آغاز محاصره لنینگراد
لنینگراد در سالهای آغازین جنگ جهانی دوم با جمعیتی بیش ازسه میلیون نفر، هم «پایتخت دوم» شوروی شناخته میشد، هم یکی از مراکز عمده صنعتی و اقتصادی این کشور بهحساب میآمد.

لنینگراد در سالهای آغازین جنگ جهانی دوم با جمعیتی بیش ازسه میلیون نفر، هم «پایتخت دوم» شوروی شناخته میشد، هم یکی از مراکز عمده صنعتی و اقتصادی این کشور بهحساب میآمد. در این شهر حدود ۶۰۰ کارخانه وجود داشت و صنایع لنینگراد نزدیک به یکسوم ماشینآلات صنعتی شوروی و بیشتر توربینهای تولید انرژی آن را تأمین میکردند.
با چنین اهمیتی، لنینگراد به یکی از اهداف سهگانه آلمانیها در طرح عملیاتی بارباروسا برای تهاجم به شوروی و هدف اصلی گروه ارتش شمال به فرماندهی فیلد مارشال، ویلهلم ریتر فون لیب بدل شد. اینگونه بود که نیروهای آلمانی و فنلاندی در ۸ سپتامبر ۱۹۴۱، محاصره این شهر را شروع کردند. بدین ترتیب آخرین راه ارتباطی زمینی به شهر، توسط نیروهای گروه ارتش شمال ورماخت مسدود شد. نیروهای ارتش سرخ، ۱۸ ژانویه ۱۹۴۳ موفق به بازکردن یک راه باریک برای ورود به شهر شدند، اما شکستهشدن محاصره شهر تا ۲۷ ژانویه ۱۹۴۴ـ یعنی ۸۷۲ روز ـ به درازا کشید. این محاصره یکی از مخربترین و مرگبارترین محاصرههای تاریخ بهحساب میآید و طی آن قریب به یک میلیون نفر کشته شدند.