عمادالکتاب وطنپرست
میرزا محمدحسین سیفیقزوینی، ملقب به عمادُالکُتّاب و از استادان خوشنویس خط نستعلیق ایران، در چنین روزی درگذشت.

میرزا محمدحسین سیفیقزوینی، ملقب به عمادُالکُتّاب و از استادان خوشنویس خط نستعلیق ایران، در چنین روزی درگذشت. او یکی از پیروان برجسته میرزای کلهر است که سبک و شیوه خاص او در هنر خوشنویسی را گسترش داد. عمادالکتاب، متولد قزوین به تاریخ ۲۷ فروردینماه ۱۲۴۰ بود و غالب عمرش هم به کتابت و تعلیم خط گذشت. دوران جوانیاش را در سفر به عتبات عالیات گذراند و غالباً نیز از راه نوشتن خط، زندگی کرد.
در بازگشت به ایران در سال ۱۲۷۱ شمسی، در خیابان ناصرخسرو آموزشگاه خوشنویسی تاسیس کرد و نام آن را «دارالکتابه» گذاشت. او نسخهای از شاهنامه فردوسی معروف «امیر بهادری» را برای مظفرالدینشاه خوشنویسی کرد و لقب عمادالکتاب گرفت. او مردی وطنپرست بود و در انقلاب مشروطه به جرگه آزادیخواهان پیوست. در دوره سلطنت احمدشاه، مدتی در وزارت داخله بود و به پادشاه نیز خط آموزش میداد. عمادالکتاب، کتیبههای آرامگاه فردوسی و دارالفنون، دانشسرای عالی، مدرسه رضاییه، دانشگاه تهران و دانشکده الهیات فعلی را در زمان پهلوی اول نوشت. او اولین خوشنویسی است که کتابچههای رسمالخط نستعلیق را برای نوآموزان ابداع کرد. عمادالکتاب در سال ۱۳۱۵ درگذشت و در امامزاده عبدالله شهرری به خاک سپرده شد.