در جست‌وجوی کارگران افغانستانی

به بهانه ورود بیش از سه میلیون افغانستانی به ایران

گروه اقتصادی روزنامه، آفیش عکسی آورد با این مضمون: بعد از قدرت گرفتن طالبان سه میلیون افغانستانی وارد ایران شده‏اند که تعداد زیادی از آنها کارگر هستند. لطفا از تجمع کارگران فصلی در سطح شهر عکاسی شود. عکاس‏هایی که تجربه کار در خبرگزاری و روزنامه‏ها را داشته باشند بعد از گذشت زمان کوتاهی پاتوق‏ مشاغل مختلف را می‏شناسند. مثلا می‏دانند اگر قرار است درباره صنف طلافروش‏ها عکاسی کنند، بهتر است به بازار تهران سر بزنند. اگر قرار باشد درباره دلار گزارش تصویری تهیه کنند، باید به حد فاصل چهارراه استانبول و میدان فردوسی سری بزنند و... برای همین وقتی آفیش گروه اقتصاد آمد چند جایی در ذهنم تداعی شد. مثلا میدان هفت‌تیر، زیر تابلوی تبلیغاتی بالای میدان، یا میدان حسن‌آباد، یا خیابان ستارخان روبه‌روی نیایش، یا بعد از متروی مدنی، یا میدان اعدام، یا... اینطور بود که با اعتماد به نفس زیادی اول به میدان هفت‌تیر سر زدم. انبوه کارگران ایستاده زیر سایه تابلوی تبلیغاتی را که دیدم به خودم گفتم که کار تو درست است. دوربین را آماده کردم و یکی دو فریم برای نورسنجی گرفتم و به کارگرها نزدیک شدم. چهره هیچ‌کدام نشانی از افغانستان نداشت. کم‌کم سلام و احوالپرسی کردم . جویای کارگران افغانستانی شدم. واکنش آنها اما چنان تند بود که حیرت‌زده شدم. یکی گفت اگر کارگر افغان اینجا بیاید قلم پایش را می‏شکند. یکی دیگر می‏گفت که همه مشاغل را از آن خودشان کردند و برای کارگر وطنی کاری نیست. از پاتوق اول چیزی کاسب نشدم و راهی جاهای دیگر شدم که باز هم همین بود. بالاخره دست به دامان بازار تهران شدم و پیدایشان کردم. البته که تعدادشان بیشتر از کارگرهای ایرانی بود. اما در کنار یکدیگر با صلح و آرامش مشغول کار بودند. شاید دلیلش حجم زیاد درخواست کار در بازار تهران باشد.

به کانال تلگرام هم میهن بپیوندید