اندیشکده‌ها

چرا در روسیه انتخابات برگزار می‌شود؟

اکاترینا کوربنگالیوا

تحلیلگر سیاسی

سیستم سیاسی روسیه به انتخابات نیاز دارد. انتخابات به‌ویژه در سطح منطقه‌ای نوعی ترویج وفاداری است و به‌عنوان مراسمی آغازین برای شروع کار فرمانداران، مشاوران‌شان و کارگزاران قدرت‌های محلی به‌شمار می‌روند. همه می‌دانند که انتخابات در روسیه نوعی ریاکاری است و مقامات کشور نتایج آن را از قبل مشخص کرده‌اند. پس از حمله به اوکراین و در نتیجه آن شکاف میان روابط روسیه و غرب، ممکن است فکر کنید که چرا روسیه همچنان انتخابات برگزار می‌کند و با‌وجود طغیان جنگ چرا همچنان با دموکراسی بازی می‌کند؟ اما با این حال انتخابات در روسیه همچنان برگزار می‌شود. در بیشتر مناطق رای‌گیری برگزار شده و این کشور برای انتخابات سال آینده خود را آماده می‌کند. آنچه دولت را وادار می‌کند که انتخابات برگزار کند، تمایل به تعریف و تکریم ظاهری ارزش‌های کشورهای غربی نیست. بلکه انتخابات مراسمی مهم به‌شمار می‌رود که سیستم سیاسی مدرن کشورها بدون آن نمی‌توانند عمل کنند. به‌عنوان کسی که 20 سال پیش در روسیه دانش‌آموز بوده، در یک کنفرانس علوم سیاسی از شنیدن این موضوع که رای‌دهندگان یکی از نادیده‌گرفته‌ترین فاکتورها در انتخابات هستند به‌ وجد آمدم. دولت روسیه از آن زمان واقعا یاد گرفته که رای‌دهندگان را به‌حساب آورد، اگرچه این ملاحظات خود را در شیوه جلب مردم به پای صندوق‌های رای و کمک به رژیم برای دستیابی به نتایج دلخواه نشان می‌دهند. در نگاه اول، این موضوع شالوده انتخابات در سراسر جهان است: تشویق شهروندان به رای دادن. اما روح پلید در جزئیات است: در واقع در تفاوت بین متقاعد کردن و وادار کردن مردم برای شرکت در انتخابات. برای تلاش‌ها به‌منظور افزایش مشارکت در انتخابات‌های روسیه هیچ جایگزینی وجود ندارد: هیچ ایده رقابتی یا طرحی برای توسعه کشور هم وجود ندارد. در واقع هیچ سیاستی وجود ندارد، فقط فرصتی برای عکس گرفتن و پخش خیرات در جامعه است. امسال فقط شش نفر از کل 21 فرماندار روسیه که نامزد انتخابات شده‌اند در مناظره تلویزیونی شرکت کردند. درحالی‌که در پریمورسکی و کمروف هیچ مناظره‌ای برگزار نشد. در عین حال حتی هیچ رقابت انتخاباتی وجود ندارد. سرگئی سابیانین، شهردار مسکو بدون برگزاری کمپین انتخاباتی توانست در سمت خود باقی بماند درحالی‌که در ایرکوتسک، یکی از بزرگترین شهرهای سیبری، شاخه محلی حزب حاکم (روسیه واحد) اعلام کرد که بودجه‌ای که قرار بود برای تبلیغات کمپین انتخاباتی خرج شود برای کمک به جنگ در اوکراین هزینه خواهد شد. در مجموع، هیچ‌کس تلاش نمی‌کند رای‌دهندگان را به ایده‌های مختلف راضی کند. مشارکت درانتخابات برای افرادی که در انتخابات روسیه شرکت می‌کنند، جالب است. از مهلت سه‌روزه برای رای‌دهی تا انتقال آنها به مراکز رای‌گیری، درخواست از کارفرماها برای اطمینان از مشارکت کارمندان و اهدای جوایز، مقامات روسیه از هیچ هزینه‌ای برای رسیدن به نتایج دلخواه خود فروگذاری نمی‌کنند. آنچه در این مسیر مهم است رای‌گیری الکترونیک است. قبل از اینکه رای‌گیری الکترونیک راه‌اندازی شود، اگر کمتر از 31درصد از شهروندان مسکو درانتخابات شهرداری 2018 این شهر مشارکت کردند امروز این رقم در 40درصد قرار گرفته است. در استان مسکو، میزان مشارکت از نزدیک 40درصد به بیش از 60درصد رسیده است. اینکه حامیان یا مخالفان به‌پای صندوق‌های رای بیایند آنقدر اهمیت ندارد که مشارکت به حد نصاب برسد. به محض به‌حد نصاب رسیدن، به‌راحتی می‌توان مطمئن شد که کاندیدای درست انتخاب می‌شود. رژیم روسیه برای این منظور ابزار کاملی را توسعه داده است. علاوه بر تاکتیک‌های کلاسیک صندوق‌های از پیش پر شده و رای‌گیری چرخ و فلکی (که درآن رای‌دهندگان با اتوبوس به‌پای صندوق‌های مختلفی برده می‌شوند تا رای خود را بیاندازند)، روسیه تعداد ناظران انتخاباتی را محدود کرد، پخش زنده شمارش آرا را برچید، به کمپین‌های مخالفان کرسی‌های بدون رای در کمیسیون‌های انتخاباتی جایگاهی نداد و شهروندان را به‌سوی رای‌دهی الکترونیکی سوق داده است. حالا سوال اینجاست: چه کسی به انتخاباتی این شکلی نیاز دارد؟‌ همانطور که می‌بینیم سیستم سیاسی روسیه به آن نیاز دارد. به‌ویژه در سطح منطقه‌ای انتخابات‌ها عامل مهمی به‌شمار می‌روند. انتخابات‌ها برای فرمانداران به‌ویژه فرصتی برای اثبات این موضوع به کرملین است که منطقه خود را کاملا تحت کنترل دارند. هرگونه اخلال از جمله مخالفت از سوی الیت‌های رقیب نشانه‌ای ازضعف و در نتیجه شواهدی مبنی بر این است که آن فرماندار برای سمت خود نامناسب است. انتخابات همچنین نوعی یادآوری برای فرمانداران است که تابع رئیس‌جمهور هستند که بدون او نمی‌توانند نامزد شوند، مورد حمایت قرار بگیرند یا انتخاب شوند.