گزارش راه نجات رسانههای امروز
روزنامه هممیهن ، منتشر کننده آخرین و بروزترین اخبار داخلی و خارجی.

آیین بزرگداشت روز خبرنگار استان تهران با تقدیر از گزارشهای برتر برگزار شد بهگزارش هممیهن، آیین بزرگداشت روز خبرنگار، چهارشنبه بیستوششم مردادماه در محل دفتر انجمن صنفی روزنامهنگاران استان تهران با حضور یونس شکرخواه، مجید رضاییان، کامبیز نوروزی و جمعی از اساتید و روزنامهنگاران برگزار شد. خبرزدگی آفت رسانهها یونس شکرخواه، استاد ارتباطات و از روزنامهنگاران باسابقه کشور با ابراز خرسندی از برگزاری اولین رویداد برترین گزارش سال، گزارشنویسی و یادداشت را دو ژانر نجاتدهنده رسانههای امروز برشمرد و گفت: در دنیای رسانه امروز که سرعت اطلاعرسانی حرف اول را میزند، تقویت حوزه گزارشنویسی و یادداشت با رعایت مفاهیم پایهای فارغ از هر تهییج احساسی و عاطفی و مبتنی بر یک منطقه استوار باید در دستورکار فعالان حوزه رسانه قرار بگیرد. شکرخواه از خبرزدگی بهعنوان آفت پیشروی رسانهها یاد کرد و گفت: در دنیایی که مردم ازطریق شبکههای مجازی بهسرعت در جریان آخرین اخبار قرار میگیرند، روزنامهنگاران باید تعقیب و تحلیل اخبار را در قالب گزارشهای تولیدی در دستور کار خود قرار دهند و اجازه ندهند با تعقیب شیوههای اطلاعرسانی سهدهه گذشته از دنیای اطلاعرسانی امروز عقب بمانند. او با اشاره به اینکه این روزها یکجور تقلیلگرایی و کاهشگرایی عجیبی در همه حوزهها به چشم میخورد که علتش را باید پیدا کرد، گفت: مطالعات فرهنگی در ایران رسیده به بحث محصولات فرهنگی درحالیکه مطالعات فرهنگی دایره بسیار بزرگتری است. بسیاری از یادداشتها، جامعهشناسی را به روانشناسی تقلیل داده؛ همین رشته ارتباطات در ایران به رسانه تقلیل پیدا کرده و باز بدتر این است که رسانه یعنی فقط روزنامهنگاری. او در ادامه از انجمن روزنامهنگاران بهعنوان یک فرصت برای هماندیشی اهالیرسانه یاد کرد و گفت: ما امروز در عرصه رسانه با گفتمانهای بسیاری روبهرو هستیم که اعم از گفتمانهای مقابله با قدرت و روشنگری اهالی رسانه، بخشی رسانههای خارج از ایران و بخشی رسانههای رقیب هستند که در فضای مشترک انجمنصنفی میتوان یکبار برای همیشه درباره این عوامل درونی و برونی رسانهها بهگفتمان نشست و این چالشها را حل کرد. استقبال از جشنواره گزارشهای برتر در ادامه مجید صیادی، دبیر جشنواره گزارشهایبرتر عنوان کرد: اولین رویداد تخصصی رسانهها تحتعنوان گزارشبرتر در حالی برگزار شد که خوشبختانه رسانهها استقبال خوبی از این جشنواره کردند. او مجموع آثار ارسالی به دبیرخانه جشنواره را بالغ بر 605 گزارش برشمرد و گفت: 177خبرنگار از 87رسانه، گزارشهایشان را برای انجمنصنفی روزنامهنگاران استان تهران فرستادند. این تعداد آثار ارسالی مایه مباهات و دلگرمی ما برای برگزاری دورههای آتی این جشنواره شد. ادبیات، خاطرهنویسی و تحلیل، سهپایه مهم روزنامهنگاری در ادامه این مراسم دکتر مجید رضائیان از اساتید حوزه روزنامهنگاری در این نشست از گزارشنویسی بهعنوان دولت عشق روزنامهنگاری یاد کرد و گفت: روزنامهنگار پاینده کسی است که بتواند گزارشنویس خوبی باشد.او خطاب به روزنامهنگاران، همه آنها را به رعایت پایههای اصلی روزنامهنگاری دعوت کرد و گفت، توجه به ادبیات پایه، خاطرهنویسی و تحلیل درست سهپایه مهم و اساسی روزنامهنگاری است. این روزنامهنگار پیشکسوت بیان کرد، متاسفانه برخلاف گذشته که روزنامهنگاران ما پاورقینویسان و خاطرهنویسان خوبی بودند، امروز این دوبخش از حوزه روزنامهنگاری رخت بربسته است. گزارشهای برگزیده هیات داوران این رویداد اعم از علیاکبر قاضیزاده، لیلا رستگار، نغمه دانشآشتیانی، رضا غبیشاوی، سعید ارکانزادهیزدی بعد از داوری آثار واصله به دبیرخانه جشنواره آثار نیلوفر حامدی از روزنامه شرق برای گزارش «این گزارش تنش درد میکند»، یاسر نوروزی از روزنامه سازندگی برای گزارش «کشتن کتاب در خیابان»، مریم خباز از روزنامه جامجم برای گزارش «معمای پسماندسوزیهای سازمان یافته»، الهه محمدی از روزنامه شرق برای گزارش «قتل با اسم رمز ناموس»، محمد باقرزاده از روزنامه اعتماد برای گزارش «قبولشدگان شبههناک» و مریم لطفی از روزنامه همشهری برای گزارش «انبار زندگی» را به عنوان نفرات برگزیده معرفی کردند. گزارشهای شایسته تقدیر هیاتداوران همچنین 9گزارش «همه بمبهای جهان در افغانستان منفجر میشود»، نوشته نرگس جودکی در شبکه آفتاب، «مدرنا زیر زمین، جانسون پشت بام» نوشته ترانه بنی یعقوب از روزنامه ایران، «شبی که رعدوبرق قلب آسمان را پاره کرد» نوشته محمدصادق خسرویعلیا از همشهری، «زندگی در حلقه بسته باد و شن» نوشته مرضیه قاضیزاده از روزنامه پیام ما، «بیآرتیخوابی شبی 25هزار تومان» نوشته عاطفه محمودی از تجارت نیوز، «من و طالبان» نوشته زهرا مشتاق از روزنامه اعتماد، «کویر در کرخه» نوشته مریم شکرانی از روزنامه شرق، «دق شدن در دریای هلمند» نوشته حامد هادیان از روزنامه همشهری و «پول بده رئیسجمهور شو» نوشته راضیه امیری از رویداد 24 را شایسته تقدیر دانست. بیانیه داوران در بخشی از بیانیه هیاتداوران نخستین جشنواره گزارشنویسی انجمنصنفی روزنامهنگاران استان تهران آمده است: جلسه داوری آثار جشنواره گزارشنویسی انجمنصنفی روزنامهنگاران استان تهران روز پنجشنبه ۲۰مردادماه ۱۴۰۱ با ارزیابی حدود 605 اثر ارسالی از 177 روزنامهنگار برگزار شد. تعداد بالای آثار و گستردگی طیف رسانهها و روزنامهنگاران شرکتکننده در جشنواره، تصویری را روبهرویمان قرار داد که نشان میداد در حال حاضر چند نسل روزنامهنگار در ایران در حال روزنامهنگاریاند و همچنان میتوانند اثر خود را بر جامعه و فضای عمومی ایران بگذارند. شاید تلقی عمومی از زاویهای دور به این تصویر چنان باشد که روزنامهنگاری در این کشور به پایان رسیده و رسانهها بهقدری ضعیف شدهاند که دیگر نمیتوان برایشان کاری کرد، اما از زاویهای نزدیکتر میتوان به آثار رسیده به دبیرخانه همین جشنواره نگاهی انداخت و بارقههایی از امید را مشاهده کرد. سطح گزارشهای مرحله نهایی داوری جشنواره نشان میدهد که هنوز هستند روزنامهنگارانی که مطالبی باکیفیت و تاثیرگذار در رسانههای ایران منتشر کنند، گزارشهایی که هم استانداردهای حرفهای را مدنظر دارند و هم متوجه منافع مردم و خیر جمعیاند. در هر حال، بااینکه رسانههای ایران تحت فشارهای شدید محتوایی و نیز اقتصادی هستند و رقبای قدرتمندی در فضای مجازی پیدا کردهاند، مرور آثار جشنواره از این بابت مایه خرسندی بود که نشان میداد هنوز میتوان به رسانهها و دسترنج روزنامهنگاران حرفهای کشور دلگرم بود، بدون اینکه با نگاههایی مطلقنگرانه، آنها را بهکلی تمامشده و پایانیافته فرض کرد یا به آنها بهچشم رسانههایی بسیار قدرتمند و در اوج توان خود نگریست.\ هیات داوران: علیاکبر قاضیزاده، لیلا رستگار، نغمه دانش آشتیانی، رضا غبیشاوی و سعید ارکانزاده یزدی بیانیه انجمن روزنامهنگاران بهمناسب روز خبرنگار همچنین ایرج اسلامی، عضو هیاتمدیره انجمن صنفی روزنامهنگاران استان تهران، در این مراسم بیانیه انجمنصنفی روزنامهنگاران استان تهران به مناسبت ۱۷مردادماه را قرائت کرد. بخشی از متن این بیانیه بهشرح زیر است: ۱۷مردادماه، روز خبرنگار برای ما روزنامهنگاران ایرانی گرچه یادآور خاطره تلخ جنایت علیه یکی از همکاران است، ولی درواقع روزی است که باید فرصتی برای نگاه ما به آینده و گشودن دریچههای جدید بر حرفه روزنامهنگاری باشد و امید و نشاط را در میان جمع بزرگ و روبهگسترش روزنامهنگاران بگشاید ولی متاسفانه اکنون تبدیل به روزی برای تکرار مشکلات گذشته شده است. اولین و مهمترین مشکل برای روزنامهنگاران ایرانی این است که ساختار سیاسی استقلال حرفهای آنان را برای دسترسی آزاد و راحت به اطلاعات و بازتاب دادن حقیقت در جامعه ایران بهرسمیت نمیشناسد. از نظر آنان روزنامهنگاران، سربازان جبهه «جنگ روایتها» هستند و باید در برابر روایتهای دیگران و دشمنان، «روایت رسمی» را تولید و بازتاب دهند؛ این یعنی نادیده گرفتن فلسفه رسانه و این حرفه. از این رو باید راه را برای بازتاب و بیان حقیقت هموار کرد، روایتها در دل این حقیقت شکل خواهند گرفت.