همزمان با اجازه و اذن رهبری به بررسی مجدد FATF در صحن و سرای مجمع تشخیص مصلحت نظام با درخواست رئیس‌جمهوری، صداوسیما شامگاه پنجشنبه در برنامه گفت‌وگوی ویژه خبری، پذیرای دو چهره سیاسی موافق و مخالف FATF بود.
روزنه‌گشایی و دریچه‌‌سازی در عرصه دیپلماسی رسمی آن‌هم در مراودات و معادلاتی که شامل بر عقبه و سابقه تخاصمی است و موضوع با حساسیت مضاعف و معارضان و مخالفان متعدد و ذینفع مواجهه است، کار سهل و آسانی نیست.
این روزها بیش از هر زمان دیگری این وجه بحران‌زی بودن منتقدان دولت کرد و جلوت معناداری پیدا کرده است. طیفی که حیات سیاسی خود را یا بر بستر تلاطم‌ها و تکانه‌های موجود در هر جامعه و ساختاری بنا و استوار می‌کنند یا خود دست‌به‌کار می‌شوند و بحران‌سازی می‌کنند.
یک سر کلاف حل‌وفصل معضلات پیچیده سیاست خارجی به واشنگتن ختم می‌شود و دولت آینده ترامپ با توجه به سابقه و مهره‌های شاکله‌بخش آن، پتانسیل تصاعد تنش و تخاصم در همه عرصه‌ها را دارد و می‌بایست یک استراتژی مشخص و عملگرایانه در مواجهه با آن ترسیم و تبیین کرد.
درحالی‌که به‌خودی‌خود، کشور و دولت همانگونه که اشاره رفت با ابربحران‌های مختلف دست‌به‌گریبان است، تندروهای افراطی از هر موضوع بی‌ربط و باربطی سوژه‌سازی می‌کنند و به دنبال تخریب دولت و شخص رئیس‌جمهوری هستند.
دولتمردان در اولین آزمون مهم و جدی خود در برابر یک بحران عمومی حداقل در مقوله صداقت نمره منفی گرفتند.
فارغ از وضعیت ارتش سوریه یا دیدگاه مردم نسبت به حکومت مرکزی که تفاوت محسوسی نسبت به قبل نداشته است، گزینه موثر و تعیین‌کننده عدم دخالت ملموس و محسوس شرکای راهبردی حکومت مرکزی یعنی روسیه و ایران است که بسیار به چشم می‌آید و علت‌العلل سقوط آزاد حکومت اسد در کمترین زمان و به ساده‌ترین شکل ممکن شده است.
دیپلماسی زمینه و سپهر رایزنی و مراودات پشت درهای بسته و مذاکرات در چارچوب پروتکل‌های صعب و نامنعطف محسوب می‌شود.
اگر در عملیات «وعده‌صادق١» هدف اثبات اراده و عزم ایران در دفاع از منافع ملی بود و اگر در عملیات «وعده‌صادق٢» اثبات توانایی و قدرت نظامی و آفندی مدنظر بود، در عملیات در دست انجام «وعده‌صادق٣» مهمترین مقوله اصل غافلگیری و در پیامد آن بازگشت بازدارندگی روی میز معادله؛ آن‌هم با عنایت به حفظ منافع سرزمینی در قالب دکترین دفاعی است. اینجاست که علت تاخیر و خویشتن‌داری ایران در پاسخ فوری به تجاوز اسرائیل نمودار شده و استراتژی و هدفمندی پشت آن مشخص می‌شود و طبق سخنان رئیس ستادکل نیروهای مسلح ایران هویدا می‌گردد که ایران بیکار نبوده و قصد غافلگیری بزرگی دارد که پایان‌بخش منازعه پینگ‌پنگی نیز باشد.
از مجموعه روندهای جاری به نظر می‌رسد «وفاق ملی» مبتنی بر یک راهبرد و استراتژی کلان از سوی قوه عاقله نظام به‌عنوان نسخه راهگشا در جهت مدیریت ابربحران‌های پیش روی کشور که اکنون نشانه‌های ناترازی خود را بیش از پیش به رخ می‌کشد، تدبیر و تدارک دیده شده باشد.
