آبغوره و آبلیمو و... هم می‌‏توانند کوکاکولا باشند

درباره عکسی از خسارت سیل در روستای آهنگران استان مرکزی

در سال 1941، شرکت کوکاکولا به‌عنوان شعار سال می‌‌نویسد: «تنها چیزی که مثل کوکاکولا است، خود کوکاکولا است.» واقعیت این است که کوکاکولا، نماد انحصارگرایی است. سال‌‌های سال گذشته و فرمول ساخت معجونش را مثل سرّ مگو محافظت و حراست کرده است. هر سال میلیار‌‌دها دلار خرج کرده که از پپسی، زم‌‌زم، پارسی‌کولا و... جلو باشد. اگر منصفانه قضاوت کنیم، در طعم و مزه، میزان گاز، گسی، تلخ و شوری با هیچ‌کدام از فرمول‌‌ها قابل مقایسه نیست. احتمالا سینه‌چاکان پپسی و زم‌‌زم قضاوت منصفانه‌‌ام را زیرسوال می‌‌برند و در مقام مخالفت با حقیر برمی‌‌آیند و کم‌شیرین بودن پپسی یا گازدار بودن زم‌‌زم را به رخم می‌‌کشند. اما بیایید فارغ از مقایسه، تنها به المان‌‌های موجود در عکس نگاه کنیم و درباره این عکس خاص حرف بزنیم. عکسی که می‌‌بینید، در آشپزخانه خانه‌‌ای در روستای آهنگران استان مرکزی بعد از سیل این چند روز گرفته شده است. راستش با دیدن این عکس، به چشم خویشتن دیدم که شکوه و شعار کوکاکولا، به‌شکل غریبی شکسته شده است. به اطرافم که دقیق شدم، دیدم سال‌‌هاست که این شعار شکسته شده و خبر ندارم. کافی است هر کدام از شما خوانندگان محترم سری به یخچال، انباری، آشپزخانه، صندوق‌عقب ماشین و یا... بیندازید و متوجه این شوید که آبغوره، آبلیمو و روغن و بنزین و... هم می‌‌توانند کوکاکولا باشند.