محمد جوهری، کارگردان نمایش استرالیا: ما عربها ضربالمثلی داریم که می‌گوید، به من نانی و صحنهای بده تا به تو مردمی با فرهنگ بدهم. این درحالیاست که به دست آوردن این نان در گرو انجام کارهایی جز کار تئاتر است. درواقع در این زمانه امکان به دست آوردن نان از تئاتر دستکم در بیرون از تهران، وجود ندارد.
عمارت روبه‌رو با انتشار بیانیه‌ای در استوری اینستاگرامش اعلام کرده است، این مجموعه فرهنگی‌هنری تا اطلاع ثانوی تعطیل است و هزینه‌ای که تماشاگران برای بلیت پرداخت کرده‌اند، در اسرع وقت به آن‌ها عودت داده خواهد شد.
«تاسیان»، حال غریب، اندوه و غم بزرگی است که آدم‌ها در غروب از دست دادن عزیزترین‌هایشان تجربه می‌کنند. این توضیحی بود که تینا پاکروان، نویسنده و کارگردان سریال «تاسیان» در برنامه «اکنون» به گردانندگی سروش صحت در مورد معنای نام تازه‌ترین اثرش گفت. بی‌آن‌که بداند گروه سازنده سریال «تاسیان»، در پی توقیف این اثر، خود دچار تاسیان خواهد شد.
پرویز فنی‌زاده، بازیگری با سابقه حضور در ۳۰ نمایش زنده تلویزیونی، ۲۳ نمایش صحنهای، ۱۶ فیلم سینمایی و ۴ سریال تلویزیونی را همه به یک اسم نمیشناختند. او «ملیجک» و «مش قاسمِ» مردم بود، همسرش «پرویز» خطابش میکرد و دوستان و همکارانش در «فنی» خلاصهاش میکردند
سعید شفیعی، آن‌گونه که خود در ابتدای کتاب آورده، در نگارش «دخترپیچ» از برخی وقایع و خاطره‌های واقعی وام گرفته است اما بخش عمده آن را ساخته و پرداخته تخیل خود می‌داند. او در نخستین اثرش یک داستان کلاسیک عاشقانه را در ساختاری مدرن روایت می‌کند.
نام‌گذاری روزهای جشنواره‌های تئاتر، فیلم و موسیقی فجر به‌نام هنرمندان شناخته‌شده در سال ۱۴۰۳ آن‌طور که سیدعباس صالحی، وزیر فرهنگ‌وارشاد اسلامی دولت چهاردهم می‌گوید؛ «جلوه‌ای از ارتباط این رویدادها با پیشکسوتان» و تلاشی برای برقراری دوباره ارتباط‌های ازدست‌رفته و پرکردن شکاف‌های ایجاد شده بود؛
آیا شما هیچگاه در زندگیتان پیش نیامده است که یکبار دروغی بگویید یا یکبار به کسی تهمتی بزنید؟ قطعاً پیش آمده است اما چرا یک تکدروغ، یکبار تهمتزدن، قابل تحمل و بخشش است ولی یکبار خیانت کردن نه؟
بی‌آن‌که بخواهم از خیانت جرمزدایی کنم معتقدم هنگامی که یک بیماری، تبدیل به بیماری رایجی میشود که چشماندازی برای ریشهکن شدن آن وجود ندارد، دستکم خوب است نسبت به مبتلایانش شفقت بورزیم و کاری کنیم که این مبتلایان تسلیخاطری بیابند.
اگر «نومیدْمردم را معادی مقدّر نیست...» بگذارید تصور کنیم روزی از همین روزها، بهصورت اتفاقی حسین محمدی را گرداگرد ساختمان استوانهای تئاترشهر، خواهیم دید و شرمسارِ روزهای ازدست‌رفته جوانیاش، در آغوشش خواهیم کشید.
سوزانا تامارو در رمان «طوطی» با ترجمه بهمن فرزانه از تبدیل روزهای ملالانگیز زندگی زنی میانسال به روزهایی رنگین بهواسطه اتفاقی ساده می‌گوید.
