علی بیگدلی استاد دانشگاه شهید بهشتی: سیاست‌های پیشین باید تغییر کند
استاد دانشگاه شهید بهشتی به هم‌میهن گفت: معتقدم فعالیت و سیاست‌های پیشین علت اصلی جلوگیری از به ثمر نشستن این کنوانسیون‌ها در ایران بود و علت فرعی آن را نیز باید در جلوگیری این حلقه از حل و فصل این مشکلات برای حصول منافع خودش دانست.
علی بیگدلی، استاد دانشگاه شهید بهشتی به هم‌میهن گفت: «با توجه به برچسب‌هایی که عدم پیوستن به این کنوانسیون‌ها به ایران می‌زد، تبادلات بازرگانی و ارتباطات بین‌المللی ما به شدت تحت تاثیر قرار گرفتند. بسیاری از مشتریان را از دست دادیم. فعالیت‌های بازرگانی‌مان بسیار محدود شد. با توجه به این که اقتصاد تابعی از سیاست است، به تبعیت از این محدودیت، سیاستمان نیز حالت انقباضی به خود گرفت. چراکه نوعی انزوای سیاسی برای ایران به وجود آورد. با این که تکلیف CFT و پالرمو در ایران مشخص شد اما چند سال طول می‌کشد تا بتوانیم تاثیرات سیاسی و اقتصادی این موضوع را حل کنیم. مشکلات اقتصادی به این راحتی حل نمی‌شود و با توجه به مسئله اسنپ‌بک، این مسئله مقدار زیادی با بن‌بست مواجه خواهد شد. بنابراین هر چه پیش برویم بیشتر متوجه می‌شویم که آنچه باعث دوری از تصویب این کنوانسیون‌ها شده و تصور می‌کردیم که صحیح است، در واقع در زمینه‌های سیاسی و اقتصادی کاملاً به زیان ما بوده است.»
او ادامه داد: «این که امروز و در شرایط واقع در بازه زمانی دوساله پس از هفت اکتبر این کنوانسیون‌ها را پذیرفتیم، احتمالاً دلیل اصلی‌اش تغییر شرایط ایران و بازوهای منطقه‌ای آن است. فعالیت‌های گسترده پیشین دیگر برای ایران ممکن نیست و در حال حاضر امیدواریم گشایشی حاصل شود که البته باید تغییراتی در سیاست‌های پیشین بدهیم. واقعیت‌های امروز خاورمیانه‌ای که کاملاً تغییر پیدا کرده و هژمونی منطقه‌ای که به سمت آمریکا و اسرائیل رفته را ببینیم. این موضوع در ایران حل شده اما باید دید که در سمت مقابل هم مسیر باز می‌شود یا نه. چون بازگشت قطعنامه‌ها، شرایط را سخت می‌کند.»
بیگدلی با مرور شرایط تحریمی ایران، تاکید کرد: «این تحریم‌ها باعث به وجود آوردن شرایط سختی برای مردم شد و گروهی را به وجود آورد که کارشان دور زدن تحریم‌ها و حواشی آن بود. این فرهنگ به سیستم و جامعه ما وارد و ماندگار شد. این فرهنگ به مرور تربیت ما را نسبت به تربیت جهانی تغییر داد. به نحوی که بعید است رانت‌ها و بازی‌های این فرهنگ از جامعه ما بیرون رود. من معتقدم فعالیت و سیاست‌های پیشین علت اصلی جلوگیری از به ثمر نشستن این کنوانسیون‌ها در ایران بود و علت فرعی آن را نیز باید در جلوگیری این حلقه از حل و فصل این مشکلات برای حصول منافع خودش دانست. این شرایط بار بسیار سنگینی بر مردم ایران تحمیل کرد و و جفای بزرگی بود.»
