انتشار نظریه نسبیت اینشتین
در چنین روزی در سال ۱۹۰۵، آلبرت اینشتین نظریه نسبیت خاص خود را در مقالهای با عنوان «درباره الکترودینامیک اجسام متحرک» منتشر کرد و توجه جهان علمی به فیزیکدانی جوان و بااستعداد جلب شد.

در چنین روزی در سال ۱۹۰۵، آلبرت اینشتین نظریه نسبیت خاص خود را در مقالهای با عنوان «درباره الکترودینامیک اجسام متحرک» منتشر کرد و توجه جهان علمی به فیزیکدانی جوان و بااستعداد جلب شد. اینشتین ۲۶ ساله، نظریه خود را در مجلهای به نام Annalen der Physik به چاپ رساند. این نظریه دو اصل بنیادی را مطرح کرد؛ نخست، اصل نسبیت که میگوید قوانین فیزیک در تمام چارچوبهای مرجع لَخت یکساناند و دوم، ثابت بودن سرعت نور برای همه ناظران صرفنظر از حرکت منبع یا ناظر. نظریه نسبیت خاص درک کلاسیک نیوتونی از فضا و زمان را دگرگون کرد. این نظریه راه را برای ارائه «نسبیت عام» در ۱۹۱۵ هموار ساخت. اینشتین در زمان انتشار نظریهاش، هنوز در دانشگاه سمت و جایگاه رسمی نداشت و در اداره ثبت اختراعات سوئیس کار میکرد.