حسین نایب عضو هیئت‌مدیره انجمن آب و فاضلاب ایران: نشت آب دو برابر استانداردهای جهانی است
حسین نایب، عضو هیئت‌مدیره انجمن آب و فاضلاب ایران در گفت‌وگو با هم‌میهن به این موضوع اشاره کرد که با معضلی با عنوان مصرف آب ناشی از تلفات در داخل نقاط مصرف مواجه هستیم و بسیاری از قبض‌هایی که شرکت آب و فاضلاب صادر می‌کند با مصرف واقعی آن خانوار همخوانی ندارد.
حسین نایب، عضو هیئت‌مدیره انجمن آب و فاضلاب ایران در گفت‌وگو با هم‌میهن به این موضوع اشاره کرد که با معضلی با عنوان مصرف آب ناشی از تلفات در داخل نقاط مصرف مواجه هستیم و بسیاری از قبض‌هایی که شرکت آب و فاضلاب صادر می‌کند با مصرف واقعی آن خانوار همخوانی ندارد. او می‌گوید آب بدون درآمد یا آب به حساب نیامده شامل انشعاب دزدی و همچنین نشت فیزیکی آب در شبکه توزیع است، در کل کشور بین ۳۰ درصد است که استاندارد جهانی عنوان کرده که باید بین ۱۰ تا ۱۵ درصد باشد.
کمبود آب تهران چقدر به سیستم آبرسانی آن مربوط است؟
صددرصد این مشکل وجود دارد. در موضوع آبرسانی یک بخش آن بحث تامین آب از منابع است و بخش دیگر آن عرضه و تقاضا است، وقتی این دو بخش هم‌عرض باشند یعنی بارش باران در پشت سدها و منابع آب‌های زیرزمینی با وضعیت مصارف، همخوانی داشته باشند، می‌توان تنش‌ها را رفع کرد ولی متاسفانه در کل کشور و در مقیاس کوچکتر در شهر تهران با معضلاتی از جمله مصارف غیرشرب مانند فضای سبز مواجه هستیم.
بخش دیگر، موضوع تلفات آب است؛ به این معنی که از زمانی که آب در خط انتقال از سد، به سمت تصفیه‌خانه‌های هفتگانه تهران و از آنجا به سمت شبکه توزیع و محل مصرف می‌رود، شاهد نشت آب و هدررفت هستیم که به آن آب بدون درآمد می‌گویند و متاسفانه درصد آن با استانداردهای جهانی همخوانی ندارد و گاهی در برخی مناطق بین ۳۰ تا ۳۵ درصد تلفات و آب بدون درآمد هستیم. همچنین با معضلی با عنوان مصرف آب ناشی از تلفات در داخل نقاط مصرف هستیم، بسیاری از قبض‌هایی که شرکت آب و فاضلاب صادر می‌کند با مصرف واقعی آن خانوار همخوانی ندارد.
اگر در این اوضاع دوباره به سراغ این برویم که آب را از منابع دیگر مثل احداث چاه‌های جدید، یا ایجاد خط لوله جدید و حتی بحث انتقال آب از خلیج‌فارس و یا دریای خزر که دوباره مطرح شده، برویم باز هم پاسخگوی سیستم آب نخواهد بود و صرفاً برخی به دنبال این هستند تا آب را به فلات مرکزی بکشند و این موضوعات را برجسته می‌کنند. اکنون به جای اینکه به دنبال منابع جدید باشیم باید بر روی تجهیزات کاهنده مصرف سرمایه‌گذاری شود و مدل‌های جدید برای کاهش آب بدون درآمد طراحی کنیم.
مناطق شهرداری چگونه می‌توانند وابستگی خود را از آب شرب قطع کنند؟
در شهر تهران عرصه بسیار زیادی از مناطق سبز داریم و در یک دهه اخیر چندین مصوبه هیئت دولت و چندین قانون در برنامه ششم و هفتم توسعه داریم که از شهرداری خواسته وابستگی خود برای آبیاری فضای سبز را از منابع آب متعارف قطع و به سمت آب‌های غیرمتعارف ببرد، یعنی اگر چاه حفر می‌شود و یا در جایی خط لوله برای آبیاری زده می‌شود باید این کار قطع شود. سرمایه‌گذاری که برای خط انتقال آب مثلاً از خلیج فارس به تهران انجام می‌شود باید به سمت سرمایه‌گذاری در بخش‌هایی برود که در آن تلفات آب داریم و هدررفت را کم کنیم. اگر این موارد صورت بگیرد می‌توانیم بخش عمده‌ای از کمبود آب تهران را حل کنیم.
چقدر این امکان وجود دارد که سیستم آبرسانی تهران به‌روز شود؟
مشکلی که داریم بحث هدررفت آب است و این آب بدون درآمد یا آب به حساب نیامده شامل انشعاب دزدی و همچنین نشت فیزیکی آب در شبکه توزیع است، در کل کشور بیشترین هدررفت را نشت فیزیکی در شبکه توزیع داریم که ناشی از فرسودگی است، استاندارد جهانی می‌گوید آب بدون درآمد می‌تواند بین ۱۰ تا ۱۵ درصد نشت فیزیکی و تلفات داشته باشد اما در کشور ما این رقم بالای ۳۰ درصد است و به راحتی این مقدار آب هدر می‌رود.
در سال‌های اخیر درباره کاهش این نشت آب و همچنین نشت‌یابی سرمایه گذاری شده اما سرعت آن بسیار کم است. در شرکت آب و فاضلاب واحدی برای جلوگیری از نشت وجود دارد ولی سرعت به‌روزرسانی آن کم است و ما از استانداردهای جهانی عقب هستیم و آبی که به زحمت تصفیه شده و انتقال پیدا کرده را از دست می‌دهیم و نمی‌توانیم به دست مصرف‌کننده برسانیم.
