دبیر گروه سیاست سمیه متقی

خط‌دهی تندروها برای کشیدن پای کشور به جنگ

مطرح شدن این سخنان آن هم در زمانی که تلاش‌ها برای پایان جنگ در غزه و کشتار مسلمانان است و بر این موضوع اذعان می‎شود که ایران در مسیری غیرجنگ‌طلبانه به دنبال کاهش تنش در منطقه است؛ به جز اظهارنظر ماجراجویانه که احتمالاً این افراد برای ابراز شجاعت در میان حامیان خود در پی گرفته‌اند؛ چه می‎تواند باشد؟ همانطور که ظریف می‎گوید؛ این سخنان برای کشور عواقب دارد و به‌نوعی علاوه بر سنگ‌اندازی در مسیر دیپلماسی و سیاست خارجی کشور فرصتی را به جنگ‌طلبان می‎دهد که به اشکال گوناگون برای کشور و آینده مردم هزینه مادی و جانی بتراشند.

ماجرای نجسی و پاکی

درباره خاطره محمدمهدی جعفری از معادیخواه که مدعی سخنی از سوی آیت‌الله طالقانی بود، معادیخواه چنین پاسخ داد: من در این جلسه درباره فتوا و امضای آن از سوی آیت الله طالقانی سخن گفتم و ادعای این را نداشتم که پیامی از سوی ایشان آورده‌ام

معاون اهل سنت

روز گذشته مجلس بالاخره با استعفای عبدالکریم حسین‎زاده برای پیوستن به دولت و قرار گرفتن بر کرسی معاونت امور توسعه روستایی، مناطق محروم و عشایر رئیس‌جمهور موافقت کرد.

تئوریسین جنگ

دوشنبه‌شب، محمدمهدی میرباقری، از شاگردان محمدتقی مصباح‌یزدی برای دومین بار مهمان برنامه «جریان» شبکه یک سیما بود و درباره رخدادهای اخیر به‌ویژه جنگ اسرائیل و فلسطین سخن گفت. او صحبت‎ها و نظراتش را در خلال برنامه توضیح و تشریح ‎کرده و به استناد آیات قرآنی مسیری را برای مومنان و مسلمانان توصیف کرد که از زوایای گوناگون هم قابل تأمل و هم نگران‌کننده است.

وفاق فرآیند است، نه رخداد

«کانون زندانیان سیاسی مسلمان قبل از انقلاب» در سال ۱۳۷۷ با اخذ مجوز از وزارت کشور به صورت رسمی فعالیت خود را دنبال کرد و دیدارها و جلسات متعددی را با چهره‌های سیاسی چه آنها که در موقعیت و مقامی هستند و چه آنها که صرفاً فعالیت تشکیلاتی و حزبی انجام می‎دهند، برگزار کرده است.

تابوسازی از پیوستن به FATF

طی روزهای اخیر که موضوع پیگیری اف‏‌ای‌‏تی‌‏اف مطرح شده است؛ جریان مقابل دولت بار دیگر به ابراز مخالفت خود با تصویب آن پرداختند. همزمان با این اظهارنظرها و تاکیدات بر عدم تغییر نظر مجمع نمایندگان مجلس هم موضوع منقضی شدن بررسی مصوبه مجلس دهم در این زمینه در مجمع را مطرح کردند.

و اینک جنگ

خاطرات و ادعاهای زیادی درباره شروع جنگ ایران و عراق و علل و عوامل آن مطرح شده‎است و این جنگ ۸ سال کشور و مردم ما را درگیر کرد و منابع انسانی و مالی بسیاری صرف آن شد که شاید نبودش؛ آن هم در سال‌های آغازین شکل گرفتن جمهوری اسلامی حال را متفاوت از آنچه هست، می‎کرد. هر کشوری که تجربه جنگ دارد؛ آشفتگی و سختی‎های آن را درک کرده و بازخوانی خاطرات فرصتی برای عبرت‌آموزی است که امید است همه رهبران کشورها آن را دریابند و پیروزی واقعی نه «در جنگ» بلکه «بر جنگ» رخ دهد.

رنج مکرر زندان

هفته گذشته فائزه هاشمی، نامه یا بیانیه‎ای از زندان منتشر کرد که پایانش را با این جمله تمام کرده بود: «دختر عمویم که به تعبیر خواب‌هایش باور جدی دارد، چندی پیش در خواب دیده که در زندان توسط هم‌بندی‌ها کشته می‌شوم. از ما گفتن بود، خود دانید.» و عملاً در سرتاسر نامه از چنددستگی‎ها و اختلافات در زندان و فضای تند و مستبدانه میان زندانیان (نه رابطه زندانیان و زندان‎بانان) انتقاد و با وصفی از اتفاقات درون زندان به آن وضعیت اعتراض داشت؛ موضوعی که شاید کمتر کسی از زندانیان سیاسی پس از پیروزی انقلاب با این شدت و حدت در فضای سیاستمداران درون زندان‎ها به آن پرداخته باشد و مشابه آن را در خاطرات زندانیان پیش از انقلاب به‌ویژه در چنددستگی‌های پس از تغییر ایدئولوژیک سازمان مجاهدین خلق که در نهایت با افزایش اختلافات به فتوا یا اعلام موضع چهره‎‌‌‍‎های مذهبی در زندان و نجس دانستن آنها ختم شد، خوانده‎ایم.

سید وفاق

شاید او را باید «سید وفاق» معرفی کرد. کسی که در تلاش بود آسیب‌‏ها و اختلافات را گوش‌زد کند و مردم، انقلابیون و جریان‏‎های مختلف قومی، سیاسی و جنسیتی را پای یک سفره بنشاند تا مانع از آشفتگی در حکومتی که برایش چندین دهه تلاش کرده است، بشود.

تابوشکنی و وفاق ملی

تا پیش از انتصاب حسین‏‌زاده در دولت پزشکیان به‌‏عنوان معاون رئیس‏‌جمهوری، حضور اهل سنت در بدنه دولت، نیروی نظامی و البته مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان رهبری به‏‌عنوان نماینده اقلیت مذهبی به چشم آمده است اما در موقعیت بالای سیاسی و مدیریتی تا به امروز و این تصمیم پزشکیان شاهد چنین اتفاقی نبوده‎ایم. اگرچه در قانون اساسی ممنوعیت درباره چنین نقش‎آفرینی در کار نبوده است اما طی همه این چند دهه چنین حضوری همچون تابویی بود که بر فضای سیاسی کشور ما سایه افکنده بود.