بیانیه نهضت آزادی به مناسبت روز دانشجو: جامعه ما جز در تعامل و توافقسازی با یکدیگر نمیتواند به دموکراسی و توسعه نائل بیاید
جامعه ما جز در تعامل و توافقسازی با یکدیگر نمیتواند به دموکراسی و توسعه نائل بیاید و این تکثرگرایی، مسالمتجویی و گفتوگوهای جمعی را باید در محیط دانشجویی با ساختن تعاملهای متعدد و متنوع آموخت.
به گزارش هممیهن آنلاین، در متن بیانیه نهضت آزادی ایران به مناسبت فراررسیدن روز دانشجو آمده است:
امسال در حالی هفتادودومین سال روز دانشجو را گرامی میداریم که نسل جوان و دانشجویان ایرانی، با وجود بحرانها و مشکلات بسیار و گوناگون همچنان بر سر آرمانهای خویش ایستاده اند.
هر چند حکمرانی غیردموکراتیک خواهان سکوت دانشگاه در تمامی این دوران بوده است، اما تلاشهای پیدرپی دانشجویان و انتقال این بار امانت از نسلی به نسل دیگر نگذاشته شعله کنشگری دانشجویی خاموش شود.
در سالهای اخیر با توجه به افزایش فشارهای امنیتی و تضعیف یا انحلال برخی سازمانهای دانشجویی، تجربه جنبش مهسا، گسترش بیاعتمادی و کاهش سرمایه اجتماعی در کشور ما، قطع اتصال از نسلهای پیشین فعالین دانشجویی، کاهش امید به آینده و بسیاری مسائل دیگر، کنشگری دانشجویی یکی از دشوارترین دورانهای خود را تجربه میکند. به همین سبب تلاش برای زنده نگاه داشتن فضای کنش دانشجویان لایق تحسین و قدردانی است.
روشن نگاه داشتن شعله فعالیت دانشجویی و تقویت آن، به این سبب مهم است که از یکسو در برخی از تجریبات جهانی همچون کره جنوبی و فرانسه جنبشهای دانشجویی در طی فرآیند دموکراسیسازی به صورت خشونتپرهیز و از طریق توافقسازی نقشی موثر و عمده داشتهاند و بنابر تجربه تاریخی کشور ما، امید میرود بتوانند در ادامه مسیر دموکراسیسازی در ایران نیز موثر باشند، از سوی دیگر، میدانیم که تقویت جامعه مدنی بدون آموختن عملی کار جمعی و افزایش اعتماد بین فردی ممکن نیست و مناسبترین موقعیت برای بهبود این دو، بیتردید فضای کنشگری دانشجویی است.
این محیط است که میتواند با آموختن همکاری و افزایش اعتماد در جامعه موجب افزایش سرمایه اجتماعی در ایران شده و در نتیجه زمینه توسعه و دموکراسی را فراهم سازد.
نهضت آزادی ایران پس از عرض تبریک و ابراز قدردانی از دانشجویان مبارز ایرانی، بنابر تجربه تاریخی توجه آنان را به چند توصیه جلب میکند.
یکم، در دوران فعالیت دانشجویی اولویت بر کار فرهنگی و اجتماعی و آموزش دیدن برای کنشگری سیاسی است، به همین جهت بهتر آن است که به جای ورود مستقیم به مسائل سیاسی جناحی، محور اساسی کنشهای خود را علاوه بر مسائل صنفی بر سه محور، دموکراسیخواهی، تاکید بر حقوق بشر و تلاش برای استقلال دانشگاه و آزادی اندیشه و علم قرار دهند.
این همان سه اصلی است که مقاومت بر سر آن تاریخ جنبش دانشجویی را شکل داده است. از همان آغاز در ۱۶ آذر ۱۳۳۲ نیز دانشجویان به خاطر لگدمال شدن دموکراسی اعتراض خود را شکل دادند و سه شهید دانشجو به دلیل هجوم نظامیان و زیرپا گذاشتن استقلال دانشگاه در زیر چکمههای استبداد به شهادت رسیدند.
دوم، اصل را بر کار جمعی و رسمی بگذارند. پس از قریب بر دو دهه تجربه کنشگری مجازی امروز پژوهشگران تاکید میکنند که رسانههای اجتماعی نمیتواند جایگزین سازمانهای رسمی بشوند. پس ضروری است تا دانشجویان سازمانهای صنفی، انجمنهای اسلامی و سایر انواع سازمانهای دانشجویی را تقویت و فعالیتهای خود را در آن بسترها تنظیم کنند.
سوم، هر چند مقاومت هر روزه ایشان برای حق انتخاب سبک زندگی قابل توجه است، اما این تنها بخشی از حقوق شهروندی ایشان است. نسل جوان و دانشجویان ما باید بر حقوق دیگری مانند آزادی بیان، حق انتخاب سرنوشت و سایر حقوق خود توجه داشته باشند و آن را نیز به مبارزه خود بیفزایند.
چهارم، فضای قطبی شده را بشکنند. جامعه ما جز در تعامل و توافقسازی با یکدیگر نمیتواند به دموکراسی و توسعه نائل بیاید و این تکثرگرایی، مسالمتجویی و گفتوگوهای جمعی را باید در محیط دانشجویی با ساختن تعاملهای متعدد و متنوع آموخت.
پنجم، از به زور و زود خواستن بگریزند. نتایج زور و به زود خواستن، فارغ از پیامدهای بلند مدت آنها، خسارات گسترده را به بار میآورد.
دانشجویان و جوانان ایران بدانند که در این مبارزه تنها نیستند و نهضت آزادی ایران همگام با جامعه ایران ضمن قدردانی از ایشان دست این نسل جوان را به گرمی میفشارد و آرزوی توفیق برای ایشان دارد.
