دو راهکار برای افزایش مشارکت
عضو هیئت علمی جامعهشناسی دانشگاه شاهد می گوید: بخشی از علل و انگیزه مشارکتپذیر شدن انتخابات، یافتن نامزدی است که رای دادن به او بتواند اوضاع و احوال کشور را بهتر کند و بنابراین یکی از مؤلفههای مشارکتساز، نشان دادن «توانایی تغییر» از سوی نامزدها در رقابتهاست. در واقع افراد باید باور کنند که نامزدهای انتخابات علاوه بر شعار تغییر، میتوانند تغییر مورد نیاز جامعه را از نظر بهبود زندگی اقتصادی انجام دهند.
پرویز امینی، عضو هیئت علمی جامعهشناسی دانشگاه شاهد در گفتوگو با خبرآنلاین درباره دلایل بالا نبودن هیجان انتخابات در جامعه گفت: «غیر از موارد کلان مثل تغییر در زیست جهان جامعه ایرانی و تحول در نظام ارتباطی، شکافی که بین امر اجتماعی و امر سیاسی و رادیکالیسم تحریمخواهی در چند انتخابات گذشته در تضعیف مشارکت سیاسی و اجتماعی نقش داشتهاند، چیزی که در این انتخابات برجسته است، غلبه مواجهه کارشناسی در رقابتهای انتخاباتی است که بهطور طبیعی ظرفیت تولید هیجان مورد نیاز جامعه در دوره رقابتهای انتخاباتی ندارد و فضای اجتماعی چهره انتخاباتی نمیگیرد. به یک معنا نامزدها یا فاقد کاراکتر سیاسی و ایدئولوژیکاند یا از خود سیاستزدایی و ایدئولوژیکزدایی کردهاند مثل جلیلی...»
او ادامه داد: «رسانهای شدن امر سیاسی بر اثر تغییر در نظام ارتباطی، ظهور سیاست در میدان و خیابان و تشکیل اجتماعات بزرگ حرکتساز را محدود کرده است. بنابراین دو پیشنهاد میتوان کرد؛ یکی بازتولید وجوه سیاسی و ایدئولوژیک در نامزدها و محدود کردن ظهور وجوه کارشناسی و دیگری به میدان آوردن پایگاههای اجتماعی و هواداران در سطح عینی جامعه از طریق میتینگها و اجتماعات انتخاباتی.»
امینی در بخش دیگری گفت: «بخشی از علل و انگیزه مشارکتپذیر شدن انتخابات، یافتن نامزدی است که رای دادن به او بتواند اوضاع و احوال کشور را بهتر کند و بنابراین یکی از مؤلفههای مشارکتساز، نشان دادن «توانایی تغییر» از سوی نامزدها در رقابتهاست. در واقع افراد باید باور کنند که نامزدهای انتخابات علاوه بر شعار تغییر، میتوانند تغییر مورد نیاز جامعه را از نظر بهبود زندگی اقتصادی انجام دهند.»
این استاد اصولگرا همچنین درباره علمکرد شورای نگهبان گفت:«رویه شورای نگهبان خصوصاً در دو تا سه انتخابات گذشته قابل فهم نیست و موجب شگفتی شده است. مثلاً استدلالهایی که برای کنار گذاشتن علی لاریجانی در دو انتخابات گذشته بیان شده است، استحکام ندارد و قانعکننده نیست. این وضعیت به نهاد اجماعی بودن شورای نگهبان نیز ضربه میزند.»
