مبارز خستگی ناپذیر
بیست‌ونهمین روز از آذرماه ۱۳۸۸، شهر قم میزبان یکی از باشکوه‌ترین تشییع‌پیکرهای تاریخ خود بود؛ مردم از جای‌جای ایران مردی را روی دستان خود بدرقه کردند که کارنامه زندگی‌اش را می‌توان «یک عمر مبارزه» تعریف کرد و حالا امروز ۱۴ سال از وداع با آیت‌الله حسینعلی‌منتظری می‌گذرد؛ فردی که کم‌لطفی است اگر نام او را تنها به‌عنوان یک مرجع تقلید یاد کنیم. او علاوه بر مرجع تقلید، یک عمر مبارزه سیاسی کرد؛ مبارزی که بدون شک مانند تمام سیاسیون فرازوفرودهای زیادی داشت. کدام مبارز سیاسی را می‌توان یافت که در دل تمام فرازوفرودهایش اشتباه نداشته باشد؟ اما آنچه درباره آیت‌الله منتظری می‌توان گفت، این است که او از جوانی تا کهنسالی مبارز بود و هیچ‌گاه در مسیر خود توقف ایجاد نکرد و نتوانستند او را متوقف کنند. پیش از انقلاب بارها زندان رفت و تبعید شد اما خستگی در مسیر مورد اعتقادش وجود نداشت و پس از انقلاب هم طعم انواع برخوردها را چشید، حصر شد ولی آخرین سکانس زندگی‌اش باشکوه تمام همراه بود و روی دست مردم، به خانه ابدی رهسپار شد.
