شاعر دوخته‌‏لب

میرزامحمد فرخی‌یزدی، شاعر، سردبیر روزنامه طوفان، نماینده مردم یزد در دوره هفتم مجلس شورای ملی و روزنامه‌نگار آزادی‌خواه و دموکرات صدر مشروطیت، روز ۲۵ مهرماه ۱۳۱۸ به‌طرز مشکوکی در زندان قصر تهران درگذشت.

او از نوجوانی به سرودن اشعار اجتماعی علاقه‌مند بود و قطعه شعری که نوروز سال ۱۲۸۹ بین مردم خواند، کار دستش داد. حاکم وقت یزد که خودش را مخاطب شعر فرخی یزدی می‌دانست، دستور داد دهان شاعر نوجوان را با نخ‌وسوزن بدوزند و زندانی‌اش کنند. فرخی یزدی بعد از دوماه شکنجه، سرانجام از زندان آزاد شد و از یزد به تهران آمد.

فصل تازه زندگی یزدی در تهران رقم خورد و مقالات و اشعار او یکی پس از دیگری در معدود روزنامه‌های پایتخت به چاپ رسید. او به چاپ اشعار و مقالاتش بسنده نکرد و با انتشار روزنامه طوفان عملاً وارد مبارزات سیاسی شد. داستان زندگی پرفرازونشیب فرخی یزدی در سال ۱۳۱۸ به پایان رسید. آن‌طور که گفته می‌شود، فرخی در بیمارستان زندان، به وسیله تزریق آمپول هوا کشته شد. اگرچه گواهی رئیس زندان حاکی از فوت او بر اثر ابتلا به مالاریا و نفریت بود.