| کد مطلب: ۷۷۵

ویرانی معنا حوالی باغ‌ملی

روزنامه هم‌میهن ، منتشر کننده آخرین و بروزترین اخبار داخلی و خارجی.

درباره جابه‏‌جایی قهری گهواره دانشجویان دانشگاه هنر

زیست دنیای معاصر بیش‌از هرزمان‌دیگری با مفهوم «محیط» پیوند خورده است. از‌این‌رو‌ است که فضاهای محیطی، بهترین امکان را در اختیار هنرمندان خصوصا مجسمه‌سازان قرار می‌‌دهند تا با ساخت آثار محیطی تعاملی، تعامل مخاطب را با اثرهنری فراهم کرده و ایجاد معنایی تازه کنند. در بررسی چگونگی ساخت معنای فرهنگی در جوامع، مخاطبان با پیش‌زمینه‌‌های فرهنگی و هویتی متفاوت، آثار هنری را به‌مثابه متن به صورت‌‌های متفاوتی دریافت می‌‌کنند. طبیعی است در این بین شاهد نقش فوق‌العاده «مخاطب» در فرآیند رمزگشایی از اثر هنری هستیم. با این مقدمات روشن‌‌تر می‌‌توان به ماجرای جابه‌جایی قهری و بدون اجازه گهواره دانشجویان دانشگاه هنر (الاکلنگ باغ‌ملی) ورود کرد. اثر «جای‌‌‌به‌جای»، تنه‌درختی است که وسط یک گهواره فلزی قرار داده شده، دانشجویان می‌‌توانند روی آن بنشینند و به‌نوعی تاب بخورند. محسن رافعی، مجسمه‌‌ساز معاصر، این اثر حجمی ۱۳متری را سال ۹۷ برای دانشگاه هنر، واحد باغ‌ملی ساخت. این اثر 15 اردیبهشت‌ماه 98 طی مراسمی با حضور دانشجویان دانشگاه هنر و تعدادی از اعضای انجمن مجسمه‌‌سازی در محوطه این دانشگاه واقع در باغ‌ملی رونمایی شد. حالا سه‌سال پس از نصب‌اولیه این‌اثر، آن را بدون اجازه هنرمند به‌عنوان مالک مادی و معنوی آن، به مکانی نامعلوم انتقال داده‌‌اند و دانشجویان به‌عنوان مخاطبان اصلی این اثر هنری، از آن محروم شده‌‌اند. صرف‌نظر از انگیزه‌‌های ایدئولوژیک یا روان‌شناختی عاملان این جابه‌جایی، باید گفت یک‌ اثرهنری هنگامی تولیدمعنا می‌‌کند که سر جای‌خودش قرار گرفته باشد.فراموش نکنیم در سیر زایشی معنا، چنین چیدمان‌‌ها و آثار تعاملی، کارکردهای بسیار متنوعی دارند و مهم آن است که یک‌ راه‌‌ ارتباط‌انسانی جدید را می‌‌گشایند. نمونه‌مشابه این ایده را در طراحی و ساخت «دیوار تیتر-توتر» (دیوار الاکلنگ) شاهد بودیم که در بین بخش‌‌هایی از دیوار مرزی آمریکا و مکزیک نصب شد و به مردم هر دوکشور این امکان را داد تا با هم الاکلنگ بازی کنند! این طرح، جایزه سال ۲۰۲۰ «طراحی بیزلی» را که توسط موزه طراحی لندن برگزار می‌‌شود، به‌عنوان طرح‌سال به‌خود اختصاص داد. این الاکلنگ‌‌ها یک یادآوری مبتکرانه هستند مبنی بر این‌که چگونه بشر می‌‌تواند از نیروهای تهدید‌کننده‌‌ای که می‌‌کوشند ما را از هم جدا کنند، عبور کند. این نیروها، گاه در مرز مکزیک و آمریکا خودنمایی می‌‌کنند و گاه همین اطراف‌ما؛ حوالی باغ‌ملی.

دیدگاه
آخرین اخبار
پربازدیدها
وبگردی