توافق گرایی میانه رو ها

طی همه روزهای پس از پیروزی مسعود پزشکیان و اعلام «وفاق ملی» به عنوان گفتمان دولت چهاردهم، همزمان با تعریف این گفتمان از سوی اصلاح‌طلبان و جریان‎های حامی پزشکیان در انتخابات ریاست‌جمهوری اخیر، اصولگرایان و طیف رقیب پزشکیان نیز به‌زعم خود به تعریف وفاق پرداختند؛ تعریفی که گاه با بیان آن و تاکید بسیار آنها به‌خصوص از طرف جریان تندرو با این هشدار روبه‌رو شده که «ترمز کنید، وفاق ملی مدنظر است نه‌فقط وفاق با شما» یا اینکه «قرار این است که در چارچوب گفتمان پزشکیان و دولت او که در تبلیغات انتخابات به آن اشاره شده، وفاق صورت گیرد، نه در چارچوب نگاه تندروانه و ضدتوسعه شما».

بر همین اساس است که عملاً با وجود حضور طیف‌های مختلف اصولگرایی در دولت هنوز تبیین نسبت آنها با دولت و نگاه آنها به وفاق ملی و البته آنچه از سوی دولت پزشکیان مطرح است، حائز اهمیت است و برای دولت و درک آن از موقعیتش احتمالاً ضروری باشد که نسبت اصولگرایان به‌ویژه طیف سنتی که به نوعی به دنبال تمامیت‌خواهی نیستند؛ با آنچه به عنوان وفاق ملی مطرح شده است، بدانند.

در این بین معاونت راهبردی ریاست‌جمهوری و مرکز بررسی‎‌‌های استراتژیک ریاست‌جمهوری، سلسله‌نشست‌‎های «وفاق ملی» را چندی پس از شروع به کار دولت در راستای تبیین مفاهیم و برنامه‎ریزی در این زمینه برگزار کرده است و در همین راستا جلسه اخیر خود را به «نسبت وفاق ملی و اصولگرایی» اختصاص داده است.

این جلسه با حضور عباس سلیمی‌نمین، فعال سیاسی اصولگرا و مدیر دفتر مطالعات و تدوین تاریخ و سعید آجورلو، فعال سیاسی اصولگرا و مدرس دانشگاه برگزار شد که خلاصه‎ای از این جلسه در ادامه‎ می‎آید.