اکنون ما در زمانهای زندگی میکنیم که پیش از هر زمانی این «زندگی» است که به آرمان تبدیل شده است، این «زندگی» است که مطالبه میشود، این «زندگی» است که میل به روایت دارد و عباس کیارستمی و سینمایش، روایت زندگی است. ازاین‌حیث شاید امروز در فقدان کیارستمی، سینمای او بیشتر به تماشا احضار میشود تا ما زیستن و میل به زندگی را در آثار او ببینیم و این تماشا را به تمنا تبدیل کنیم؛ به تمنای زندگی.
در یکی از مهمترین پیچ‌های تاریخ به‌سر می‌بریم که بار دیگر سیاست به متغیری مهم در تغییر حوزه فرهنگ و هنر تبدیل شده و می‌تواند دیالکتیک دیگری بین آنها برقرار شود. حالا اهالی سینما چشم به چرخه و چرخش قدرت دوخته‌اند تا رد آن را در وادی حرفه‌ای خود ببینند. برخی به روزنه‌ای امید بسته‌اند و برخی هم ناامید از تغییری تازه‌اند. با این حال چشم‌انداز سینمای ایران را می‌توان با نتایج انتخابات جاری ترسیم کرد یا دست‌کم به بهانه آن به خوانش نسبت سینما و سیاست در وضعیت کنونی پرداخت.
برخی از حرفهایی که درباره فرهنگ، هنر، سینما و رسانه در این مناظره بیان شد، حرفه‌ای قشنگی است. اینکه ما به امنیت فرهنگی نیاز داریم نه فرهنگ امنیتی، اینکه دولت فرهنگی کارگشاست نه فرهنگ دولتی و مدیریت سینما باید به اصناف خانه سینما محول شود و حرفهایی از این دست که زیباست اما لازمه آن استقلال حوزه فرهنگ و هنر از ساحت سیاست به‌معنای کاهش تولیت دولت بر نهادها و مراکز فرهنگی و هنری است.
یکی از ابرچالش‌های سینمای ایران که همواره با آن درگیر بودهایم، مسئله سانسور و ممیزی است. ممیزی در سینمای ایران دارای خطوط قرمزی است که بسته به زمان، مکان، اشخاص، حدود و ثغورش دستخوش تغییرات محسوسی است. برخی فیلم‌سازان همواره کارت بلانش دارند و تقریباً سراغ هر سوژهای بروند، میتوانند اثرشان را بسازند اما گروهی دیگر حتی توان تأییدیه گرفتن برای نام مطلوب فیلمشان را هم ندارند. این ممیزی دردسرساز و بیقاعده قطعاً یکی از دردسرهای بزرگ سینمای ایران است که باید برایش فکری کرد.
مفاهیم فلسفی تنها ترمینولوژی تخصصی رشته‌های فلسفی نیست، جهان علوم انسانی و اجتماعی و پارادایم‌های گوناگون دانش در این قلمرو وسیع به تکیه بر این مفاهیم برساخته و صورت‌بندی می‌شوند و یافته‌ها و داده‌های خود را فهم‌پذیر می‌سازند. ازاین‌رو همه آنهایی که در رشته‌های مختلف علوم انسانی و اجتماعی کار می‌کنند یا به این حوزه علاقه‌مندند، نیازمند فهم مفاهیم فلسفی هستند تا به درک دقیق و عمیقی از متونی که می‌خوانند برسند.
