فسخ امتیاز کاپیتولاسیون
یکی از مسائلی که از دوران قاجار در روابط ایران با سایر کشورها بسیار مطرح شد، اعطای حق کاپیتولاسیون بود.
به موجب کاپیتولاسیون، اتباع یک کشور در صورت ارتکاب جرم در کشور موردنظر از شمول قوانین جزائی و مدنی کشور میزبان مستثنی می‌شوند.
نخستین‌بار این حق در ایران سال ۱۲۰۶ خورشیدی براساس معاهده ترکمانچای به روسیه داده شد و بعدها دولت‌های دیگری نیز صاحب این امتیاز شدند.
در سال ۱۲۹۷، لایحه‌ای به تصویب رسید که به موجب آن حق کاپیتولاسیون روس‌ها در ایران که تحت فشار زور، تهدید، تطمیع و برخلاف مصالح ملت ایران بود، با استناد به قانون اساسی لغو شد.
پس از لغو قرارداد کاپیتولاسیون بین ایران و روسیه، قراردادهای مشابه با کشورهای دیگر نیز ملغی شد اما کشورهای غربی همچنان به این امتیاز پایبند بودند تااینکه مجلس شورای ملی در نوزدهم اردیبهشت‌ماه ۱۳۰۶، الغای کاپیتولاسیون را اعلام کرد و به همه دولت‌هایی که از حق کاپیتولاسیون استفاده می‌کردند یک‌سال وقت داد که ضمن تجدیدنظر در قراردادهای خود، این امتیاز را لغو کنند.
