زاکانی به دنبال قالیباف

مدیریت شهری تهران دوباره در حال تغییر ریل اداره شهر تهران به همان شیوه‌‌ای است که بزرگترین مدافع آن در سال‌های پس از انقلاب، محمدباقرقالیباف بوده است؛ شهری مملو از سازه، بزرگراه و ساخت‌وسازهای خودرومحور. این رویکرد در چند سال گذشته و با توجه به تبعات ناگوار آن برای کلان‌شهری چون تهران، به نفع رویکردهای انسان‌‌گرایانه‌‌تری کنار گذاشته شده بود که به نظر می‌‌رسد عمر کوتاهش به سر آمده و شهر قرار است بر همان مدار گذشته بچرخد. چنانچه به نظر می‌‌رسد در برهوت نقطه‌تفاهم میان شهرداری و شورا، این تنها میزی است که هر دو طرف توان نشستن دور آن را دارند. دیروز شهردار تهران در گفته‌‌هایی کاملا شبیه به سخنان قالیباف در دوره شهرداری تهران، در مراسم آغاز به کار عملیات ادامه بزرگراه یادگار امام گفت: «شنبه‌‌ای دیگر رسید و خبری از یک پروژه بزرگ در شهر تهران شد.» پروژه بزرگ، اَبَرپروژه و مگاپروژه اساسا ادبیاتی است که با قالیباف وارد شهر شد و در پایان منجر به باقی‌مانده پروژه‌هایی نظیر پل صدر در تهران شد. حالا اما زاکانی هم در این راه گام گذاشته و چنانچه دیروز نشان داد درصدد گره زدن کارنامه خود با پروژه‌‌های بزرگ است که عموما منظور از آنها، برج‌‌های بلند، بزرگراه‌‌ها و پل‌‌های عظیم است. او دیروز وعده داد: «از هفته پیش هر هفته تا ۱۲بهمن، افتتاح‌هایی در قالب پروژه‌‌های شهری و گاها ملی را خواهیم داشت که عمده آنها خاتمه‌کار است.» حتی به این سخنان ایجابی هم بسنده نکرده و نارضایتی خود را از کنار گذاشتن کارگاه‌سازی شهر تهران اینطور نشان داد: «در بدو ورود به مدیریت شهری با این معضل مواجه بودیم که پروژه‌‌های بزرگ شهر خوابیده بودند.» این انگاره از سوی چمران، رئیس شورای شهر تهران نیز در همان مراسم به این شکل بیان شد: «متاسفانه شاهد بودیم در چهار سال گذشته عملیات عمرانی این بخش متوقف شد، اما خوشبختانه در دوره جدید این پروژه جزو اولویت‌‌های شهرداری تهران است.» چمران حتی چند گام جلوتر از شهرداری تهران، بخشی از برنامه‌‌های بزرگ‌‌مقیاس شهرداری را هم اعلام کرد که تمام آن حول ساخت بزرگراه و پل می‌‌چرخد. این در حالی است که طبق آمار و ارقام خود، شهرداری تهران حتی بیشتر از نیازش در برنامه‌‌های بالادستی بزرگراه ساخته است. اما فارغ از مفید به‌فایده‌بودن یا نبودن این دست پروژه‌‌های بزرگ در جهانی که مدیریت شهری به سمت پروژه‌‌های کوچک‌مقیاس، محلی و انسان‌محور پیش می‌‌رود، مهمترین پرسش چگونگی تامین مالی این قبیل کارهاست. در شرایطی که شهرداری تهران دچار یکی از بزرگترین دوره‌‌های رکود مالی با کسری بودجه قابل توجه است و حتی گزارش‌‌هایی از ناتوانی در پرداخت به‌موقع حقوق‌‌ها به بیرون درز کرده است، شهرداری تهران چگونه می‌‌خواهد از پس تامین هزینه‌‌های بالای این قبیل پروژه‌‌ها بربیاید؟ هنوز تصویر روشنی از راهکارهای این تامین مالی ارائه نشده است. اما به نظر می‌‌رسد مطابق روال درپیش‌گرفته‌شده نزد قالیباف، برای زاکانی هم بزرگترین و راحت‌ترین راهکار تامین مالی، فروش تراکم و ارائه مشوق به بازار ساخت‌وساز خواهد بود. چنانچه همین چند روز قبل هم اخبار غیررسمی از دیدار رئیس بازرسی شهرداری تهران با جمعی از لاکچری‌سازان بزرگ تهران در شاندیز جردن مطرح شد که در صورت اثبات قطعا عواقب آن هویدا خواهد بود.