گزیده‌شدن دوباره

درباره غافلگیری مسئولان در پیک جدید کرونا

ما مبدع و منکر همان ضرب‌المثل خودساخته‌ایم: «آدم عاقل از یک سوراخ دوبار گزیده نمی‌‌شود». در ابداع‌‌اش که شکی نیست، اما درباره انکارش، همین موج هفتم کرونا مصداق بارزی است. موج هفتم که امروز تماما بر کشور سایه انداخته، از چندی قبل چنگ و دندانش را نشان داده بود اما کو گوش شنوا و چشم بینا؟! درست مثل موج اول همه‌‌گیری کرونا که سال‌98 از مدت‌ها قبل خودش را نشان داده بود. آن روز هم ماجرا در سایه خوش‌‌خیالی، انکار و حتی دشمن‌‌انگاری مغفول ماند و این بار نیز موج هفتم از مدت‌ها قبل، زیر سایه خوش‌خیالی پایان ماجرا، انکار و ساده‌‌انگاری مسئولان پیش رفت و رفت تا به‌امروز. ما از یک سوراخ دوباره گزیده شده‌‌ایم و در این شکی نیست و به‌زودی تبعات‌‌ش را مردم با جان‌‌شان خواهند داد؛ هرچند با نگاهی به افزایش ۶۰‌درصدی مبتلایان کرونا طی یک روز و کشته شدن 35‌نفر، باید گفت این تاوان‌‌دهی شروع هم شده است. درواقع، در آن لحظاتی که مسئولان در باد موفقیت چندروزه صفر شدن آمار کشته‌‌های کرونا، از بیلبوردهای تبلیغاتی پرده‌‌برداری می‌‌کردند، موج هفتم در حال شدت گرفتن بود. از وقتی آنها در برنامه‌‌های تلویزیونی از برداشتن ماسک‌‌ها و نمایش لبخندها خبر دادند، موج هفتم در حال پیش‌‌روی بود، حتی از وقتی ماجرای واکسیناسیون را دوباره شل کرده و گفته و نگفته، به همان دو دوز اکتفا کردند. در‌حال‌حاضر، از جمعیت حدود ۸۵‌میلیونی ایران، نزدیک به ۵۸‌میلیون و ۱۰۰‌هزار نفر با دریافت دو دوز واکسن، واکسینه شده‌‌اند و بیش از شش‌و‌نیم میلیون نفر فقط یک دوز واکسن زده‌اند که اغلب آنها حتی در نوبت تعیین‌شده برای دریافت دوز دوم، مراجعه نکرده‌‌اند. مطابق آمارها، ۲۸‌میلیون و ۵۲۹‌هزار و ۹۹۳‌نفر از واکسینه شده‌‌ها نیز دوز تقویتی یا یادآور را دریافت کرده‌‌اند و بیش از یک‌‌سوم از کسانی‌که برای تزریق واکسن مراجعه می‌‌کنند، مربوط به همین گروه هستند. از وزارت بهداشت نیز خبر می‌‌رسد سطح توجه به کرونا، تا سطح توجه به یک همه‌‌گیری ویروس آنفلوانزا، تنزل پیدا کرده است که بسیار منطبق با روند غیرجدی گرفتن کرونا در سایر سطوح، یعنی واکسیناسیون و رعایت پروتکل‌‌هاست. این درحالی است که بزنگاه‌‌های مهمی از جمله رفت‌و‌آمد حجاج و ایام سوگواری محرم در پیش است و به‌تجربه، تاثیر آنها بر روند افزایشی ابتلا ثابت شده است. دلایل بی‌‌توجهی مردم به تزریق دوز سوم واکسن تا حدودی پیداست که از جمله آنها می‌‌توان به حواشی واکسن‌‌های ارائه‌‌شده، آسان‌‌گیری و رها کردن واکسیناسیون توسط مسئولان، خفیف بودن سویه‌‌های جدید کرونا با مرگ‌‌ومیری بسیار کمتر و از همه مهم‌تر، تبلیغ بیش از حد و عادی‌انگاری پایان کرونا که درواقع پیامی منفی به مردم بود، اشاره کرد. اما با‌این‌حال، هنوز دلایل ساده‌انگاری مسئولان چندان مشخص نیست. آنها حتی از گذشته هم درس نگرفته و اهمیتی به هشدار کارشناسان درمانی درباره ضرورت تزریق دوز سوم واکسن کرونا، حفظ آمادگی و توجه به متغیرهای هشدار‌‌دهنده نداده‌اند. و بدتر از همه واکنش دیرهنگام و غیراصولی به شائبه افزایش دستوری تاریخ انقضای واکسن پاستووکوک که موجی از بی‌‌اعتمادی را در جامعه ایجاد کرده است. آنها حتی همچنان به تکرار اشتباهات نیز اصرار دارند که این خود جای سوال دارد. همین چند روز قبل میراکبر رضوی، سخنگوی سازمان هواپیمایی کشوری درباره محدودیت‌‌های کرونایی مسافران ورودی به ایران، گفت: «مسافرانی که قصد ورود به ایران را دارند، باید تست منفی «پی‌‌سی‌‌آر» یا گواهی سلامت الکترونیکی مبنی بر تزریق دو دوز واکسن کرونا را ارائه دهند.» همین تاکید بر کافی بودن دو دوز تزریق واکسن کرونا در وضعیت فعلی، کاملا سوال‌برانگیز است. در این وضعیت است که نگرانی‌‌ها از توان و اراده مدیریتی وزارت بهداشت برای کنترل موج هفتم به‌شدت با چالش مواجه می‌‌شود. به‌خصوص از آنجایی که باید به‌خاطر داشت، وزیر بهداشت یکی از امضاکنندگان نامه مخالفت با خرید واکسن در اوج مرگ‌ومیر بیماران کرونایی در کشور بوده است. این در حالی است که گزارش‌‌های متعددی از بحران تامین سرم و داروهای موردنیاز درمان کرونا، آن هم در وضعیتی که هنوز پیک کرونا به اوج خود نرسیده، گزارش شده است. تمام این موارد نیز تکرار گزیده شدن دوباره از یک سوراخ است که با وجود ابداع دوراندیشانه‌اش توسط اجدادمان، امروز به‌شکل ساده‌‌انگارانه‌‌ای مورد غفلت قرار گرفته و می‌‌گیرد. ما دوباره در حال گزیده شدن از همان سوراخ انکار و ساده‌اندیشی هستیم.