سینما بدون او چیزی کم دارد / فون‌تریه به دلیل بیماری در آسایشگاه مستقر شد
لارس فون تریه، در سینمای معاصر قطعاً یکی از بزرگ‌ترین نام‌هاست؛ فیلمسازی که او را احیا‌کننده فیلمسازی در دانمارک می‌شناسند و تأثیر قابل توجهی در پیدایش نسل نوی کارگردانان دانمارک و سراسر جهان داشته است.
لارس فون تریه، در سینمای معاصر قطعاً یکی از بزرگ‌ترین نام‌هاست؛ فیلمسازی که او را احیا‌کننده فیلمسازی در دانمارک می‌شناسند و تأثیر قابل توجهی در پیدایش نسل نوی کارگردانان دانمارک و سراسر جهان داشته است. اما بیماری پارکیسنون چند سالی می‌شود که گریبان او را گرفته و این روزها به‌خاطر پیشرفت بیماری‌اش در یک مرکز مراقبت بستری شده است.
فون تریه؛ خالق «داگویل»، «رقصنده در تاریکی» و «شکستن امواج» یکی از بزرگ‌ترین نام‌های سینمای مولف معاصر است که بیش از 14 فیلم بلند را کارگردانی کرده است؛ فیلم‌هایی که به‌تعبیر بسیاری، اغلب آزاردهنده و خشن هستند. لوئیز وست، تهیه‌کننده فیلم «اروپا» که سومین قسمت از سه‌گانه‌ی اروپای این کارگردان است، در اینستاگرام خود نوشته که لارس درحال‌حاضر در مرکز مراقبتی به‌سر می‌برد که می‌تواند درمان و مراقبت‌های لازم را برای او فراهم کند.
فون تریه در سال 2022 وقتی 66 ساله بود درباره‌ی بیماری‌اش به‌صورت علنی صحبت کرد و همان زمان گفته بود: «کمی استراحت می‌کنم، اما امیدوارم شرایطم بهتر شود. این بیماری‌ای است که نمی‌توانید آن را از بین ببرید بااین‌حال می‌توانید با وجود علائم بیماری همچنان کارهایی کنید.» فون تریه بعد از آن بیشتر در فضای مجازی فعالیت داشت و بعضی از پست‌هایش خبرساز شد. او در یکی از پست‌هایش در شبکه‌های اجتماعی از اهدای هواپیماهای جنگنده اف-16 دانمارک به اوکراین انتقاد کرده بود. بعد از آن به‌خاطر سیل انتقادات مجبور شد از خودش دفاع کند و این‌بار در اینستاگرامش نوشت: «زندگی روس‌ها نیز مهم است!»
فون تریه در فسیتوال کن 2011 با فیلم «مالیخولیا» در جشنواره کن حضور داشت؛ حضوری که با اظهارات جنجالی‌اش در کنفرانس خبری فیلم‌اش خشم بسیاری را برانگیخت. او در این کنفرانس گفت: «من فهمیدم که واقعاً یک نازی هستم. خانواده من آلمانی بودند و این برای من لذت‌بخش است. چه می‌توانم بگویم؟ من هیتلر را درک می‌کنم… من با او کمی همدردی می‌کنم… اما، توجه کنید، من به جنگ جهانی دوم تعلق ندارم و ضدیهود هم نیستم؛ اما نه خیلی زیاد، چون اسرائیل موی دماغ است… حالا چطور می‌توانم بگویم؟... باشه، من یک نازی‌ام.»
بعد از این حرف‌ها هیئت‌مدیره جشنواره کن طی بیانیه‌ای این کارگردان را «عنصر نامطلوب» خواند و او را از جشنواره اخراج کردند، اما فیلمش در رقابت ماند و ستاره فیلم او «کیرستن دانست»، جایزه بهترین بازیگر را گرفت. البته او بعدها برای اظهارنظرش عذرخواهی کرد. این کارگردان دانمارکی در یک پست اینستاگرامی در سال 2023 نوشته بود که هنوز چند فیلم خوب پیش رویش دارد، اما بیماری سختی که از سه‌سال پیش به جان این کارگردان افتاد، جلویش را گرفت تا نتواند فیلم تازه‌ای بسازد؛ برای همین فیلم «خانه‌ای که جک ساخت» که در سال 2018 ساخته شد، آخرین کار در کارنامه‌ی فیلمسازی فون تریه شد.
فون تریه که برای فیلم «رقصنده در تاریکی»اش در سال 2000 برنده نخل طلا شده بود، اولین فیلم بلندش «تصویر رهایی» را در سال 1982 ساخت. او با هر فیلمی که ساخت، ایده‌های جدید و نامتعارفش را به تصویر کشید. فیلم‌هایی که از نظر گونه، بسیار وسیع هستند؛ از آوانگارد گرفته تا بازسازی کلاسیک‌های قدیمی را شامل می‌شوند. او در کارنامه‌اش تجربه ساخت سریال هم دارد؛ «مده‌آ» و «قلمرو پادشاهی 1 و 2». فون تریه از آن دست کارگردان‌هایی است که سینمای شخصی خودش را ساخت؛ سینمایی که داستان‌گویی منحصر‌به‌فردش همچنان زنده است و نشان از ارتباط عمیق او با ادبیات دارد، قطعاً سینما بدون فون تریه چیزی کم دارد.
