سرباز- خبرنگارها
شماره ۱۶۹ ماهنامه «مدیریت ارتباطات» با مدیرمسئولی امیرعباس تقی‌پور منتشر شد. تقی‌پور در سرمقاله کوتاه اما قابل تأمل خود با اشاره به «نارضایتی شدید و ایجاد فاصله عمیق میان درصد قابل‌توجهی از مردم با سیاست‌های کشور» بدین نکته اشاره کرده که مردم دیگر «کلی‌گویی» را از کاندیداهای انتخابات نمی‌پذیرند و لازم است نامزدهای ریاست‌جمهوری پاسخی روشن به پرسش‌های مشخص مردم داشته باشند. از نظر او این پرسش‌ها عبارتند از: رفع فیلترینگ، نحوه مواجهه با چالش حجاب و دوقطبی ایجادشده در جامعه حول آن، لغو تحریم‌ها و روابط با جهان غرب، بازیابی امید و توقف روند مهاجرت نخبگان و جوانان. تقی‌پور در ادامه می‌نویسد: «اگرچه هیچ ضمانت اجرایی‌ای برای پاسخ‌های نامزدها نمی‌توان یافت، اما در اینجا نیز قول و قرار آنها مثلاً مبنی بر کناره‌گیری زودهنگام در صورت عدم‌تحقق خواسته‌های مردم، می‌تواند عاملی برای مشارکت بیشتر و رونق انتخابات و امید به تغییر باشد.»
پرونده اصلی این شماره «مدیریت ارتباطات» به سوگیری رسانه‌های جریان اصلی به نفع اسرائیل است. این پرونده «سرباز ـ خبرنگار» نام دارد و اصل سخن آن این است: «مشروعیت‌بخشیدن رسانه‌های غربی به جنایات جنگی اسرائیل در غزه و روایت یک‌طرفه و جانبدارانه آنها، افکار عمومی را از آگاهی نسبت به حقیقت آنچه در حال وقوع است، محروم کرده است. رسانه‌ها و روزنامه‌نگاران غربی پیش از آنکه رسالت خود را در انعکاس واقعیت و پوششی دقیق و بی‌طرفانه از جنگ و وقایع آن بدانند، در کمک به پیروز کردن اسرائیل و انسانیت‌زدایی از کودکان فلسطینی می‌دانند. رسانه‌ها عملاً با تحریف روایات به نفع اسرائیل و اطلاع‌رسانی نادرست، افکار عمومی را جهت‌دهی کرده و امکان ادامه کشتار فلسطینی‌ها را فراهم می‌کنند.»
در همین زمینه نوشته‌ای از جرمی اسکیهیل را محسن محمودی ترجمه کرده است. بحث نویسنده درباره «کارزار تبلیغاتی بی‌رحمانه اسرائیل برای اهریمن‌سازی از فلسطینی‌ها» است که در آن نتانیاهو از وحشت هفتم اکتبر برای به راه‌انداختن جنگی صلیبی استفاده کرده است. بااین‌همه از نظر او: «کارزار تبلیغاتی اسرائیل و پروپاگاندای جهانی آن فقط می‌تواند مرگ، گرسنگی اجباری، کشتار دسته‌جمعی کودکان، آپارتاید، دیوار حائل، کوچ قهرآمیز، مهاجرت اجباری و نابودی مطلق کل جامعه فلسطین را برای مدتی طولانی پنهان کند. بی‌گمان، با گذشت زمان، پنهان‌کردن اقدامات اسرائیل پس از هفتم اکتبر، روایت‌های دروغینی که این رژیم به کار برد و مبارزه ناامیدانه نتانیاهو برای حفظ قدرت سیاسی و شخصی‌اش، دشوارتر می‌شود.»
بخش مهم دیگر این شماره اما به بزرگداشت وحید عقیلی، استاد برجسته ارتباطات اختصاص دارد که در ششم خردادماه 1403 درگذشت. در این زمینه نازنین بقایی سراغ هادی خانیکی، مجید رضائیان و محمد سلطانی‌فر رفته و نظر آنها را درباره«منش و دانش» وحید عقیلی پرسیده است. رضائیان و سلطانی‌فر در این گفتوگو به نقش تسلط بر زبان انگلیسی در زندگی عقیلی اشاره کرده‌اند. برای نمونه رضائیان می‌گوید: «هر زمان که مهمانی از خارج از کشور به دانشکده علوم ارتباطات و مطالعات رسانه دانشگاه آزاد واحد تهران مرکز می‌آمد، ایشان با آنکه رئیس آن دانشکده بودند، خودشان مسئولیت ترجمه همزمان را برعهده می‌گرفتند.» او شاخصه بعدی عقیلی را پذیرش تدریس دروس، صرفاً در حوزه تخصصی و مطالعاتی خودش یعنی حوزه مطالعات ارتباطی می‌داند.
«گول کلاهخود و جلیقه را نخورید»، نام مصاحبه‌ای است که ندا زنگینه با آلفرد یعقوب‌زاده عکاس شهیر دارد. یعقوب‌زاده از پدری ارمنی و مادری آشوری در تهران به دنیا آمده است. او اگرچه در حوزه‌های مختلف عکاسی کرده، اما شهرتش بیشتر بابت گرفتن عکس‌هایی از جنگ‌ها و درگیری‌های مختلف در سراسر جهان در چهار دهه گذشته به‌ویژه هشت سال جنگ ایران و عراق است. در این گفتوگو او درباره مصائب عکاسی در جنگ صحبت کرده است.
