دیپلماسی فراتر از میز مذاکره
دیپلماسی، یا آنچه در مذاکرات سیاسی تبلور یافته و جلوه‌گری می‌کند، محدود و محصور به رایزنی دیپلمات‌ها پشت درهای بسته و عکس‌های سمبلیک مردان اتوکشیده و با دیسیپلین در برابر لنز دوربین‌ها نیست.
رضا رئیسی
روزنامه‌نگار و تحلیلگر سیاسی
-
-
ارسال پیام از ولنجک به واشنگتن/حوزه نفت و انرژی میانجی توافق می‌شود؟
تفاوت و تمایز این دور از مذاکرات در همین نگاه متمرکز بر منافع ملی و دادوستد در قالب مذاکراتی است که مبتنی بر حصول منافع مشترک پایه‌گذاری شده و شاید این‌بار همین تفاوت و تغییر استراتژی بتواند آب رفته چندین‌ساله را به جوی بازگرداند و فارغ از دعواهای ژئوپلیتیکی و رویکردهای ایدئولوژیک، قطار مذاکره را به مقصد برساند؛ جایی که لحاظ منافع هر دو طرف، بالاترین تضمین موفقیت و کامیابی در مذاکرات است.
-
سکوی جهش مذاکرات/ درباره تفاوت این دور از گفت‌وگوهای ایران و آمریکا و تفاوتی که با برجام و تجربه‌های پیشین دارد
به نظر می‌رسد که شانس حصول توافق به شکل معناداری نسبت به ١٠روز پیش که در آغاز مسیر قرار داشتیم، افزایش یافته و شیب صعودی به خود گرفته است.
-
معرفی فرصت‌های سرمایه‌گذاری نفت، تیری با چند نشان/ مذاکره به ضمانت طلای سیاه
همزمان با نامگذاری امسال با عنوان سرمایه‌گذاری برای تولید و آغاز مذاکرات و بیان نکته رئیس‌جمهوری در موافقت با سرمایه‌گذاری آمریکایی‌ها در اقتصاد ایران، همه چیز دست به دست هم داده که با بهره‌گیری از ظرفیت‌های حوزه انرژی زمینه مساعدی برای پیشرفت در حوزه دیپلماسی و مذاکره با طرف آمریکایی در راستای منافع ملی فراهم آید.
-
بازیِ ترامپ یا بازی با ترامپ
برای تلطیف و تصحیح نگاه مخاطبان داخلی و ناکام‌سازی طرف خارجی و بازی با ترامپ در میدان مذاکره نه افتادن در ورطه بازی ترامپ، باید شفافیت و اعتمادسازی در این مرحله حساس سرلوحه دستگاه سیاست خارجی باشد و از همین بدو کار برای آن برنامه داشت که البته بیانیه شفاف و بهنگام وزارت خارجه در صبح روز سه‌شنبه امیدواری‌ها در این زمینه را زنده کرد.
-
پاس گل کیهان به ایرانهراسان/از رسانهفهمی نظامی عالیرتبه تا سوتی رسانه کهنهکار
طی چند روز گذشته دو موضع‌گیری و واکنش رسانه‌ای از سوی دو چهره نظامی و رسانه‌ای جامه عمل پوشید که شایسته توجه و تأمل است.
-
بیم و امید در فضای گرگ و میش/دولت پزشکیان در چه شرایطی به پایان سال رسید؟
شاید این ادعا بیراه و غلو‌آمیز نباشد، اگر بگوییم سال۱۴۰۳ در سپهر سیاست ایرانی و مسائل مبتلابه حکمرانی و چالش‌های ریز و درشت داخلی و خارجی یکی از عجیب‌ترین، غریب‌ترین و پرحادثه‌ترین سال‌های چند دهه اخیر کشور را تجربه کرده و از حیث تنوع و گستره تکانه‌های سپری‌شده در سطوح و لایه‌های مختلف و متکثر سالی پر از فرازونشیب و فراتر از نرم‌ها و روندهای معمول و متداول و حتی می‌توان گفت؛ شاخص و متمایز را از سر گذراندیم.
-
قطار بی‌ترمز خالص‌سازان
با تغییر ناگهانی و غیرمنتظره دولت و همزمان با ناکامی روند خالص‌سازی و با گذر از شوک اولیه، جریانات تمامیت‌خواه این بار با انگیزه ناکام‌سازی راهبرد وفاق ملی دولت مستقر طی یک‌ماه اخیر همزمان با حملات تخریبی علیه دولت، دیگر قوه را هم بی‌بهره نگذاشته و قوه قضائیه را هم که به بهانه‌های مختلف از جمله در مورد عزل ظریف ملامت می‌کردند، این بار با زمزمه‌های صدور حکم بزرگترین پرونده فساد اقتصادی تاریخ کشور، زیر ضرب و فضاسازی تخریبی بردند.
-
سوال اصلی و پرتکرار این روزهای سپهر سیاست/چرا مسعود پزشکیان؟
مهمترین موضوع مورد بحث بعد از تحولات اخیر و خروج دو عضو موثر کابینه و سوال پرتکرار این بود که «چرا مسعود پزشکیان؟». برای کسانی که از جان برای پیروزی پزشکیان مایه گذاشته بودند، اصل طرح این سوال، آن‌هم فقط شش‌ماه بعد از روی کار آمدن دولت وفاق ملی، خود سوال‌برانگیز و به‌مثابه جرقه‌ای بود که خمیرمایه، نگارش این نوشتار شد.
-
مقصر حذف بازیگران کلیدی دولت/تندروها برنده بی‌چون‌وچرای آخرین دربی سیاسی بودند؟
دربی پایتخت‌نشینان سیاست، در روز یکشنبه دوازدهم اسفندماه سال ۱۴۰۳ نتیجه‌ای تعجب‌برانگیز با برتری یکطرفه تیم پایداری در برابر دولت وفاق‌ملی داشت.