در ماههای اخیر مجموعه نشستهایی با عنوان «امکان و امتناع روشنفکری دینی» در «کافه تاریخ»، واقع در «موزه تصاویر معاصر»، با تدریس احمد زیدآبادی برگزار شد. در نشستهای نخست، زیدآبادی بحث خود را با بحث درباره چیستی دین، روشنفکری و عقل آغاز کرد. در ادامه او به بحثی دقیقتر درباره اهمیت امکان یا امتناع مفهوم روشنفکری دینی پرداخت و از دریچه اختلاف آرائی که در حوزههای علم و فلسفه درباره چیستی و امکان وجود خدا جریان دارد، به این موضوع ورود کرد و این ایده را تشریح کرد که عقل و علم هیچکدام نه میتوانند جایگزینی مناسب برای نیاز روحی انسانها به خدا باشند، نه توانایی پاسخ به بود و نبود خدا را دارند. ازنظر زیدآبادی، بدون اعتقاد به وجود خدا، اخلاق ناممکن میشود. در مرحله بعدی او اما سراغ بازخوانی اندیشمندان مسلمان دراینزمینه رفت. نخست افکار اقبال لاهوری و علی شریعتی را بررسی کرد و در ادامه آرای عبدالکریم سروش را مورد مداقه قرار داد. در آخرین جلسه، زیدآبادی سراغ اندیشه مصطفی ملکیان رفت و بهطور ویژه به پاسخگویی به ۱۰پرسشی پرداخت که ملکیان در تیرماه امسال در دهمین سالگرد تأسیس «دینآنلاین» و در نشست «تأملی در نواندیشی دینی در ایران معاصر»، آنها را خطاب به نواندیشان دینی مطرح کرد. در ادامه، گزارش «هممیهن» از این نشست تقدیم خوانندگان خواهد شد.
انتشار کتاب «چه شد؟» با عنوان فرعی «داستان افول اجتماع در ایران»، یکی از رخدادهای قابل تأمل حوزه کتابهای علوم اجتماعی فارسی است؛ زیرا اثر محسن گودرزی و عبدالمحمد کاظمیپور جدا از موضوع افول همبستگیهای اجتماعی در ایران که ورد زبان و موضوع نگرانی بسیاری از مردمان است، به زبانی ساده و سلیس و درعینحال روشمند نوشته شده است و شاید بههمیندلیل باشد که در مدتی کوتاه به چاپ پنجم رسیده است و جدا از آنکه نظر مثبت بسیاری از جامعهشناسان را به خود جلب کرده، در میان مخاطبان عام نیز خوانندگانی یافته است. چندیپیش گروه «آسیبها و مسائل اجتماعی انجمن جامعهشناسی ایران»، نشستی را در خانه اندیشمندان علوم انسانی به نقد و بررسی این کتاب اختصاص داد. در این نشست که دبیری آن را انسیه جلالوند بهعهده داشت، به جز مؤلفان اثر؛ میرطاهر موسوی، مهران صولتی و عباس کاظمی، سه جامعهشناس و فعال مدنی نیز حضور داشتند. در ادامه گزارشی از سخنرانیهای این نشست تقدیم خوانندگان خواهد شد.