آیتالله عباسعلی روحانی:
فرهنگسازیهای غلط در اطراف ما پر شده است/ صدا و سیما را ببینید
یک استاد حوزه و دانشگاه با اشاره به این که منابع فرهنگسازیغلط اطراف ما را پر کرده است، گفت: در گذشته بنده یک کاری میکردم و در همان مکان خاک میشد، اما امروز اگر کسی یک سخن اشتباه بگوید، چند ثانیه بعد در تمام دنیا منتشر میشود. ما مجاز نیستیم پای هر سخن و مطلبی بنشینیم و از هر کسی راجع به دینمان صحبت کرد، مطلب بپذیریم.

جماران نوشت:
این استاد حوزه و دانشگاه تأکید کرد: یک نگاهی به زندگی خودمان بکنیم. شبانه روز، از اطراف ما در مجلات، روزنامهها، منبرها، نماز جمعهها، کتابها و صدا و سیما، از روحانیون، مداحان و دوستان، گروه های اینترنتی و فضای مجازی، به صورت مدام مطلب میگیریم؛ این مطلب گرفتن تغذیه روح است. خرافات، دروغ ها و فرهنگسازیهای غلط در اطراف ما پر شده است. نمیخواهد راه دور بروید؛ همین صدا و سیمای خودمان را ببینید. چقدر از افراد کم مایه و یا بی مایه به همین صدا و سیما میآورند و چقدر به اسم دین در ذهن و فکر و فرهنگ مردم دروغ، خرافه و شایعات بیاساس تزریق میکنند؟!
وی ادامه داد: امام حسن عسکری(ع) میفرماید نسبت به دین خودتان پرهیزکار باشید و از هر جایی و هر کسی مطلب دینی نگیرید. من شرم میکنم بگویم در فضای مجازی از بعضی ماها که ادعای تبلیغ دین هم داریم ، چه مطالبی پخش میشود. در گذشته بنده یک کاری میکردم و در همان مکان خاک میشد، اما امروز اگر کسی یک جمله اشتباه بگوید، چند ثانیه بعد در تمام دنیا منتشر میشود. ما مجاز نیستیم هر مطلب بی مستند و ضعیف را به نام دین بگوئیم و مردم هم مجاز نیستند پای هر سخن و مطلبی بنشینند و از هر کسی راجع به دین صحبت کرد، مطلب بپذیریند .
وی در بخش دیگری از صحبت های خود یادآور شد: آیتالله منتظری برای من نقل میکرد که با آیتالله مطهری تصمیم گرفتیم امام خمینی(س) را به عنوان مرجع تقلید مطرح کنیم. حاشیه ایشان بر عروه و رساله توضیح المسائل ایشان را مطرح کردیم که چاپ کنیم و امام مرجع تقلید شود. گفتیم پول بدهید. اول که با مطرح شدن به عنوان مرجع تقلید مخالفت کرد و بعد از اصرار مرتب من و شهید مطهری گفت، «من یک ریال بابت چاپ رساله نمیدهم.» در نجف بودم که «تحریرالوسیله» امام چاپ شد و روی جلد آن امام را «زعیم حوزههای علمیه» چاپ شده بود فرمود سریعا این رسالهها را جمع کنید و نهایتا دستور داد آن جمله را محو کنند . این بزرگان از این عناوین دوری میکردند.
آیتالله روحانی افزود: مرحوم آیتالله العظمی صانعی در یک قطعهای از عمر شریف خود به این نتیجه رسید که حق را بگوید و روی حقی که تشخیص داده بود بایستد و هزینهاش هم گزاف بود. از نام و نان گذشت، ولی از دینش نگذشت.
وی تأکید کرد: اواخر سال 67 چند ماه قبل از ارتحال امام چهار نفر بودیم که تصمیم گرفتیم منزل آیتالله منتظری برویم و با ایشان صحبت کنیم تا ایشان با خویشتن داری از موضوعی که در کدورت بین ایشان و بیت امام پیش آمده بود، کوتاه بیاید. بحثهای مفصلی شد، البته بنده هم آن موقع و هم الان در اردوگاه امام بودم و هنوز هم هستم و بحث من ارزشی و قضاوتی نیست. یکی از دوستان جلسه به آیتالله منتظری عرض کرد شما حوصله کنید و نوبت شما که رسید، هر طور خواستید تصمیم بگیرید. ایشان گفتند شما ضمانت میکنید من امشب زنده بمانم؟! اگر امشب از دنیا رفتم و سؤال و جواب خدا پیش آمد که چرا سکوت کردی و چیزی که خلاف تشخیص دادی را فریاد نزدی، چه جوابی بدهم؟! بگویم صبر کردم تا خودم رهبر شوم؟! من آنچه تشخیص میدهم حق است را باید بگویم.
این استاد حوزه و دانشگاه در پایان گفت: با کمال تأسف میگویم که اکثر ما در این انقلاب رفوزه و یا تجدیدی شدیم. کمی از روحانیون مثل آیتالله صانعی فریاد زدند و خلاف را تحمل نکردند. لازم است بگویم در مجموع آن جلسه آیتالله منتظری هیچ ایرادی روی شخص امام نداشت و بلکه گاهی به تجلیل و تقدیس امام هم سخن گفت. اشکال ایشان به عملکردها بود که خود شما میدانید یک سری از این عملکردها ناروا بود و ناروا هست.