رضا سپهوند نماینده خرمآباد و چگنی: اکثریت مطلق نمایندگان با مذاکرات موافق هستند
بخشی از نمایندگان با مذاکره کنونی مشکلی ندارند. شاید بهتر است بگوییم آنها از حد اعتدال خارج نشده و به موضوع مذاکرات با دید بازتری نگاه میکنند.

بخشی از نمایندگان با مذاکره کنونی مشکلی ندارند. شاید بهتر است بگوییم آنها از حد اعتدال خارج نشده و به موضوع مذاکرات با دید بازتری نگاه میکنند. رضا سپهوند، نماینده خرمآباد که سابقه اصلاحطلبی دارد و در فراکسیون مستقلین است از جمله این افراد است و مذاکرات در مجلس را در گفتوگو با هممیهن ارزیابی کرد که در زیر میخوانید:
در فراکسیونها و کمیسیونها درباره مذاکرات موضوعی مطرح شده است؟ مواضع و دیدگاه اکثریت نمایندگان چیست؟
گزارش دور اول مذاکرات به کمیسیون امنیت ملی و امورخارجه مجلس رسیده و جزئیات آن نیز مطرح شده است. خوشبختانه اکثریت مطلق نمایندگان با مذاکرات موافق هستند. بهویژه از زمانی که این مذاکرات به اذن رهبری شکل گرفته، همراهی بیشتری دارند.
چراکه این مذاکرات، مذاکرات یک جریان، دولت یا گروه خاص نیست بلکه این مذاکرات، مذاکرات نظام جمهوری اسلامی با آمریکا است. یکی از مزایای اصلی این است که تمام ارکان نظام با این موضوع همراه و همصدا هستند. مستقیم یا غیرمستقیم بودن مذاکره مهم نیست بلکه محتویات مذاکرات برای ما حائز اهمیت است. در ضمن؛ با تجربهای که از برجام داریم تیم جمهوری اسلامی یک تیم بسیار کارشناس و زبده است و پشتوانه این تیم هم کارشناسهای قوی در دولت هستند که مطالب را آماده میکنند و انشاالله در دور دوم نتایج و خروجی بهتری را از مذاکرات خواهیم دید.
ارزیابی شما درباره مسیر دولت در مذاکرات چیست؟ به نظر شما این راه درست است یا نیاز به اصلاح دارد؟
باز تأکید میکنم که تجربه گرانبهای برجام را داریم که با اذن رهبری شکل گرفت و نتیجه آن نیز بسیار مثبت بود و اگر ترامپ در دور اول ریاستجمهوری زیر میز برجام و مذاکرات نمیزد، با وجود برجام قطعاً وضعیت و شرایط کشور بهتر بود.
در حال حاضر هم با تمام عدم اطمینانهایی که نسبت به ترامپ وجود داشت، رهبری اذن این مذاکره را دادند. آقای پزشکیان هم از اول اعلام کرده بود که با هر کشوری به جز رژیم غاصب صهیونیستی از جمله آمریکا مذاکره میکنیم. بنابراین عزم دولت جزم است و مذاکرات را به خوبی پیش میبرد.
به نظر شما نتیجه و خروجی این مذاکرات چیست؟
به نظر بنده خروجی آن قطعاً به نفع منافع ملی ما و مثبت خواهد بود.
با توجه به تحریمهای موجود سرمایهگذاران خارجی وارد ایران نمیشوند و اگر هم بخواهند که به ایران بیایند نمیتوانند سرمایه خود را وارد ایران کنند؛ به نظر شما این مذاکرات میتواند به رونق اقتصادی ایران و بهبود شرایط معیشتی بیانجامد؟
بار دیگر به تجربه برجام برمیگردم و آن دو سالی که مذاکرات شکل گرفت. در آن دو سال قراردادهای زیادی در ایران بسته شد و شرکتهای بزرگ دنیا همچون توتال، شل، کمپانیهای بزرگ خودروسازی و... وارد ایران شدند. قطعاً اگر مذاکرات به نتیجه برسد سرمایهگذاریهای عظیمی در کشور حتی توسط آمریکاییها انجام میگیرد.
آمریکاییهایی که آقای رئیسجمهور عنوان کردند ما با سرمایهگذاری آنها در کشور هیچ مشکلی نداریم، اگر مذاکرات به نتیجه برسد و با وجود این چراغ سبزها قطعاً سرمایهگذاریهای بزرگی شکل میگیرد. سرمایهگذار در کشوری سرمایهگذاری میکند که در معرض تحریم و جنگ نباشد.
اگر در چند دهه گذشته سرمایهگذاری در کشور ما شکل نگرفته به دلیل آن است که در دائماً موضوع تحریم مطرح شده و اینکه در معرض شکلگیری جنگ در منطقه با آمریکا بودیم. بنابراین ضریب اطمینان سرمایهگذاری پایین بوده و تمایلی به سرمایهگذاری در کشور وجود نداشته است.
حتی کشورهای دوست یا همسایه، حتی چینیها و روسها هم تمایل زیادی برای سرمایهگذاری نشان ندادند، فقط مذاکراتی کردند و ما را چرخاندهاند، بعد از مدتی هم بدون سرمایهگذاری رفتهاند. با اینکه ما پولهای بلوکهشده بسیاری در چین، هند و کشورهای دیگر داریم اما حتی کشورهای دوست هم به تعهدات خود عمل نکردند. روسها در دولت سیزدهم و دولت فعلی هنوز هیچ حرکت مثبتی در سرمایهگذاری انجام ندادند.
برخی از نمایندهها برجام را در مجلس آتش زدند اما با روی کار آمدن دولت ابراهیم رئیسی خواستار احیای برجام شدند. نگاه این تندروها به برجام و مذاکرات کنونی سیاسی است یا منافع ملی را در نظر میگیرند؟
تندروهای مجلس نماینده دولت سایه هستند. دولت سایه هم در چند دولت گذشته حتی دولت آقای رئیسی ضربات مهلکی را به کشور زده است. متاسفانه نگاه این تندروها به موضوعات ملی بیشتر سیاسی است. به عنوان مثال حذف وزیر اقتصاد، یک نگاه سیاسی بود و دیدیم که بعد از این استیضاح قیمت ارز کنترل نشد و حتی افزایش پیدا کرد.
نسبت به مذاکرات هم این نگاه را دارند و متاسفانه نشان دادند که تمایلی به موفقیت دولت چهاردهم ندارند. چون هدف آنها، نگاه به دولت پانزدهم است و برای رسیدن به این هدف حتی مخالفتهایی دارند که گاهی اوقات بازی در زمین دشمنان کشور است.
صحبتها و اقدامهای نتانیاهو و صهیونیستها علیه مذاکرات به عنوان یک زنگ هشدار است برای تمام جریانهای سیاسی داخل کشور که سمت و سوی خود را تنظیم کنند، نه آنکه با صهیونیستها همصدا شوند.
این دولت در سایهای که به آن اشاره میکنید، در مقطعی نتوانست مذاکرات را به نتیجه برساند. این موضوع هم در مخالفت آنها دخیل است؟
انتظار دولت در سایه این است که دولت دوم شهید رئیسی شکل بگیرد که انتظار درستی نیست. در موضوع برخورد مجلس با وزرا این موضوع کاملاً احساس میشود. در ضمن آنها دو دولت احمدینژاد را در دست داشتند، در سالهایی که بالاترین قیمت نفت را و بهویژه در دولت اول احمدینژاد کمترین تحریمها را داشتیم، اما نبودند.
چراکه دیدگاه آنها به جهان و منطقه و همچنین مقوله توسعه با «تعامل» در تضاد است و در تمام جریانهای داخلی و خارجی این موضوع را اثبات کردهاند و متاسفانه آنها در دو دولت احمدینژاد بنای بسیاری از کجرفتاریها، کجفهمیها و دیگر بناهای کج را در این مملکت نهادند. نمونه آن ایجاد اقتصادی و موسسات مالی قارچگونهای است که همه شاهد نتایجی و مشکلات آن در سیستم بانکی و مالی کشور بودیم.
موضوع هولوکاست بود که اصلاً موضوع ما نبود اما وزارت خارجه در آن زمان، در این کشور سمینار هولوکاست گذاشت و این اقدامها باعث شد که مشکلاتی در منطقه و برای فلسطین، لبنان، سوریه و برای کشور خودمان ایجاد شود.
در مورد برجام هم تمام توان خود را در راستای کارشکنی به کار بردند. بعد از شکلگیری برجام هم رفتارهایی انجام دادند که دقیقاً نتانیاهو یا جریانهای مخالف نظام در خارج از کشور انجام میدادند. پاره کردن برجام و آتش زدن آن در داخل مجلس کار بیهودهای بود؛ آنهم در مجلسی که زبانش باید براساس منطق، گفتوگو و برنامه باشد.
آتش زدن برجام به نوعی ضربه زدن به کشور و دولت بود. همانطور که ما ترامپ را در پاره کردن برجام زیر سوال میبریم آنهایی که در داخل با ترامپ همصدا شدند را زیر سوال میبریم. چراکه به منافع ملی کشور آسیب زدند و الان هم توصیه میکنیم آن حرکات و رفتار را تکرار نکنند.