مهدی چمران، رئیس شورای شهر تهران خبر داد: ساخت پناهگاه در تهران
رئیس شورای شهر تهران گفت: «قبول داریم که در تهران پناهگاه نداریم، ولی در برخی کشورها مثل سوئیس در همه‌جا پناهگاه وجود دارد و حتی پناهگاه‌های خیلی مفصل‌تر از بمباران‌های معمولی را هم پیش‌بینی کرده‌اند و روی آن کار می‌کنند. همین ۱۱۰ سوله بحران که در شهر تهران ایجاد کرده‌ایم، نگهداری و تجهیز آنها نیاز به دستورالعمل خاصی دارد و هر هفته باید موتور برق آن را روشن کنند و باید برای یک هفته غذای خشک در این سوله‌ها نگه دارند که در صورت لزوم، مردم بتوانند از آنها استفاده کنند. بنابراین صرف ساخت یک پناهگاه کافی نیست و باید اقدامات خاصی برای نگهداری و تجهیز آن انجام شود.»
روز گذشته مهدی چمران، رئیس شورای شهر تهران با یک نشست خبری به پیشواز روز خبرنگار رفت و در این نشست به سوالات اهالی رسانه پاسخ داد. او درباره تمدید شوراها گفت: «با فضایی که در مجلس و عموم مردم می‌بینم فکر نمی‌کنم شوراها تمدید شود.»
چمران درباره توافق شورای شهر تهران و دادگستری نیز توضیح داد: «ارتباط صمیمانه و نزدیکی با قوه قضائیه داریم، چون کسانی که ملک آنها را باغ تشخیص می‌دهیم معمولاً شکایت می‌کنند که این مسئله وقت و انرژی زیادی از ما می‌گیرد. هرچقدر همیاری صمیمانه‌تری با قوه قضائیه داشته باشیم، به نتایج بهتری می‌رسیم و اصطکاک‌ها کمتر می‌شود. ما همچنین هر روز با دیوان عدالت اداری در ارتباط هستیم، چون پرونده‌های مختلفی با ارقام بسیار بالایی مطرح می‌شود، ولی ما اصرار داریم که فضای سبز شهرمان را حفظ کنیم و اجازه ندهیم که حتی یک درخت قطع شود.»
رئیس شورای شهر تهران با اشاره به طرح جامع شهر تهران تاکید کرد: «تهران طبق آمارنامه شهرداری تا پایان سال ۱۴۰۲ دارای 9/6 میلیون نفر جمعیت است؛ این عدد نشان‌دهنده عبور از ظرفیت پیش‌بینی‌شده در طرح جامع است. متأسفانه در طرح جامع پیش‌بینی نشده بود که ممکن است تهران با خشکسالی مواجه شود. حتی تأمین آب برای جمعیت 10/5 میلیون نفری هم در آن پیش‌بینی نشده است. شهرداری تهران داوطلبانه ۴ هزار میلیارد تومان برای پروژه‌های مربوط به تأمین آب از پشت سد لار اختصاص داده تا بتواند بخشی از کمبودها را جبران کند. اختلاف‌نظری بین شرکت آبفا و شهرداری درباره فضای سبز تهران وجود داشت که خوشبختانه رفع شد. همه فضای سبز شهر تهران با استفاده از آب چاه آبیاری می‌شود و خود شهرداری از سال‌ها قبل چاه‌ها را حفر کرده است و از آن استفاده می‌کند. شرکت آبفا گفت هر چاهی که آب آن مناسب است برای آب شرب در اختیار ما قرار دهید که مسئولان فضای سبز شهرداری با این درخواست موافقت کردند و اکنون از این چاه‌ها برای تامین آب شرب استفاده می‌کنند.
درباره خانه‌اندیشمندان دست نگه‌دارید
چمران درباره سرنوشت خانه‌اندیشمندان گفت: «به شهرداری گفته‌ایم که فعلاً درباره خانه اندیشمندان کاری انجام ندهند تا از همه گروه‌ها دعوت کنیم و هیئت امنای آنها را شکل دهیم. اما به هر حال آنجا ملک شهرداری است و درِ بسیاری از جاهای آن بسته است و خاک می‌خورد یا ممکن است آسیب ببیند. امیدواریم هرچه سریع‌تر موضوع حل شود.» او درباره نظافت شهر با اخراج اتباع از کشور تاکید کرد: «اخراج اتباع غیرمجاز بر روند نظافت شهر تهران تاثیر داشته است. به هر حال تعداد زیادی از پاکبان‌ها جزو اتباع بودند که عده‌ای به صورت داوطلبانه ایران را ترک کردند و عده دیگری هم مجوز نداشتند، به اجبار کشور را ترک کردند. با اخراج اتباع، پیمانکاران تعداد زیادی از نیروهای خود را از دست داده‌اند و این موضوع بر نظافت شهر تاثیر گذاشته است.»
رئیس شورای شهر تهران درباره تجمع اعتراضی مهندسان سازمان نظام مهندسی مقابل شورای شهر تهران نیز گفت: «انتخاب ناظر ساختمان نباید بر اساس خواست مالک باشد، بلکه باید از طریق سامانه مشخص شود. موضوع باید از طریق تفاهم با سازمان نظام مهندسی حل شود؛ با بخشنامه قابل حل نیست. توقع نظام مهندسی درست است. شهرداران مناطق اجازه قانونی برای واگذاری تعیین ناظر به مالک را ندارند و شورای شهر نیز این اقدام را نمی‌پذیرد.»
نهادهای امنیتی تعیین تکلیف کنند
چمران درباره نصب آژیرهای خطر در تهران تاکید کرد: «من الان موافق اینکه آژیر خطر در تهران نصب کنیم، نیستم و پیشنهاد دادم که باید مسائل اجتماعی و به‌ویژه موضوعات امنیتی آن بررسی شود و بعد آژیرها نصب شود. آژیر خطر در همان زمان دفاع مقدس هشت‌ساله نیز در کشور وجود داشت و وقتی آژیرها به صدا درمی‌آمدند، افراد یا پناهگاه پیدا می‌کردند و به آن می‌رفتند یا پناهگاه پیدا نمی‌کردند و به پشت‌بام می‌رفتند. ما سابقه استفاده از آژیر را داریم، ولی قبلاً آژیرها را جمع کردند. مسئولان امنیتی شهر باید درباره این مسئله تصمیم‌گیری کنند. بحث دیگر این است که الان بازهم باید از همان آژیرهای قدیمی استفاده کنیم یا می‌توان از تلفن همراه استفاده کرد که نیازی به تولید صدای خاصی ندارند، چون بعضی‌ها می‌گویند که کشیدن آژیر منجر به ایجاد ناراحتی و استرس در مردم می‌شود و موافق انجام این کار نیستند.»
او افزود: «قبول داریم که در تهران پناهگاه نداریم، ولی در برخی کشورها مثل سوئیس در همه‌جا پناهگاه وجود دارد و حتی پناهگاه‌های خیلی مفصل‌تر از بمباران‌های معمولی را هم پیش‌بینی کرده‌اند و روی آن کار می‌کنند. همین ۱۱۰ سوله بحران که در شهر تهران ایجاد کرده‌ایم، نگهداری و تجهیز آنها نیاز به دستورالعمل خاصی دارد و هر هفته باید موتور برق آن را روشن کنند و باید برای یک هفته غذای خشک در این سوله‌ها نگه دارند که در صورت لزوم، مردم بتوانند از آنها استفاده کنند. بنابراین صرف ساخت یک پناهگاه کافی نیست و باید اقدامات خاصی برای نگهداری و تجهیز آن انجام شود.»
رئیس شورای شهر تهران گفت: «پناهگاه‌ها باید در جای درست و مناسب ساخته شوند و روی آنها حداقل یک طبقه خاک ریخته شود تا موشک‌ها عبور نکنند. در زمان دفاع مقدس، پناهگاه‌هایی در بیمارستان‌ها می‌ساختیم که روی آنها خاک کوبیده و سپس قطعات بتنی قرار می‌دادیم تا موشک‌های دشمن از آن عبور نکند. ولی بازهم صدام موشک‌های سه‌زمانه روی این پناهگاه‌ها می‌ریخت. امروزه سلاح‌ها فرق کرده است و بمب‌های سنگرشکنی ساخته‌اند که می‌تواند تا ۳۵ متر در عمق زمین نفوذ کند و آنجا منفجر شود. برای ساخت پناهگاه در تهران باید به این مسائل هم فکر کنیم و کار به این راحتی‌ها نیست.»
چمران با اشاره به ساخت پناهگاه افزود: «قرار شد پناهگاه‌های موجود شناسایی و احیا شود؛ به‌طوری که اگر نیازی هم به آنها نبود باز به متروکه تبدیل نشوند. در کمیسیون ماده 5 به ساختمان‌های دارای واحدهای زیاد و یک شهرک تاکید شد که باید پناهگاه عمومی ساخته شود؛ به‌طوری که به عنوان سالن اجتماعات هم قابل استفاده باشد. برنامه‌ای در حال تنظیم است. بعد از جنگ خواستم که یک پناهگاهی برای نه‌تنها موشک بلکه هسته‌ای ساخته شود که نیمه‌کاره ماند و توصیه کردیم سریع آن را تمام کنند. مترو برای پناهگاه ساخته نشده است اما در دستورالعمل‌ها اعلام کردیم که ایستگاه‌ها را برای پناه مردم آماده کنند. البته به جز در شرق شهر از متروها استقبال نشد. مردم ما احساس پناهگاه رفتن نداشتند، به جای پناهگاه به پشت‌بام رفتند.»
