و پس از انتشار آییننامه جدید برای عضویت در این کتابخانه در رسانههای خبری و فضای مجازی فراگیر شد. پررنگترین نمونه این محدودیتها شرایط تعیینشده برای واجدین عضویت عادی در کتابخانه ملی است.
در کنار چالشها و مشکلات فعالین این حوزه، پلمب اتاقهای فرار در تهران و شهرهای گوناگون ایران، خبری است که گهگاه بهدلیل آنچه «استفاده از بازیهای غیرمجاز و متناقض با آموزههای اخلاقی و اسلامی» خوانده میشود به گوش میرسد تا جایی که حتی گاهی اوقات درخواست تعطیلی برخی از این اتاقها نیز از سوی برخی رسانههای خبری به میان کشیده میشود.