ژابوتینسکی که بود؟
زیو ژابوتینسکی یکی از رهبران جنبش صهیونیسم، نویسنده، شاعر، سرباز و مؤسس سازمان دفاع از یهود در اودسا بود. او به همراه جوزف ترامپلدور لژیون یهودی، ارتش بریتانیا را در جنگ جهانی اول ایجاد کرد و بعداً مؤسس چندین سازمان یهودی دیگر نظیر بیتار، هاتزوهر و ایرگون شد.
ژابوتینسکی در اودسا در امپراطوری روسیه به دنیا آمد. خانواده او یهودیانی بودند که در تلاش برای حل شدن در بین مسیحیان بودند. ژابوتینسکی در یک خانواده طبقه متوسط یهودی بزرگ شد و به مدرسه روسی رفت.
با اینکه او در کودکی عبری یاد گرفت، اما در خاطرات خود نوشت که بزرگ شدن او جدا از دین و سنت یهودی بودهاست. در سال ۱۸۹۶ او شروع به نوشتن مطالب برای یکی از بزرگترین روزنامههای اودسا به نام دفترچه اودسا کرد.
او مقالات خود را به نام مستعار آلتالنا مینوشت. ژابوتینسکی از دانشگاه رم در رشته وکالت فارغالتحصیل شد و در بازگشت به روسیه به صنف وکالت وارد شد. قبل از حمله به یهودیان در سال ۱۹۰۳، ژابوتینسکی به جنبش صهیونیسم ملحق شد و به خاطر توانایی سخنرانی و رهبری مورد توجه قرار گرفت.
به دلیل حملههای پیاپی به یهودیان، او تصمیم گرفت که یک گروه شبهنظامی یهودی ایجاد کند که در برابر حمله به یهودیان از آنها محافظت کند و به خاطر این اعمال در بین یهودیان روسیه بسیار بحثبرانگیز بود. در این زمان او شروع به یادگیری عبری مدرن کرد و نام عبری زیو به معنی گرگ را برای خود انتخاب نمود.
او شروع به مسلح کردن یهودیان و تدریس تیراندازی به آنان نمود. در سال ۱۹۰۳ ژابوتینسکی بهعنوان نماینده روسیه در ششمین کنگره صهیونیسم در باسل سوئیس حضور یافت.
بعد از مرگ تئودور هرتزل در سال ۱۹۰۴ او رهبر یهودیان صهیونیسم جناح راست شد، سپس به روسیه بازگشت و اولین روزنامه صهیونیستی به نام زندگی یهودی را چاپ کرد.
در این روزنامه او مقالات شدیدی علیه حل شدن در بین مسیحیان نوشت. در سال ۱۹۰۶ او سخنران اصلی کنفرانس روسی صهیونیسم در هلسینکی شد. در سال ۱۹۰۹ او مقالات تندی علیه رهبران یهودی که در جشنهای تقدیر نویسنده روسی نیکلای گوگول شرکت کرده بودند نوشت و آنها را بهدلیل حضور در این جشنها به دلیل یهودستیزی گوگول مقصر دانست.
در زمان جنگ جهانی اول او ایده ایجاد یک لژیون یهودی را که به همراه انگلیسیها علیه عثمانی در فلسطین جنگ کند، داشت. او به همراه جوزف ترامپلدور گروه صهیون را ایجاد کرد که از مردان یهودی اکثراً روسی تشکیل شده بود.
در سال ۱۹۱۷ دولت انگلستان با تشکیل رسمی لژیون یهودی موافقت کرد؛ ولیکن در سال ۱۹۱۹ انگلستان دستور متوقف شدن لژیون یهودی را داد و زیو از اینکار به دولت انگلستان شکایت کرد؛ ولیکن در این سال لژیون یهودی متوقف شد و او از ارتش بازنشسته شد.
بعد از اینکه او از ارتش انگلستان کنار گذاشته شد به تدریس جنگ به یهودیان پرداخت. در سال ۱۹۲۰ ژابوتینسکی به انجمن نمایندگان فلسطین انتخاب شد.
در سال بعد او عضو شورای عملیاتی سازمان صهیونیسم شد و همچنین مؤسس جنبش کرن هیسود بود و به سمت رئیس پروپاگاندای آن انتخاب شد؛ ولیکن به دلیل اختلافها بین او و چایم وایزمن او حزب جدیدی به نام تجمع صهونیستهای تجدیدنظرگرا تأسیس کرد.
بیشتر تلاش او در جهت تأسیس یک کشور یهودی به کمک امپراطوری بریتانیا بود. ایدهآل او از کشور یهودی با صهیونیستها کاری در تضاد بود که اعتقاد داشتند یهودیان باید به مدل سوسیالیست در کشور یهودی زندگی کنند.
او اعتقاد به نوع دولتی شبیه دولت بریتانیا داشت. بیشتر طرفداران ژابوتینسکی در لهستان و لاتویا بودند.
در سالهای ۱۹۳۰ ژابوتینسکی به شدت نگران یهودیان در لهستان، مجارستان و رومانی بود. او برنامهای برای تخلیه ناگهانی تمامی این یهودیان و انتقال آنها به فلسطین تهیه کرد.
ژابوتینسکی با سران دولتهای لهستان، مجارستان و رومانی ملاقات کرد و تأیید آنها را برای برنامه تخلیه خود گرفت؛ ولیکن این برنامه در بین یهودیان لهستان با سوال روبهرو شد زیرا آنان اعتقاد داشتند که فرار آنها همان چیزی است که یهودستیزان لهستانی میخواهند.
این برنامه قرار بود در 10 سال اجرا شود ولیکن دولت انگلستان آن را وتو کرد و چایم وایزمن در سازمان یهودیان جهان نیز آن را رد کرد.
در سال ۱۹۳۹ دولت انگلستان نامه مکدونالد وایت را نوشت که در آن مهاجرت یهودیان به فلسطین محدود به ۷۵۰۰۰ نفر در ۵ سال آتی شد.
دولت انگلستان نوشت که مهاجرت بعدی یهودیان وابسته به نظر عربها است. به علاوه این دستور، فروش زمین به یهودیان را محدود میکرد. ژابوتینسکی از این دستور برآشفت و به پیروانش دستور شورش مسلحانه در فلسطین داد.
ژابوتینسکی برای انجام این برنامه از گروه ایرگون کمک گرفت. او پیشنهاد کرد که یهودیانی که توسط دولت انگلستان غیرقانونی دانسته میشوند به تلآویو برده شوند.
سپس در ۲۴ ساعت تمامی سازمانهای دولتی انگلستان در فلسطین به زور تصرف شود. سپس در این زمان رهبران صهیونیسم در انگلستان و آمریکا اعلام استقلال کشور یهودی را بنمایند.
با اینکه رهبران ایرگون از ایده ژابوتینسکی استقبال کردند، ولیکن اعتقاد داشتند که تلفات یهودی در این برنامه زیاد است.
ایرگون سرانجام با این برنامه موافقت کرد و آن را برای تأیید به رهبر خود دیوید رازیل که توسط انگلیسیها زندانی شده بود داد؛ ولیکن شروع جنگ جهانی دوم در سپتامبر ۱۹۳۹ این برنامه را منحل کرد.