عضو باشگاه دموکراسیهای شکستخورده
روزنامه هممیهن ، منتشر کننده آخرین و بروزترین اخبار داخلی و خارجی.
مردم تونس انتظار داشتند که سرنگونی بنعلی در سال 2011 مشکلات اقتصادی آنها را برطرف کند و دموکراسی در تونس حاکم شود. اما حالا آنها ایمان خود را به نظام سیاسی از دست دادند و غبطهی دوران بورقیبه و بنعلی را میخورند. طبقه سیاسی جدید آنها را ناامید کرده است، تونس در بین سالهای 2011 تا 2020، سیزده دولت تشکیل داده. وضعیت اقتصادی بدتر شده و بنبست سیاسی در این کشور تشدید شده است. بورقیبه پس از تلاش ارتش برای سرنگونی او در سال 1962، ارتش را کوچک و ضعیف نگه داشت و برای حفظ نظم به وزارت کشور متکی شد. در اواسط دهه 1970، او نظر خود را در مورد ارتش تغییر داد و از آن برای محافظت از رژیم خود استفاده کرد. در سال 1986، او اجازه خرید تسلیحات به مبلغ 320 میلیون دلار در مقایسه با 20 میلیون دلار در سال 1970 داد. جانشین وی بنعلی به ارتش بیاعتماد بود و از ترس کودتای اسلامگرایان، 244 سرباز را دستگیر کرد. در جریان قیام 2011، ارتش از دستورات بنعلی برای گلولهباران منطقه القصرین سرپیچی کرد. در سال 2017، زمانی که تظاهرکنندگان خشمگین به اقتصاد اعتراض کردند، ارتش دستور رئیسجمهور باجی قائد السبسی را برای استفاده از زور علیه آنها پس از آتش زدن تأسیسات عمومی رد کرد. سال گذشته اندکی پس از آنکه سعید نخستوزیر را عزل و پارلمان را تعلیق کرد، واحدهای ارتش، مجلس، ساختمان دولت در تونس و تأسیسات مهم را محاصره کردند که یادآور کودتای نظامی عراق و سوریه در دهه 1960 بود. البته ارتش از اقدامات سعید فاصله گرفت و مدعی شد که از آنجایی که او فرمانده کل قوا بود، به سادگی دستورات او را اجرا میکرد. اما ارتش با جانبداری از ریاستجمهوری در مقابل قوه مجریه و مقننه در سیاست مداخله کرد. سعید در حالی که برای تسلط بر سیاست تونس حرکت میکرد، ارتش را متحد مورد اعتماد خود میدانست. در شب پس از کودتای سعید، راشد غنوشی رئیس مجلس، به مجلس رفت و از افسر امنیتی خواست که نمایندگان را برای تشکیل جلسه اضطراری به داخل ساختمان راه دهد. او نپذیرفت و گفت که وظیفهاش حفظ کشور است. این حادثه به نقش ارتش در تسهیل تسلط سعید اشاره دارد. اغلب گفته میشود که ارتش تونس حرفهای است و از سیاست دوری میکند، اما ارتش در کودتای سعید شرکت کرد و سعید بدون کمک ارتش نمیتوانست کودتا کند. سعید با موفقیت سیستم سیاسی تونس را تغییر داده است، زیرا با مخالفت واقعی روبه رو نشد. ابتکار «جبهه نجات ملی» و «شهروندان علیه کودتا» متشکل از دشمنان قبلی است که اشتراکات کمی جز مخالفت آنها با گروگان گرفتن نظام سیاسی تونس توسط سعید دارند. آنها در به چالش کشیدن سعید ناتوان هستند. مشکلات سیاسی، اقتصادی و اجتماعی تونس همچنان در حال افزایش است و سعید فرصت رسیدگی به آنها را ندارد. با توجه به ناآرامیها و دوقطبی بودن کشور، هیچ تضمینی وجود ندارد که انتخابات پارلمانیای که او وعده داده بود در سال جاری برگزار شود. ارائه قوانین و مقررات لازم برای عملیاتی شدن قانون اساسی جدید به زمان زیادی نیاز دارد. سعید نمیتواند در میان ناآرامیهای آشکاری که نیاز به توجه فوری دارد، روی حمایت بینالمللی حساب کند. سعید که از مشروعیت انتخاباتی قابل توجهی برخوردار بود، میتوانست نظام سیاسی را از طریق راههای قانونی موجود اصلاح کند. اما در عوض از گفتوگو با نیروهای سیاسی و سازمانهای جامعه مدنی امتناع کرد و آنها را به فساد متهم کرد و مسئول بحران سیاسی و اقتصادی تونس جلوه داد. او پیشنویس قانون اساسی تهیه شده توسط کمیته تعیینشده را تحریف کرد و بندهای زیادی را بازنویسی کرد. به لطف سعید، تونس که به عنوان یک استثناء در جهان عرب شناخته میشد، به باشگاه دموکراسیهای شکستخورده پیوسته است.